آگهیآیا انقلاب تونس توانسته آموزش را در این کشور تغییر دهد؟ آیا تحولات سیاسی، تغییراتی در نظام آموزشی به دنبال داشته یا اینکه مشکلاتی نظیر نرخ بالای بیسوادی، رها کردن مدرسه و عدم حمایت از محققان همچنان برجای خود باقیست؟ پس از گذشت سه سال از انقلاب، هنوز بسیاری از جوانان از نظام آموزشی کشورشان راضی نیستند. در این برنامه جهان دانش، نگاهی به وضعیت نظام آموزشی تونس، سه سال پس از انقلاب، می اندازیم.
ترغیب دانش آموزان به بازگشت به کلاسهای درس
از زمان انقلاب تا کنون، میزان غیبت در کلاس های درس بشدت افزایش یافته است. یکی از دغدغه های اصلی آموزگاران این است که بفهمند چه چیز مانع از حضور جوانان در کلاس های درس می شود و چگونه باید آنها را متقاعد کنند که به مدرسه بازگردند.
بر اساس آمار رسمی در سال ۲۰۱۲ میلادی تقریبا صدهزار دانش آموز مدرسه را رها کردند. این آمار نسبت به سال قبل از آن، ۳۰ درصد افزایش یافته است. به دلیل وضعیت بد اقتصادی بسیاری از خانواده ها از عهده هزینه تحصیل فرزندانشان برنمی آیند. دانش آموزانی که کلاسهای درس را برای شرکت در تظاهرات ترک کردند، به مدرسه بازنگشتند.
بهتر کردن منابع آموزشی یکی از خواسته های دانش آموزان است. خیلی از آنها از سرفصلهای قدیمی
دروس و فقدان ابزارهای مدرن آموزشی شکایت دارند. بخش خصوصی از این نظر وضعیت بهتری دارد، اما هزینه تحصیل در مدارس خصوصی برای بسیاری از مردم سنگین است. نبود تمهیداتی که دانش آموزان را به مدارس بازگرداند، بسیاری از کازشناسان آموزشی را نگران کرده است. آنها می خواهند اصلاحاتِ آموزشیِ لازم هرچه سریعتر انجام گیرد.
در حالی که دولت هنوز موفقیتی در ترغیب دانش آموزان به ماندن در مدارس کسب نکرده است، نرخ بالای بیکاری نیز نگرانی بیشتری برای جوانان تونسی ایجاد کرده و سبب بی اعتمادی آنها به نظام آموزشی کشور شده است.
زنان عرب، پیشگام در پژوهش
برای هر نوع اصلاحات مؤثر در سطح ملی نیاز به بودجه کافی است، اما زنان به دنیا نشان داده اند که با ابتدایی ترین وسایل، قادر به انجام چه کارهایی هستند. «حیات عُمری» دختر ۲۸ ساله ای است که مشغول انجام پژوهش در آزمایشگاهی قدیمی در دانشگاه و در اتاق کوچک خانه اش است.
«حیات» از منطقه روستایی و فقیرنشین «سیدی بوزید» می آید. منطقه ای که زادگاه محمد بوعزیزی است، همان فروشنده دوره گردی که خودسوزیش در اوج یأس و نومیدی جرقه ای بود که قیام مردم تونس را در پی داشت. اینک نام منطقه سیدی بوزید دوباره بر سر زبان ها افتاه است، اما این بار به دلیل اختراعات «حیات»، این دختر جوان و دست یافتهای او در دنیای شیمی. او مصمم بود که با کمترین بودجه و در اتاقی کوچک در خانه اش، رؤیای خود را تحقق بخشد.
کمتر از یک درصد درآمد ناخالص ملی صرف پژوهش علمی می شود و «حیات» مجبور شده از خانواده اش کمک مالی بگیرد. او مدرک دکترا و فوق لیسانس مهندسی شیمی صنعتی دارد. در مسابقات بین المللی اختراعات برنده جایزه شده، در سال ۲۰۰۸ اتحادیه اروپا او را یکی از برترین پژوهشگران منطقه مدیترانه شناخته شده و اخیرا در المپیاد بین المللی مخترعان که در تونس برگزار شد، مدال طلا گرفت.
به دلیل نبود منابع و تجهیزات آزمایشگاهی کافی، «حیات» باید با لوازم بسیار ابتدایی کار کند و حتی مجبور است آزمایش های خود را در مزرعه پدرش به انجام برساند. با توجه به نیازهای کشورش آخرین کشف «حیات» در باره بهبود تولید اسید فسفریک است که هم از نظر محیط زیست و هم از لحاظ اقتصادی اهمیت زیادی دارد. او می خواهد با این کار باعث ترغیب پژوهشگران دیگر در دنیای عرب شود، پژوهشگرانی که عموما با محدودیت های فراوان روبه رو هستند.
در وضعیت سیاسی کنونی عده بسیاری به آینده اطمینان ندارند، اما این زن محقق جوان همچنان به تغییراتی که موفقیت های پژوهشی او می تواند در پی داشته باشد خوشبین است.
تبعیضهای جنسیتی، مانعی در نظام آموزشی تونس
تبعیض علیه زنان در تونس در چه وضعیتی است؟ چگونه می توان زنان را ترغیب کرد که دست کم به اندازه مردان به دنبال سوادآموزی بروند؟ فراتر از آن، بهترین راه برای ترغیب و تشویق آنها به ورود به بازار کار چیست؟
بسیاری از زنان تونسی با افتخار به دوران حبیب بورقیبه، نخستین رئیس جمهوری تونس و پدر جنبش استقلال طلبی کشور نگاه می کنند. حدود ۵۸ سال پیش، اصلاحات وی حقوق زیادی، از جمله حق طلاق و سقط جنین، غیر قانونی اعلام کردن حق چند همسری و حق دسترسی به آموزش عالی را برای زنان تونسی به ارمغان آورد.
بیست و پنج درصد بیسوادان تونسی را زنان تشکیل می دهند و تنها ۳۰ درصد از شاغلان کل کشور، زن هستند. «اتحادیه ملی زنان تونسی» یکی از قدیمی ترین سازمانهای حقوق زنان در این کشور است که با همکاری وزارتخانه های دولتی طرحی در سراسر کشور برای ریشه کن کردن بیسوادی و اعطای حقوق برابر اشتغال به زنان راه اندازی کرده است.
یکی دیگر از اهداف این اتحادیه، تشویق زنان برای مبارزه علیه ذهنیت بسته و محافظه کارانه در مناطق روستایی است. بسیاری از خانواده های فقیر اجازه تحصیل به دختران خود را نمی دهند. این اتحادیه در مناطق مختلف کشور کلاسهای سواد آموزی برگزار می کند و مهارت هایی را به زنان می آموزد که امکان یافتن شغل را برای آنان بیشتر می کند.
زنان تونسی نقش مهمی در انقلاب بازی کردند و دوش به دوش مردان به خیابانها آمدند. با این حال به نظر می رسد راه برابری جنسیتی در این کشور، راهی پر سنگلاخ است.
آگهی(function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/en_GB/all.js#xfbml=1"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, 'script', 'facebook-jssdk'));Post by Learning World.