اجرای اپرای جادویی لابوئم در جشنوارۀ پوچینی

با همکاری
اجرای اپرای جادویی لابوئم در جشنوارۀ پوچینی
Copyright 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

داستان غم انگیز رودولفو و میمی در اوایل قرن نوزدهم در پاریس و نوای فراموش نشدنی “لا بوئم“، باری دیگر هزاران نفر از علاقمندان اپرا را به جشنوارۀ مشهور پوچینی در “توره دِل لاگو” در توسکانی کشاند.

استفانو سِکو، خوانندۀ اپرا نقش ردولفو را بازی می کند: “موسیقی و شعر شما را به دنیای دیگری می برد. به محض اینکه موزیک آغاز می شود شما جذب می شوید. یک ثانیه قبل هنوز در جهان واقعی هستم اما لحظه ای که موسیقی را می شنوم، به جای دیگری سفر می کنم.”

ماریا اَگرستا، خوانندۀ سوپرانو اضافه می کند: “میمی مانند یک دختر کوچک است. کمی شبیه آنچه من بودم و هنوز هم هستم… اما او زندگی غم انگیزی را تجربه کرد. مانند همۀ دختر بچه ها، او با طراوت و شادی زندگی را آغاز کرد و هنگامی که بیمار شد، به مرگ فکر نمی کرد و تلاش می کرد آن را نادیده بگیرد و به زندگی ادامه دهد. میمی زندگی است.”

اگرستا در ادامه می گوید: “دراماتیک ترین قسمت ها، سخت ترین بخش های این اپرا هم هستند چرا که اگر تحت تاثیر احساسات خود قرار بگیرید، گلوی شما بسته می شود، در حالی که گلو باید کاملاً باز و آزاد باشد تا بتوانید بخوانید.”

همچنین در “توره دِل لاگو“، می توان از ویلای پوچینی بازدید کرد. او بسیاری از اپراهای خود را در این ویلا نوشت. فضای جادویی این خانه و خاطرۀ این آهنگساز نابغه، اینجا توسط یکی از نوه های پوچینی حفظ می شود.

سیمونِتا پوچینی: “پوچینی شخصیت پر جنب و جوشی داشت و بسیار فعال بود. سال اولی که به اینجا آمده بود، تمام وقت خود را به دوچرخه سواری گذراند و به شکار و ماهیگری رفته بود…پس از آن هم اتومبیل رسید. او خیال پرداز نبود ، خیلی فعال بود و از اکتشافت جدید لذت می برد.

این مکانِ مورد علاقۀ او بود. قلب او در این خانه بود و زندگی در این مکان، در نزدیکی دریاچه، “دریاچۀ خودش” را خیلی دوست داشت، با وجود اینکه همیشه در حال سفر بود.

گاهی اوقات تصور می کنم از پشت یکی از درخت ها ظاهر می شود، یا از این اتاق ها… شاید او واقعاً اینجاست.”

استفانو سِکو در خاتمه می گوید: “صحنه جای فوق العاده ایست. مکانِ خنثی ایست که در آن هنرمند می تواند چیزی را بیان کند. خود را پشت شخصیت داستان مخفی می کند اما انگار به تماشاگران می گوید: «اکنون کمی در مورد خودم به شما خواهم گفت».”

در این برنامه، قطعه‌های زیر از “لا بوئم” ساختۀ جیاکومو پوچینی را می شنوید:

“Che gelida manina”,
“Mi chiamano Mimì”,
“Quando me n’ vò soletta”,
“D’onde lieta uscì al tuo grido d’amore”,
“Sono andati? Fingevo di dormire”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

رقابت فینالیست‌های جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکستر جوان

جایزهٔ هربرت فون‌کارایان برای رهبر ارکسترجوان؛ مرحلهٔ نیمه‌نهایی

قهرمان؛ اثری پیشگامانه با هدف شکستن پیش‌فرض‌ها دربارهٔ اُپرا