بسیاری معتقدند که قرن حاضر، قرن آفریقاست. قاره ای که بحران اقتصادی را بدون آسیب چندانی پشت سر گذاشت و براساس پیش بینی صندوق بین المللی پول، رشد بیشتری نسبت به کشورهای آمریکای جنوبی خواهد داشت.
دونالد کابروکا، رئیس رواندایی بانک توسعه آفریقا است. این بانک یکی از خوشنام ترین گروه های تصمیم گیرنده در آفریقا است که تلاش می کند تا تصویری را که از آفریقا به عنوان یک قاره همیشه در جنگ و گرسنگی در ذهنها نقش بسته شده را عوض کند.
یورونیوز با او مصاحبه ای انجام داده و از او پرسیده است که اقتصاد آفریقا دقیقا چگونه به پیش می رود؟ آفریقا شاید آماده تجارت باشد، اما آیا واقعا این تدارکات به ثمرهم نشسته است؟
آنی بال فراکاسو، خبرنگار یورونیوز:افزایش قیمت نفت و غذا، قطار سریع بانک توسعه آفریقا را که برای خروج سریعتر از بجران اقتصادی درتلاش است، تهدید می کند. بانک شما چه می تواند انجام دهد تا آثار منفی این افزایش قیمتها را کاهش دهد؟
دونالد کابروکا: حق با شماست. افزایش قیمت مواد غذایی ما را آسیب پذیرتر کرده است. اما قدرت اقتصادی ما، باعث شده که بتوانیم در برابر چنین بحرانهایی مقاومت کنیم. من امیدوارم که موقعیت اقتصادی کشورهای دیگر دنیا مساعد باقی بماند. من مطمئنم که ما می توانیم به پیشرفتمان ادامه بدهیم.
آنی بال فراکاسو: مقر بانک توسعه آفریقا در تونس است. جایی که انقلابهای شمال آفریقا از آنجا آغاز شد. انقلابهای کشورهای عربی چه تاثیر مستقیمی در قاره آفریقا گذاشته است؟
دونالد کابروکا: اول از همه باید بگویم اثر مثبت گذاشته است. اگر اوضاع سیاسی کشورها بهتر نشود، ما توانایی بازیابی خود را پس از بحرانهای اقتصادی از دست می دهیم. ضمنا، هزینه انقلابها در شمال آفریقا فقط حدود دو درصد تولید ناخالص داخلی کل آفریقا بوده است. به این ترتیب، اگر کشورهای شمال آفریقا را در نظر نگیریم، رشد اقتصادی بقیه آفریقا حدود 6 درصد بوده است. اما اگر کل آفریقا را با کشورهای شمال آفریقا درنظر بگیرید، این رشد حدود 4 درصد است. اما من فکر می کنم این یک پدیده موقت است. یک ضرر کوتاه مدت، در پی پیروزی در انقلابهاست که به نظر من در بلندمدت، مطمئنا ما می توانیم بر آن غلبه کنیم.
آنی بال فراکاسو: معمر قذافی همیشه خودش را به عنوان کسی معرفی می کرد که می تواند به آفریقا، نقش رهبری جهانی ببخشد. وقتی که او رئیس اتحادیه آفریقا شد، نیروی زیادی را برای توسعه اقتصادی آفریقا صرف کرد. او حالا مردم کشور خودش را می کشد. رهبران آفریقا چه درسهایی باید از آن بگیرند؟
دونالد کابروکا:من نمی دانم که آیا معمر قذافی مردم آفریقا را نمایندگی می کرد یا خیر. فقط خود او می تواند چنین چیزی را بگوید. من چندان مطمئن نیستم که او پول زیادی صرف توسعه اقتصادی آفریقا کرد یا خیر. به نظر من درباره این موضوع خیلی اغراق شده است. نکته مهم این است که باید هر چه سریعتر یک راه حل فوری برای لیبی پیدا شود. به محض این که این راه حل پیدا شود، مردم لیبی می توانند بازسازی کشور را آغاز کنند. این مهمترین چیز است. شما می توانید ببینید که در دنیای اینترنت، مردم از آنچه که در جهان اتفاق می افتد بی خبر نیستند. به همین دلیل، کارحکومتهای تمامیت خواه برای حفظ قدرت، مشکل و مشکل تر می شود.
آنی بال فراکاسو: رهبران هشت اقتصاد بزرگ جهان بیست میلیون دلار برای حمایت از اصلاحات دموکراسی خواهانه در تونس و مصر اختصاص داده اند. مقدار زیادی از این پول صرف برنامه های تشویقی و کاهش قرضهای کشورهای آفریقایی می شود. اما برای یک دموکراسی پایدار آیا به پول نقد واقعی نیاز نیست؟
دونالد کابروکا:ما باید به مجموع کارهایی که برای بازسازی شمال آفریقا نیاز داریم نگاهی بیندازیم. کشورهای شمال آفریقا به دنبال کمک مالی دائمی کشورهای دیگر نیستند. آنها به دنبال فرصتهای مالی هستند که بتوانند به کمک آنها از بخش خصوصی حمایت کنند و قرضهای خود را سر و سامان بدهند و البته بودجه کشور را تنظیم کنند. کاری که ما الان انجام می دهیم. به همین دلیل برداشت من از نتایج نشست گروه هشت مجموعه ای از این ابزارهاست. آن چه که برای من اهمیت دارد این است که همه ما دست به دست هم بدهیم و برای شمال آفریقا کار کنیم. این به نفع شمال آفریقا، کشورهای عربی و شمال و جنوب دریای مدیترانه است.
آنی بال فراکاسو: باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، در نظر دارد که یک برنامه ویژه برای آفریقا به شیوه “طرح مارشال” ایجاد کند. نقش آمریکا در تامین مالی طرح های مربوط به آفریقا چیست؟ دونالد کابروکا:آمریکا یکی از شرکای قدیمی آفریقا است. این کشور بزرگترین سهامدار غیرآفریقایی در بانک توسعه آفریقا و بسیاری از موسسات دیگر است. البته ما از مشکلات مالی که اقتصاد خود آمریکا و کشورهای اروپایی با آن روبرو هستند بی خبر نیستیم.
آنی بال فراکاسو: نقش چین در آینده آفریقا چیست؟ دونالد کابروکا:نظر من درباره نقش چین در آینده آفریقا بسیار مثبت است. اما دوباره می خواهم اشاره کنم که شرکای قدیمی ما به شرکای جدید یادآوری می کنند که آنها سهم هفتاد درصدی در تجارت با آفریقا و سهم هشتاد درصدی در کمک به آفریقا دارند. به همین دلیل ما به دنبال ادامه همکاری با شرکای قدیمی هستیم و از همکاری با شرکای جدید و خود کشورهای آفریقایی استقبال می کنیم. همکاری این سه گروه با هم آن چیزی است که ما به دنبالش هستیم.
آنی بال فراکاسو: آیا فکر می کنید برای آفریقا زمان اتخاذ استراتژی جدید در قبال اتحادیه اروپا فرا رسیده است؟
دونالد کابروکا: نشست سران کشورهای اروپایی و آفریقایی در لیسبون به نتایج خوبی دست یافت. اما به عنوان یک آفریقایی نکته ای که برای من جالب است، تحرک خوبی است که در روابط ما ایجاد شده است. آفریقا نزدیکترین همسایه به اروپا است و تاریخ روابط ما به مدتها قبل برمی گردد. اما ما به دنبال تغییر سمت و سوی این روابط هستیم تا در رابطه ای دوسویه هر دو طرف بهره مند بشوند. همان طور که در رابطه با چین و کشورهای دیگر این اتفاق افتاده است. چگونه بازرگانان اروپایی می توانند آفریقا را به عنوان یک فرصت تجاری در نظر بگیرند؟ چگونه ما می توانیم با همکاری یکدیگر از توانایی های بالقوه بهره ببریم؟ این می تواند برای اروپا در این زمان راهگشا باشد. فقط شما در نظر بگیرید که اگر جنوب دریای مدیترانه یک منطقه پررونق اقتصادی بود، این اتفاق چه تاثیر مثبتی بر کشورهایی مثل پرتغال، اسپانیا، و ایتالیا می داشت.
آنی بال فراکاسو:اما قبل از تعهد دادن به هر برنامه مشترکی با آفریقا، اروپا به دنبال اصلاحات سیاسی در آفریقا بود…
دونالد کابروکا: انجام اصلاحات سیاسی در آفریقا به عهده اروپا نیست. همان طور که آفریقا وظیفه اصلاح سیاسی اروپا را به عهده ندارد. در حالی که کشورهای اروپایی هم هستند که به اصلاحات سیاسی نیاز دارند. آن چه من می گویم این است که کشورهای آفریقایی خودشان اصلاحات سیاسی را انجام می دهند. انقلاب تونس به دلیل خواست اروپا رخ نداد. این به وسیله مردم تونس انجام شد. حتی بعضی از آنها به من گفتند که اروپاییها چندان به آنها کمک نکردند. به همین دلیل فکر نمی کنم که خواست اروپا برای تغییر، مشکل اصلی باشد. مساله این است که واکنش شما در برابر خواسته مردم برای تغییر چگونه است و این که در حالی که تغییر در جریان است، شما چگونه رفتار کنید تا به کسی آسیبی نرسد.