استفاده از الفبای سیریلیک، نمکی بر زخمهای کهنه کرواتها و صربها

استفاده از الفبای سیریلیک، نمکی بر زخمهای کهنه کرواتها و صربها
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

طبق قانون اساسی کرواسی، حقوق اقلیت صرب در شهر ووکوار باید رعایت شود. استفاده از الفبای سیریلیک در تابلوهای دولتی این شهر، زخمهای کهنه را باز کرده است.

ووکوار شهری است که در آتش جنگی که پس از فروپاشی یوگسلاوی در سال ۱۹۹۱ به راه افتاد، تقریبا ازبین رفت. این شهر پس از بازسازی، به نمادِ مبارزه کرواتها برای استقلال تبدیل شد.

اما این روزها ووکوار شاهد تنش و درگیری های جدیدی است: استفاده از الفبای سیریلیک درعلائم و تابلوهای دولتی سر و صدای زیادی به راه انداخته است. دولت ادعا می کند هدف از این اقدام حمایت از حقوق اقلیت صرب است.

طبق سرشماری سال ۲۰۱۱، صربها بیش از یک سوم جمعیت ووکوار را تشکیل می دهند. بنا بر قانون اساسی کرواسی، زبان و الفبای اقلیت صرب، بخشی از حقوق آنها است که باید رعایت شود.

اولین تابلو به همراه الفبای سیریلیک در ماه سپتامبر نصب شد و بلافاصله با اعتراض کهنه سربازان کروات روبرو شد. از نظرآنها استفاده از الفبای سیریلیک نادیده گرفتن رنجی است که کرواتهای شهر ووکوار به تنهایی، در مقابل ارتش یوگسلاوی و صربهای استقلال طلب متحمل شدند .

دانیل رِهاک، سرباز سابق جنگ است که تقریبا در تمامی اعتراضات اخیر به نصب تابلوهای الفبای سیریلیک، حضور داشته است. وی می گوید: «ما مخالف استفاده از زبان و الفبای سیریلیک هستیم. زیرا با همین نشانه ها بود که آن جنایات را در سال ۱۹۹۱، در ووکوار مرتکب شدند. ۵ هزار تن از هموطنان ما، از جمله سرباز، شهروند عادی، و کودک، پیر و جوان، در آن وقایع جان خود را از دست دادند. ۴۰۱ تن هم مفقود شده اند.»

پس از اعلام استقلال کرواسی در سال ۱۹۹۱، ارتش یوگسلاوی و نیروهای نظامی محلی صرب به ووکوار حمله کردند. محاصره سه ماه بطول انجامید و پس از آن، شهر بمدت ۴ سال بخشی از جمهوری خود خوانده صربهای کرواسی شد. کرواسی به تازگی به اتحادیه اروپا پیوسته است وعده ای ادعا می کنند که دولت کرواسی با اجرای قانون حقوق اقلیت صرب در ووکوار، از این شهر برای مقاصد سیاسی خود استفاده می کند. دولت ادعا می کند که اجرای این قانون و رعایت حقوق اقلیت صرب، برای پیوستن به اتحادیه اروپا لازم بود. از دید فرد ماتیک، وزیر جنگ کرواسی، حتی اگر جنگ سالیان پیش تمام شده بود، دسترسی به یک صلح اساسی و پایدار، عامل کلیدی مهمی است که هنوز بدست نیامده است.

وی می گوید: «صربها هنوز تخلیه روانی نشده اند، اینکه بپذیرند اعمالی که به همراه ارتش سابق خلق یوگسلاوی و با صربستان و مونته نگرو انجام دادند، جنایاتی علیه کرواتها بود، آنها هنوز با این مسئله کنار نیامده اند. بخشی از مسئولیت آنچه رخ داده نیز بر شانه کراوسی است. اما کرواتها هم نمی خواهند این را قبول کنند، تا زمانی که صربها مسئولیت همه چیز را بر عهده بگیرند.»

پذیرفتن مسئولیت گذشته و حرکت به سوی آینده، شاید در ظاهر کلیدی مهم برای رسیدن به صلحی پایدار باشد، اما برای بسیاری از ساکنان ووکوار هنوز زمان این کار فرا نرسیده است. برای آنها نظام آموزشی مدارس ووکوارر نشان می دهد که مردم از نظر روانی آمادگی ندارند.

کودکان صرب و کروات به همراه یکدیگر به مدرسه می آیند اما در کلاسهای جداگانه درس می خوانند. دانش آموزانِ صرب الفبای سیریلیک و لاتین را می آموزند. آنها باید برای شناخت هویت ملی خود تاریخ صربستان را هم یاد بگیرند. این بخشی از توافقنامه صلح است.

منتقدان می گویند درس خواندن کودکان صرب و کروات در کلاسهای تفکیک شده، مانع از این می شود که شهر گذشته خود را فراموش کند و هر روزنه امید بر روی آینده را می بندد. از سوی دیگر برای بسیاری از والدین مشکل این است که چگونه این گذشته را برای فرزندانشان توضیح دهند.

ووکوار، شهری که پیش از جنگ یکی از مناطق آباد و پر رونق یوگسلاوی سابق بود، امروز به یکی از فقیرترین مناطق کرواسی تبدیل شده است. صربها و کرواتها امیدوارند که سیاستمداران بیش از این از ووکووار به عنوان ابزاری برای چانه زنی های سیاسی استفاده نکرده و برای آینده در آن سرمایه گذاری کنند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها