دزدمونا در اپرای اتلو ساختۀ جوزپه وردی: یکی از نقش هایی است که رنه فلمینگ را در سطح جهان معروف کرد. این اپرا اکنون در یکی از مهمترین و برجسته ترین مکان های فرهنگی نیویورک، در اپرای متروپولیتن این شهر روی صحنه است.
برای رنه فلمینگ یا دزدمونا، زندگی فرهنگی و پر چنب و جوش نیویوک، منحصر به فرد است. او می گوید: “همه به تفریح نیاز دارند. من عاشق سرگرمی های فرهنگی هستم و هر وقت که میتوانم به تئاتر می روم… دیشب، افتتاحیۀ فصل جدیدِ تالار “کارنگی” بود… در مراسم افتتاحیه اپرای متروپولیتن هم حاضر بودم. واقعاً زندگی در این شهر، که چنین امکانات بزرگی ارائه می دهد، شانس فوق العاده ای است… افتخار می کنم که نیویورکی هستم. خوبی نیویورک اینست که مغازه ها تمام شب باز هستند و احتیاج به رانندگی نیست. سوار تاکسی می شویم و خیلی از کارها را هم می توانیم پیاده انجام دهیم. یعنی به روش سالمی زندگی می کنیم.”
به عنوان یک زن مدرن و مستقل، رنه فلمینگ، یک تفسیر امروزی از این اپرا می دهد: “فکر می کنم، زنان امروزی او را به عنوان قربانی “خشونت های خانگی” می بینند. امروز این واژه وجود دارد. نامگذاری بر این، اولین گام برای از بین بردن آن است. وقتی شروع به خواندن این نقش کردم، هرگز فکر نمی کردم که این دو نکته را در کنار هم بگذارم اما یکی از آخرین بارهایی که آن را اجرا کردم، به نظرم کاملاً روشن آمد و گفتم این “خشونت خانگی” است.”
دزدمونا یکی از نقش های اصلی رنه فلمینگ است. با این حال، شناخت شخصیت دزدمونا حتی برای این خوانندۀ بزرگ سوپرانو آسان نیست.
رنه فلمینگ در ادامه می گوید: “هنگامی که اولین بار این اپرا را دیدم، صادقانه بگویم، به خودم گفتم: این زن بیچاره خیلی عاقل نیست! زن واقعاً عاشق اوست. قسمتی که دونفره می خوانند یکی از با شکوه ترین بخش هایی است که تاکنون در اپرا نوشته شده. عشق بزرگی نسبت به یکدیگر دارند اما دزدمونا هیچ وقت از احساسات او نمی پرسد. احتمالا او همیشه یک زندگی امن و مطمئنی داشته و سرخوردگی های یک زن با تجربه را ندارد، به ویژه در مورد روابط با مردها، و این همان چیزی است که باعث سقوط او می شود: اعتماد بی اندازۀ او به دیگران.”