گزارش تحلیلی
نتایج انتخابات منطقهای روز یکشنبه باسک و گالیسیا در اسپانیا گرچه ظاهرا مسابه بود اما از تفاوتهای ظریفی حکایت دارد. این انتخابات برای دولت راستگرای ماریانو راخوی و چه بسا برای حوزه پولی یورو یک آزمون واقعی محسوب میشود. شهروندان این دو منطقه با آراء دیروز خود پیامهای متفاوتی داشتند.
ساکنان گالیسیا، سرزمین مادری ماریانو راخوی ظاهرا به سیاستهای سختگیرانه وی پاسخی مثبت دادند. پیروزی حزب مردمی، حزب حاکم، میتواند دولت را در تحلیلهایش از اوضاع و در نتیجه تصمیمگیریهایش تقویت کند. حزب مردمی توانست اکثریت کرسیهای منطقهای را بدست آورد. انتخاباتی به کام حزب مردمی و مایه عذاب حزب سوسیالیست.
اما منطقه باسک، منطقهای که در آن صداهای جدایی طلبانه اوج گرفته است. از یک سال گذشته و با اعلام پایان یافتن خشونتها و اقدامات مسلحانه توسط اتا، گروه جدایی طلب باسک، عملا آرامش به این منطقه و اسپانیا بازگشته است. با این همه ادعاهای جدایی طلبانه همچنان به قوت خود باقی است. حزب ناسیونالیست باسک گرچه آراء قابل توجهی را از دست داده اما همچنان در راس قرار دارد.
اما چالش اصلی زاییده منطقه کاتالونیا، ثروتمندترین منطقه اسپانیاست. روز ۲۸ نوامبر، ساکنان کاتالونیا برای شرکت در انتخابات منطقهای و همینطور همه پرسی به پای صندوقهای رای میروند. در یازدهم سپتامبر، نزدیک به یک میلیون نفر از شهروندان این منطقه که خواهان جدایی و استقلال این منطقه بودند به خیابانها ریختند.
اما آیا رهبران اسپانیا و همینطور حوزه پولی یورو پیام این خیل خروشان جمعیت را به روشنی دریافتند؟
در ارتباط با انتخابات منطقهای در باسک و گالیسیای اسپانیا، یورونیوز با ژوزف راموندا، تحلیگر سیاسی روزنامه ال پائز در بارسلون گفتگویی انجام داده که متن آن در ادامه آمده است.
یورونیوز: همانطور که نظرسنجیها پیش بینی کرده بودند، حزب مردمی، حزب حاکم ماریانو راخوی، اکثریت مطلق آراء را در گالیسیا بدست آورد. درحالیکه در منطقه باسک، حزب ملی گرا توانست بر ائتلاف جدایی طلب پیروز شود. این به معنای نتیجهای متفاوت برای دو منطقه. اینطور نیست؟
ژوزف راموندا: بله مسلما. دو منطقه متفاوت که در آن جناحهایی که تفریبا همیشه پیروز میدان بودند برنده شدند. حزب مردمی گالیسیا به جز دو دوره کوتاه تقریبا همیشه در این منطقه پیشتاز بوده و در باسک نیز حزب ناسیونالیست به جز سه دوره کوتاه به رهبری لوپز برای مدتها حاکم بوده است. نتیجه اینکه در گالیسیا حزب مردمی با اینکه بخشی از آراء خود را از دست داده اما جایگاهش بهتر شده است. با این نتیجه حزب مردمی مطمئن از وضعیت خود و راخوی نیز زمان میخرد. البته این برتری نه به دلیل شایستگی این حزب بلکه به علت شکست حزب سوسیالیت حاصل شده است. میبینیم که سقوط حزب که از سال ۲۰۱۰ در باسک و گالیسیا آغاز شده همچنان تداوم مییابد.
یورونیوز: پایان فعالیت مسلحانه اتا در باسک امکان بازگشت چپهای ناسیونالیست را به عرصه سیاسی فراهم ساخته و آنها توانستند در جایگاه دوم قرار گیرند. وزن و نقش آنها در دولت خودمختار آینده این منطقه چقدر است؟ و آیا این میتواند آغازگر استقلال و جدایی منطقه باسک باشد؟
ژوزف راموندا: در حال حاضر نقشه واقعی تری از باسک داریم. منظورم این است که دیگر جناح یا فردی از انتخابات حذف نشده و همینطور اقدامات خشونت آمیز هم وجود ندارد. از اینرو میدانیم کجا قرار گرفتهایم. اینکه فقط سوسیالیستها که ادراه باسک را در اختیار داشتند میتوانستند قانونگذار باشند، متناقض و البته آزار دهنده بود. فکر میکنم برای ائتلاف ناسیونالیست بیلدو وضعیت پیچیدهتر شده است. در این انتخابات میبینیم که آنها حامیانشان را در منطقه تحت اداره خود از دست دادهاند. در حال حاضر جناح ناسیونالیست که حزبی میانه روست به رهبری مردی آرام، محتاط و خردمند و دوراندیش و محاسبه گر در وضعیت حساسی قرار گرفته است. علاوه بر این ۶۰ درصد آنهایی که به این حزب رای دادهاند بر موضوع جدایی این منطقه تاکید دارند و به تدریج که در کاتالونیا اوضاع تحول مییابد اثرات آن آشکارتر میشود. واقعیت این است که این انتخابات تاییدی است بر این موضوع که اسپانیا در ارتباط با ساختار حاکمیت ارضی و نهادهای وابسته به آن وارد دوره پیچیدهای میشود.
یورونیوز: به رغم اعتراضات خیابانی آیا از این اکثریت مطلق در گالیسیا چیزی هم عاید راخوی میشود؟
ژوزف راموندا: فکر نمیکنم. فکر میکنم اشتباه است که حزب مردمی چنین انتظاری داشته باشد. آنها که همیشه در گالیسیا حاکم بودند اینبار تعداد کرسیهای خود را در پارلمان افزایش دادهاند. این برتری به لطف شکست دیگر احزاب روی داده است. حزب مردمی یکصد و پنجاه هزار رای را در گالیسیا از دست داده که تعداد کمی نیست. البته این هم واقعیت دارد که آنها به راحتی انتخابات را بردند. برای اینکه جناح مخالف یا جایگزینی وجود نداشت. گرچه با موضوع نجات مالی اسپانیا، کار راخوی تمام است اما حزب او همچنان پیشتاز است.