میانمار در میانه بیم و امید

میانمار در میانه بیم و امید
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

گزارش از ایزابل داسیلوا خبرنگار یورونیوز

میانمار، کشور قوم برمه ای با مذهب بودایی و بیش از صد قوم دیگر، از جمله هشتصد هزار مسلمان است که خارجی محسوب می شوند و در نتیجه ملیت این کشور را ندارند.

طی دو سال گذشته مسلمانان هدف اصلی خشونت های قومی در میانمار (برمه سابق) بوده اند. در درگیری بوداییان با جمعیت مسلمان، بیش از دویست تن از این قوم کشته و بالغ بر صد و پنجاه هزار نفرشان کوچ اجباری کرده اند.

یک راهب بودایی که یک مدرسه برای یتیمان را اداره می کند، در جنبش موسوم به انقلاب زعفرانی شرکت داشته و پانزده سال در زندان بوده است، معتقد است که همه اینها حقه های سیاسی است. او می گوید: «همه خشونت های قومی و جنگ های مذهبی را دولت به راه انداخته است. این یک توطئه در چهارچوب انتخابات ۲۰۱۵ است. آنها کشاورزان و کارگران را هم به جان هم انداخته اند تا تنش های جدی درست کنند حتی تا سر حد جنگ بر سر زمین.»

پایتخت سابق، یانگون هم چنان قطب سیاسی و اقتصادی کشور به حساب می آید. پس از دوره سانسور، مطبوعات نیز رونق گرفتند. سردبیر شبکه تلویزیونی «صدای دموکراتیک برمه» می گوید که پوشش اخبار خشونت های قومی آسان نیست: «کار سخت تر هم شده. وقتی درگیری روی می دهد، واکنش مقامات بستن خیابان هاست. این یک مانع فیزیکی برای ماست. دسترسی به اقلیت های به حاشیه رانده شده در مناطق دور افتاده نیز آسان نیست. یکی از خبرنگاران ما به خاطر این که از صحنه های درگیری فیلم می گرفت بشدت مضروب شد و دوربینش را هم گرفتند.»

این تلویزیون قبلا در خارج از کشور با خبرنگاران زیرزمینی فعالیت می کرد ولی امروز حتی در داخل کشور هم پوشش وقایعی همچون انتخابات ریاست جمهوری آینده، دردسرهای زیادی دارد.

یک تهیه کننده تلویزیون می گوید: «ما برای پوشش انتخابات چالش جدی داریم. هنوز وسایل حمل و نقل، مخابرات و زیرساخت نداریم. هنوز همه چیز دشوار است.»

اتحادیه اروپا به روند گذار دموکراتیک در میانمار کمک می کند. تحریم ها هجده ماه پیش برداشته شد و یک کارگروه سیاسی و اقتصادی اروپایی در تاریخ ۲۴ و ۲۵ آبان امسال به این کشور رفت.

کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا می گوید: «کسانی که با ما به اینجا آمدند می دانند که یک اراده جدی برای رشد حیات اقتصادی در این کشور وجود دارد، مردم فرصت های شغلی واقعی دارند، ظرفیت واقعی برای مشارکت هست و این یکی از موضوعاتی است که در گفتگوهای تجاری مطرح شده است.»

رهبر مخالفان هم به اینجا دعوت شده است. آنگ سان سوچی برنده جایزه نوبل، امروز نماینده مجلس است و سعی در تغییر قانون اساسی دارد تا شاید بتواند رئیس جمهور شود. خانم آنگ یان سوچی می گوید: «تلاش ما ادامه خواهد داشت تا جایی که مطمئن شویم که سیاست ها در مسیر درستی قرار گرفته اند. این هدف خودبخود حاصل نمی شود و چیزی نیست که بگویید خودش انجام شد پس دیگر کاری با آن نداریم. چیزی است که روز به روز، دهه به دهه و نسل به نسل ادامه دارد.»

رشد تجارت به شیوه غربی و گردشگری نشانه مدرن شدن میانمار است. این کشور با داشتن تعدادی از عظیم ترین ذخایر نفت و گاز، مواد معدنی و سنگ های قیمتی در جهان، خود گنجینه عظیمی به شمار می رود. ویکی باومن بریتانیایی یک سازمان مردم نهاد در میانمار تاسیس کرده است. هدف او کمک به توزیع ثروت میان تمام جمعیت پنجاه و پنج میلیونی این کشور است.

او می گوید: «یکی از خطرات جدی برای سرمایه گذاری به ویژه اگر در زمین های بزرگ باشد، شناسایی مالک زمین است. مثلا باید دانست که این زمین بیست سال پیش غصب شده است یا نه. یا این که اگر کسی در حال بهره برداری از زمین است، شاید قبلا مالکان واقعی آن را بیرون کرده اند. باید مطمئن شد که مالکان قبلی خسارتی برابر استانداردهای جهانی دریافت کرده اند یا نه. تا امروز رویه خوبی در این زمینه وجود نداشته است.»

بودا گفته است: «مردم یک کشور گنجینه آنند.» مردم میانمار این گفته را ارج می نهند و امیدوارند که روز به روز بیشتر رنگ واقعیت به خود بگیرد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت

گربه‌ها و گوزن‌ها؛ یاوران گردشگری در مناطق دورافتادهٔ ژاپن