آگهیکمتر از یک سال پیش در چهارم دسامبر ۲۰۱۲، تندباد بوفا، با سرعت ۲۱۰ کیلومتر در ساعت فیلیپین را درنوردید و ۱۹۰۱ قربانی برجای گذاشت. بنا به اعلام صلیب سرخ جهانی، این طوفان پرتلفات ترین سانحه طبیعی سال ۲۰۱۲ به شمار می رود.
سوانح طبیعی در مقیاس جهانی در سال ۲۰۱۲، کمترین میزان تلفات را نسبت به ده سال گذاشته در پی داشته است. با این حال، از نظر خسارات مادی، سال ۲۰۱۲ پنجمین سال پرهزینه بر اثر فجایع طبیعی بوده است. تندباد دریایی سندی در سواحل شرقی آمریکا با ۵۰ میلیارد دلار خسارت، پرهزینه ترین سانحه این سال بود.
فناوری های پیشرفته و انتقال سریع و گسترده اطلاعات به عنوان یکی از عوامل کاهش تلفات انسانی به شمار می آیند. گزارش سال ۲۰۱۳ اتحادیه صلیب سرخ جهانی، به فناوری های پیشرفته و چشم انداز کمک های بشر دوستانه پرداخته است. بنابراین گزارش، دسترسی به اطلاعات پس از پایان سانحه طبیعی به اندازه دسترسی به آب و غذا مهم است. سازمان های امدادرسان دولتی و غیر دولتی، با تجهیز به فناوری های پیشرفته ارتباطی و مکانیاب ماهواره ای مانند تلفن های هوشمند، می توانند داده ها را در کمترین زمان جمع آوری و محاسبه کرده و با آگاهی از شمار افراد خسارت دیده یا مصدوم، اطلاعات دقیق را به مرکز اصلی مقابله با حوادث غیر مترقبه ارسال کنند.
کریگ کوپر، از صلیب سرخ آمریکا، تبادل سریع اطلاعات و شبکه های اجتماعی را همچنین یک راه برای یافتن موقعیت افراد آسیب دیده با جهان خارج می داند: «این فکر قدیمی که اطلاعات تنها از رادیو و تلویزیون پخش می شود جای خود را به استفاده از تلفن های همراه یا دیگر ابزارهای هوشمند داده است. می دانیم که در زمان زلزله سال گذشته در نیوزلند چند نفر با توییت کردن محل گیر افتادن خود در یک ساختمان، مکان یابی شدند و نجات یافتند. این نوع از برقراری ارتباطات امروز بیشتر و بیشتر رایج شده است و می بینیم که مردم از شبکه های اجتماعی برای کسب اطلاع از وقوع سانحه طبیعی و به ویژه پس از آن استفاده می کنند.»
اگر چه دسترسی به فناوری های پیشرفته مانند هر چیز دیگر با نابرابری همراه است، اما به دلیل آنچه به انفجار دیجیتال معروف شده است، بسیاری از مردم مانند ساکنان محروم یک اردوگاه زلزله زدگان در هاییتی، دستکم به تلفن همراه دسترسی دارند.
امدادگران صلیب سرخ، با استفاده از شبکه تلفن همراه، با ارسال پیامک برای هزاران ساکن این منطقه فقیر نشین در حاشیه پورت دو پرنس پایتخت هائیتی، احتمال وقوع سوانح طبیعی را هشدار می دهند و یا برای مثال، ساکنان را از ورود قریب الوقوع خلافکاران سازمانیافته یا مشاهده مواردی از بیماری های واگیردار مانند و یا آگاه می کنند.
فناوری هواپیمای بی سرنشین در مقابله با فجایع موثر است
گفتگوی اختصاصی
پاتریک وینک، دبیر گزارش فجایع جهانی 2013 که توسط فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و جوامع هلال احمر منتشر شده است از مرکز ابداعات بشری هارواد در بوستون همراه ماست. امسال این گزارش بر فناوری و آینده اقدامات بشری تمرکز کرده است.
یورونیوز: این ارتباطات انسانی جدید مثل تلفن همراه، شبکه های اجتماعی و غیره در اختیار آژانس های امدادرسان و جوامع در معرض خطر فجایع طبیعی و خشونت چه فرصت هایی قرار می دهد؟
پاتریک وینک: پرسش اصلی برای جوامع در خطر این است که چگونه کمک های بشری موثرتر واقع شود. فناوری به طور بالقوه کمک بزرگی با استفاده از آنتن های مخابراتی و ماهواره ها برای جمع آوری بهتر اطلاعات کرده است ولی در مصاحبه هایی که درخصوص تلفن همراه صورت گرفته برای مثال درمورد توانایی جوامع برای داشتن صدای گفتگو از طریق شبکه های اجتماعی و نیز ارسال پیامک از طریق تماس های صوتی این پرسش مطرح است.
یورونیوز: جای توسعه فناوری های جدید مرتبط با کمک های بشردوستانه کجاست؟ آیا تاین در خود بخش های بشردوستانه است؟. درخصوص سرمایه گذاری بر ابتکارات و از این قبیل. یا آیا این حاصل آژانس های دیگر است؛ بنگاه هایی که برای داشتن جای پایی در آنچه که به ظهور می رسد و به طور بالقوه بازار از آن سود می برد مشتاق هستند؟
پاتریک وینک: سوال جالبی میان مردمی است که ایده دارند، در میان بشریت که پابرجاست و البته در میان بشریت، برخی هستند که نسبت به دیگران بیشتر مبتکرند ولی موانع بسیاری وجود دارد که به این پرسش پاسخ داده شود. یکی از خطرهای کلیدی که ما در گزارش به آن پرداخته ایم جداسازی دیجیتال است. کسی که توانایی دارد و کسی که ابزار سرمایه بر فناوری را دارد، فناوری ها را یاد می گیرد و کسانی که نه؛ نمی توانند.
یورونیوز: آیا می توانیم درباره دو اقدام توسعه ای دیگر که اخیرا صورت گرفته صحبت کنیم. انتقال سریع پول الکترونیکی و هویت بیومتریک؛ هر دو اکنون نقشی کلیدی در زندگی بشری ایفا می کنند. چه امتیازی برای مقابله با فاجعه خواهند داشت؟.
پاتریک ونیک: پول الکترونیک و انتقال الکترونیک پول نقد یکی از نمونه های بزرگ از همکاری فناوری برای موثرتر ساخت کمک های بشردوستانه است.
ما از بروز خطر جلوگیری می کنیم، شیوه خوبی که می گوید پول به گیرندگان نمی رسد ولی به دست شخص دیگری می رسد. همچنین هزینه های نقل و انتقال فیزیکی پول را نیز در پی ندارد. بنابر این، نمونه واقعا خوبی است که فناوری چگونه کمک کننده است و می تواند سریع بوسیله انسان سازگار شود. فناوری بیومتریک از همین نیاز سرچشمه می گیرد. یکی از چالش های اصلی بشریت اطمینان یافتن کسی است که نیازمند یاری است، اطمینان از چیزی که نیاز دارند و اینکه انحراف در منابع وجود ندارد و آنان به دریافت کمک ادامه می دهند. پس ما باید توانایی تعقیب ذینفع را داشته باشیم. این موقعیتی برد-برد است.
یورونیوز: جوانب مثبت و منفی استفاده از فناوری هواپیماهای بی سرنشین در مقابله با فجایع چیست؟
پاتریک وینک: فناوری پهباد بسیار سخت بوده و سهمی بالقوه مهم و نسبتا جدید را دارا است. تصور کنید که یک زمین لرزه یا یک فاجعه طبیعی بتواند نه فقط سریع تصویرش گرفته شود بلکه مدل سه بعدی وضعیت آن روی زمین نیز ساخته شود. تصور کنید که بتوان کمک ها را به مناطق دور دست انتقال داد. برای مداخلات نظامی محدود، آوردن امکانات مورد نیاز بدون لجستیک سنگین، در واقع کاستن از هزینه ارسال تجهیزات به مناطق ویژه است. همچنین موضوعاتی درخصوص ایمنی و اطلاعات که از این طریق گردآوری می شود وجود دارد که نیازمند اشاره است. ما باید بسیار درخصوص رویدکردمان به سازگارساختن فناوری و تحول که بسیار مهم است محتاط باشیم. همچنین بر فاصله ها باید پل بزنیم. بین مردمی که در خصوص پهباد تجربه دارند با درنظرگرفتن حفاظت از اطلاعات، ایمنی، اصول؛ و انسان هایی که لزوما همیشه به این موضوعات فکر نمی کنند چراکه حفاظت از زندگیشان برایشان اصل است. ما این کار را با هر هزینه ای انجام می دهیم.»