گفتگو با فاطمه حمروش، وزیر بهداشت دولت موقت لیبی

یورونیوز:
خانم وزیر، در ماه نوامبر گذشته، هنگامی که این مقام را بعهده گرفتید، از میزان بالای فساد انتقاد کردید، وضعیت امروز چگونه است؟

فاطمه حمروش:
هنگامی که من از فساد انتقاد کردم، می خواستم از فساد و قراردادهایی که توسط وزارت بهداشت، تجهیزات و دارو انجام شده بود، صحبت کنم. البته بسیاری از افراد وابسته به دولت قبلی بودند. برخی از آنها هنوز هم با ما در این وزارتخانه کار می کنند و به ما کمک می کنند تا کارها انجام شوند و بعضی به این فساد تداوم می بخشند، حتی در مقیاس پایین. اما یک فساد جدید در حال افزایش است که مربوط به پروندۀ افراد مجروح در جنگ است. حدود 127 هزار لیبیایی کشور را ترک کردند تا از این کمک ها بهره ببرند و تا کنون سه میلیارد دلار برای آن خرج شده است.

یورونیوز:
پس سه میلیارد دلار هزینه شده. اما آیا این مبلغ به نحو درستی صرف شده است؟ آیا به نفع مردمی که در دوران انقلاب مجروح شدند، خرج شده؟

فاطمه حمروش:
کاملاً نه، برخی از آنها هنوز تحت درمان قرار نگرفته اند و هنوز از این کشور به آن کشور بدنبال درمان مناسب هستند. برخی هم اصلاً بیمار نیستند اما تحت پوشش درمان پزشکی برای گردشگری به خارج از کشور می روند. تمام این مسائل اما کاملاً خارج از کنترل وزارت بهداشت و درمان است، زیرا کمیتۀ مربوط به مجروحان به نحو مستقل و به موازات وزارت بهداشت عمل می کند و همزمان با دولت جدید ایجاد شد و بدون هیچگونه نظارتی از سوی وزارتخانه ما، استقلال مالی و اداری خاص خود را دارد و گزارش خود را به طور مستقیم به نخست وزیر می دهد.

یورونیوز:
پس از هشت ماه حکومت دولت موقت، به انتخابات دولت جدید لیبی نزدیک می شویم. چگونه شرایط قبل و بعد از انقلاب را با هم مقایسه می کنید؟ به ویژه در مورد فساد؟

فاطمه حمروش:
قبلاً ترس و هرج و مرج بود. اکنون ترس از بین رفته اما هرج و مرج وجود دارد. همیشه می گویم: بله، قبلاً یک دیکتاتور داشتیم که بدون قانون نظم را نگه داشته بود. قانون اساساً رعایت نمی شد اما نظم وجود داشت. در حال حاضر هیچ نظمی وجود ندارد و شرایط افتضاحی حاکم است چون ترسی وجود ندارد. به نظر من تنها راه بازگشت به نظم، حاکمیت قانون است. مردم باید از قانون بترسند نه از یک دیکتاتور.

یورونیوز:
نزدیک به نیم قرن، این کشور تحت حکومت خودسرانۀ یک مرد و همدستان او بود. بنابراین یکی از بزرگترین مشکلات این است که قانون های خودسرانه به مردم اجازه ندادند که در مورد قوانین و مقررات مربوط به حقوق مدنی و حقوق خود به طور کل، آموزش ببینند. به این ترتیب چگونه آنها می توانند فردی را انتخاب کنند که کشور را رهبری خواهد کرد؟

فاطمه حمروش:
قذافی بطور سیستماتیک افراد را رد صلاحیت می کرد تا تمام قدرت تحت کنترل خودش باشد. رهایی از این دوران تاریک و عبور بسوی یک آینده ای روشن کار ساده ای نیست. یک دوران انتقالی وجود دارد و به همین دلیل هم ما دولت انتقالی و شورای ملی انتقالی داریم. برای حرکت از الف به ب. برای دستیابی به سیستم مورد نظر خود، قطعاً با مشکلات بسیاری روبرو خواهیم شد که باید آنها را حل کنیم.