یک کشتی در حال غرق شدن را تصور کنید. وقتی عملیات نجات با ترس و هرج و مرج همراه می شود، سرنشینان بیشتری قربانی می شوند. اما آیا با کمک فن آوریهای جدید می توان جان تعداد بیشتری را نجات داد؟
نقشه طبقات کشتی اولین چیزی است که ناخدا در وضعیت اضطراری به آن رجوع می کند، ولی با نگاه کردن به نقشه، نمی توان موقعیت مسافران و خدمه را تشخیص داد، بخصوص آنهایی را که در زمان حادثه در مکانهای کم تردد کشتی بوده اند.
واسیلیاس گازیکاس، مدیرعملیات کشتی لوییس در این مورد می گوید: «تکیه ما بر روی گزارش هایی است که خدمه می دهند. هر کدام از آنها مسئول بخشی از کشتی هستند و وضعیت خود را به سامانه مرکزی عملیات و سپس اتاق کاپیتان اطلاع می دهند. به این صورت، لحظه به لحظه از موقعیت قسمت های مختلف کشتی و تعداد سرنشینان آنها مطلع می شویم.»
برای بهبود کیفیت عملیات نجات، عملیاتی که هم سریعتر باشد و هم نظم بیشتری داشته باشد، مهندسان و کارشناسان کشورهای مختلف در قالب یک پروژه اروپایی، تلاش می کنند.
تاسوس کونودس، مهندس الکترونیک و مدیر فنی این پروژه بیشتر توضیح می دهد: «موفق به طراحی یکسری برچسب های هوشمند بی سیم شده ایم که روی جلیقه نجات چسبانده می شوند و از روی آنها موقعیت دقیق سرنشینان، چه مسافران و چه خدمه، هنگام شروع عملیات تخلیه کشتی، در اختیار ماموران امنیتی قرار می گیرد.»
برای امکان پذیرکردن این طرح، شبکه ارتباطی ردیاب های آتش سوزی ارتقا پیدا کرده است و بصورت بی سیم عمل می کند. اینگونه می توان از روی جلیقه های نجات در زمان واقعی، موقعیت سرنشینان را ردیابی کرد. موقعیت همه افراد در یک زمان به اطلاع ناخدا می رسد و بنابراین او می تواند در کوتاهترین زمان ممکن، مناسبترین تصمیم را اتخاذ کند.
آنتونیس کالیاس، مدیر شبکه حسگرهای بی سیم می گوید: «این نقطه اتصال شبیه یک نقشه کاغذی است و استفاده از آن نیاز به آموزش پیچیده ای ندارد. منتهی در نسخه الکترونیکی می توانید از موقعیت همه مطلع شوید. می توانید روی طبقات مختلف زوم کنید و تعداد دقیق افراد و موقعیت آنها را ببینید. کارایی نقشه الکترونیکی از نسخه قلم و کاغذی آن، بمراتب بیشتر است.»
در زمان حادثه، خدمه کشتی می توانند با استفاده از یک رایانه جیبی، مشخصات مسافرانی را که به بیرون کشتی هدایت شده اند، ببینند. این کار بمراتب از پیدا کردن نام آنها از روی فهرست چاپ شده اسامی مسافران، راحت تر است. این برچسب های هوشمند را حتی می توان مثل دستبند به دست کرد. بدین ترتیب حتی در شرایط غیر اضطراری هم موقعیت فرد در کشتی مشخص می شود.
زاچاریاس سیوکورس، مهندس کشتی و رییس موسسه شرق مدیترانه درباره کارآیی مضاعف این دستبندها می گوید: «این دستبندها در صورت لزوم حتی می توانند وضعیت سلامت فردی که آنها را بدست کرده را هم کنترل کنند. این برای مسافرانی که مشکل خاصی دارند یا مایلند کنترل شوند، عالیست. همینطور برای کودکان، برای اینکه والدین دوست دارند هر لحظه، بدانند فرزندشان کجای کشتی است.»
در زمان غرق شدن یک کشتی، تعداد زیادی جان خود را به دلیل سرمازدگی در آب ، در حالیکه برای رسیدن تیمهای نجات انتظار می کشند، از دست می دهند.
اما چگونه از موقعیت فردی که از روی عرشه به بیرون کشتی پرت شده، آگاه شویم؟ اکنون پژوهشگران وسیله ای طراحی کرده اند که سیگنال های رادار را منعکس می کند و با آن می توان محل دقیق قربانیان را در آب مشخص کرد.
مارکوس شولتز، محقق دانشگاه فنی درسدن می گوید: «یک مسافر داخل آب افتاده. این وسیله یک سیگنال الکترونیکی به حسگری که روی جلیقه نجات مسافر نصب شده مخابره می کند و پاسخ لازمه را دریافت می کند. سرعت امواج رادیویی تبادل شده، فاصله مسافر را با کشتی مشخص می کند.»
این فن آوری جدید سرعت عملیات اضطراری در دریا را بالا می برد و بر دقت آن می افزاید، در عین حال از غالب شدن ترس بر افرادی که در حال غرق شدند جلوگیری می کند و اینگونه، تعداد بیشتری نجات پیدا می کنند.
برای اطلاعات بیشتر از این پروژه اروپایی به لینک زیر مراجعه کنید.