نگاه یک روشنفکر هنرمند به انتخابات و آینده ایتالیا

نگاه یک روشنفکر هنرمند به انتخابات و آینده ایتالیا
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

کشوری که درخشندگی رنگهایش را از دست داده و شور سیاسی در میان بازی قدرت، در آن رنگ باخته اما به واسطه خلاقیت کسانی که تسلیم بحران نشده اند، زنده مانده است.
این تصویری است که “داریو فو” در آستانه انتخابات ایتالیا از این کشور ارائه می دهد.
داریو فو، نویسنده، صحنه پرداز و بازیگر است. او در سال 1997 برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
داریو فو، امروز بانک ها، قدرتمندان و میانه روها را متهم به دزیدن زندگی و اشتیاق از ایتالیایی ها می کند.

یورونیوز در چارچوب انتخابات پارلمانی ایتالیا، چند مصاحبه با شخصیت هایی شناخته شده این کشور در حوزه های فرهنگی و اجتماعی انجام داده و نظر آنان را در مورد کارزار انتخاباتی موجود و نگرانی های آینده جویا شده است.

توجه شما را به مصاحبه ای که “دیه گو جولیانی” خبرنگار یورونیوز با “داریو فو” انجام داده است جلب می کنیم.
نمایشنامه های انتقادی داریو فو، شهرت بین المللی دارد. وی با همین نگاه جایزه نوبل ادبیات سال 1997 را به خود اختصاص داد.

دیه گو جیولیانی، خبرنگار یورونیوز: “داریو فو شما در حال حاضر مثل گذشته، خود را وقف نقاشی کرده اید. بنابراین از شما سؤال می کنم، ایتالیای سال 2013 را با چه رنگی و چطور ترسیم می کنید؟”

داریو فو، نمایشنامه نویس و برنده جایزه نوبل: “متأسفانه در دوره ای هستیم که رنگها زیر خاکستری مدفون شده اند. در بهترین حالات به بنفش یا نارنجی و حتی قرمز تیره می رسد. طیف رنگ دیده نمی شود زیرا هیچ تحرکی وجود ندارد. غمبار است. فاجعه بار است. بحران تهدید کننده کنونی اشتیاق و شادی را در مردم از بین برده.”

یورونیوز: “در این تابلو چه می بینید؟ امیدی وجود دارد؟ این امید کجاست؟”

داریو فو: “نکته مثبتی که وجود دارد خواست تسلیم نشدن و بیرون آمدن از وضعیت با هر امکان است.
افراد زیادی را می شناسم که تسلیم نشده، در جستجوی یافتن بهترین راه حل ها هستند.
به گونه ای دیگر به مشکلات نزدیک می شوند و آینده متفاوتی را طراحی می کنند.”

یورونیوز: “به گذشته شما بر می گردیم ، زمانی که جایزه نوبل ادبیات را در سال 1997 بردید.
آکادمی سوئد در توصیف انتخاب شما به انتقاد از قدرتمندان و دفاع از انسان های ستم دیده در قالب نمایشنامه هایتان اشاره کرد. قدرتمندانی که امروز داریو فو از آنها انتقاد می کند چه کسانی هستند؟ و چرا؟”

داریو فو: “ بانک ها، بخصوص. و شرکت های بزرگ. کسانی که همه صحنه ها را در ست دارند و اداره می کنند. منظورم کسانی است که با استفاده از رسانه ها، تلویزیون و غیره همه کار می کنند تا مردم شرایطی را که بوجود آورده اند، بپذیرند.”

یورونیوز:” شما با دقت کارزار انتخاباتی در ایتالیا را دنبال می کنید. چه چیز شما را در این رابطه بیشتر نگران می کند؟”

داریو فو: “چیزی که مرا نگران می کند مطمئناً آن چیزی نیست که سیاستمداران را نگران می کند. زیرا من خودم را کاملاً خارج از بازی آنها می بینم.
با توجه به دید آنها نسبت به روابط انسانی دلم برای آنهایی که پستشان تهدید می شود نمی سوزد. چون برای آنها این یک شغل است و کاری به مسئولیتی که با رأی اعتماد مردم بدست آورده اند، ندارند.”

یورونیوز: “آیا سیاست همچنان برای مردم شیفتگی دارد؟یا نه؟”

داریو فو: “سیاست، در مدت کمی به آنچه در طول قرن ها ساخته شده بود ضربه زد. امید و اعتماد مردم را از بین برد. ارزش قانون، جامعه، عدالت و بخصوص عدالت را از میان برداشت.”

یورونیوز: “این ویرانی کی اتفاق افتاد؟”

داریو فو: “اگر یک سیستم، محکم و قوی و مبتنی بر فرهنگ و آگاهی نباشد و
وجدان جمعی، برابری و آزادی و عدالت را در نظر نگیرد، همه چیز فرو می ریزد.
بسیاری از سیاستمداران با دور زدن قانون اقداماتی می کنند، کلاهبرداری می کنند. لازم نیست اسم فرد خاصی را ببریم همه آنها اینکار را می کنند.”

یورونیوز: “در عالم سیاست، از چند سال پیش اصطلاح “میانه رو” یک ارزش مثبت تلقی می شود. ولی شما در مقابل، با افتخار اعلام کرده اید که میانه رو نیستید. چه مشکلی با میانه روها دارید؟ چه عیبی در آنها می بینید؟”

داریو فو: “بخصوص می توانم بر نقش بازی کردن و ماسک گذاشتن آنان تأکید کنم. آنها نقاب آدم خوب و مهربانی را به چهره می گذارند که اهل خشونت نیست. اما این فقط یک دام است. از مهربانی و ظرافت فقط ظاهرش را دارند. دائم در ژست هستند. لبخند نمی زنند، نمی رقصند. لذت نمی برند. من هیچ میانه رویی را ندیدم که در کارزار تبلیغاتی برقصد و جشن بگیرد. ولی در خلوت، اینکار ها را می کنند که کسی آنها را نبیند و غافلگیرشان نکند.”

یورونیوز: “او در سال 1994 در میان تعجب همگان وارد صحنه سیاست شد. سپس یک مسیر طولانی سیاسی را طی کرد. امروز در سال 2013 دوباره در انتخابات ظاهر شده.پیداست که از برلوسکونی حرف می زنیم.
در گذشته، شما چند نمایشنامه به او اختصاص دادید. اگر قرار باشد که امروز هم او را نمایش دهید چه نقشی به او می دهید؟”

داریو فو: “همین دیروز یک پانتومیم با برداشت از باستر کیتون درست کردم.
داستان یک مجسمه است که در یک سالن بزرگ قرار دارد و دور و برش افرادی سعی می کنند آن را سر پا نگهدارند.
آنها به هر طرف حرکت می کنند، می روند و دوباره می آیند. سعی می کنند به کمک پایه های مکانیکی تعادل مجسمه را حفظ کنند اما مجسمه می افتد و نزدیک است بشکند. ولی آنها دوباره سرجایش می گذارند و مجسمه هنوز آنجا باقیست.
برلوسکونی بر می گردد ولی هر بار بیشتر به افتادن نزدیک می شود.”

یورونیوز:” ولی هیچوقت نمی افتد..”

داریو فو: “ باید صبر کرد. “

یورو نیوز: “با یک سؤال دیگر تمام می کنیم. چه آرزویی برای آینده ایتالیا دارید؟”

داریو فو: “آزادی. آزاد شدن از همه موانع، همه رسوایی ها، همه دورویی ها و همه قیدهایی که زندگیمان را از ما می گیرند.
آرزو می کنم که دوباره ارباب زندگی خودمان شویم. این چیزی است که واقعاً برای کشورم آرزو دارم.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

هنرمند ایتالیایی با تراکتور چهره جورج اورول را بر مزرعه‌ای نقش زد

تقسیم ثروت ۶ میلیارد یورویی‌ برلوسکونی؛ دوست دختر ۳۳ ساله ۱۰۰ میلیون یورو به ارث برد

درگذشت برلوسکونی؛ بیادماندنی‌ترین لباس‌ها، گاف‌ها و لحظه‌ها از نخست‌وزیر اسبق ایتالیا