آگهیدر پی حمله روز سه شنبه به کنیسه یهودیان در شهر اورشلیم که مرگ ۵ شهروند یهودی را درپی داشت، نگرانی ها نسبت به آغاز جنگی دوباره میان حماس و اسرائیل افزایش یافته است.
گروههای مختلف، سعی دارند تا یهودیان و فلسطینی ها را به آرامش دعوت کنند.
شیخ سمیر عاصی، امام جماعت مسلمانی است که در مراسم بازگشایی کنیسه ای که روز گذشته به آن حمله شد، شرکت کرده است.
او می گوید: “ما به اینجا آمدیم تا نفرت خود را نسبت به چنین اقدامات جنایتکارانه ای نشان دهیم. اعمالی که علیه حرمت خانه خدا و نیز نمازگزاران بی سلاح است.”
دولت اسرائیل می گوید، خانه دو فلسطینی را که به این کنیسه حمله کردند، تخریب می کند. این نخستین بار نیست و پیش تر نیز اسرائیل خانه عامل حمله ماه گذشته به یهودیان در یک ایستگاه قطار را نیز تخریب کرد.
اسرائیل در سال ۲۰۰۵ میلادی و به دنبال اعتراض گروههای حقوق بشری، تخریب خانه های پیکارجویان فلسطینی را متوقف کرده بود. گروههای حقوق بشری می گوید، این اقدام مانع حملات تروریستی نخواهد شد. با این وجود همچنان شهرک سازی های اسرائیل در کرانه باختری ادامه دارد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل با اشاره به حضور کارگران قانونی و غیر قانونی فلسطینی در اسرائیل می گوید: “ از این موقعیت برای ورود شبه نظامیان گروه تروریستی حماس استفاده می شود. ما هر کاری که لازم باشد برای جلوگیری از ادامه این خطر انجام می دهیم.”
در پی این حمله، تدابیر امنیتی در شهر اورشلیم افزایش یافته و نخست وزیر اسرائیل از مردم کشورش خواسته تا متحد باشند و درصدد انتقام گیری برنیآیند.
گفتگو با ونسان لومیر، مورخ و محقق
از ونسان لومیر، کارشناس مرکز ملی تحقیقات و علوم دعوت کرده ایم تا در مورد انچه که در بیت المقدس یا اورشلیم می گذرد، به سوال های ما پاسخ دهند. زمینۀ تخصصی وی، تاریخ اورشلیم است.
یورونیوز: شما در اورشلیم هستید. فضای امروز این شهر مقدس چگونه است؟
ونسان لومیر: “در طول روز، شرایط معمولی به نظر می رسد اما شب ها، خیابان ها کاملا خالی است. مردم برای خروج از خانه هایشان به هنگام شب تردید دارند و در محلات مختلف، وضعیت فرق دارد. در شرق و غرب بیت المقدس، تقربیا هر شب شاهد زد و خورد و درگیری هستیم. نمی توانم شهر را آرام یا متشنج توصیف کنم چرا که در ساعات مختلف، از محله ای به محلۀ دیگر، شرایط فرق می کند.”
یورونیوز: آیا زمینه های بدتر شدن شرایط وجود دارد؟
ونسان لومیر: “در حملات اخیر، شیوه های جدیدی بکار رفته است که کنترل آنها برای پلیس و سرویس های امنیتی دشوارتر است. تصویری که حملات با چاقو توسط فلسطینی ها به ما می دهد، حاکی از یک اقدام بدون برنامه ریزی از قبل است که ساختار نامنظمی هم دارد. با اینحال، برای سرویس های امنیتی و پلیس اسراییل نگرانی های زیادی ایجاد کرده است.”
یورونیوز: آیا به نظر شما، ادامۀ ساخت منازل مسکونی برای اسراییلی ها در شرق بیت المقدس می تواند علت افزایش تنش و خشونت ها باشد؟
ونسان لومیر: “ادامه و افزایش ساخت و ساز در شهرک های یهودی نشین در کرانه باختری و شرق بیت المقدس از دیرباز یک عامل بینادی و تعیین کننده در رویارویی فلسطینی ها و اسراییلی هاست اما فکر نمی کنم که دلیل اصلی شعله ور شدن خشم و خشونت های اخیر باشد. از چند ماه پیش، حضور مکرر یهودی های ارتدوکس و بسیار مذهبی در صحن مسجد الاقصی، نارضایتی فلسطینی ها را برانگیخته است. یهودی های مذهبی و تندرویی که در صحن این مسجد حاضر می شوند اقدام به رفتارهای تحریک آمیز می کنند. این تحرکات از حمایت واضح و آشکار موشه فگلین، نمایندۀ پارلمان اسراییل از حزب حاکم لیکود و همچنین افرادی نظیر نفتالی بنت، برخوردار است.”
یورونیوز: سوئد در ماه اکتبر، کشور فلسطین را برسمیت شناخت. نمایندگان اسپانیا هم خواسته اند فلسطین بعنوان یک کشور برسمیت شناخته شود. نمایندگان بریتانیا هم بطور سمبلیک این کار را کرده اند. اسراییل چه واکنشی به این اقدام داشته است؟
ونسان لومیر: “دو رفتار رسمی و غیررسمی در واکنش به این اقدامات وجود دارد. گفتار رسمی این اقدامات را بی اهمیت می داند اما گفتار غیررسمی بسیار متفاوت است. تمام اسراییلی ها می دانند که کشور اسراییل بر اساس رای مجمع عمومی در سال ۱۹۴۷ تشکیل شد. بهمین دلیل اسراییل می داند که استراتژی محمود عباس برای برسمیت شناخته شدن فلسطین از سوی جامعه بین المللی و مجمع عمومی مطلقا نمادین نیست و پیامدهای سیاسی کوتاه مدت و بلند مدتی در سطح بین المللی خواهد داشت.”
آگهییورونیوز: در کتاب خود به نام اورشلیم ۱۹۰۰، این شهر بعنوان مدلی برای زندگی مسالمت آمیز مذاهب گوناگون بود. آیا این مساله به پایان رسیده است.
ونسان لومیر: “آنزمان به سر آمده اما به این معنا نیست که دیگر تکرار نخواهد شد. در کتاب مقدس، حتی قبل از مسیحیت، این شهر نگین انگشتری و تاجی بر سر امپراطوری آنزمان بود. این شرایط به مردم امکان می داد در کنار هم زندگی کنند. بعد از جنگ جهانی اول، این شهر وارد یک مرحلۀ جدید و به محل برخورد دو طرح ملی که رقابت زیادی هم با هم دارند، تبدیل می شود. طرح صهیونیسم و اسراییلی ها از یک طرف و طرح اعراب از سوی دیگر که به برخورد این دو منجر شد. این فضا که به دلیل رقابت نزدیک، جنگ و برخورد در پی داشت، مانع از زندگی مسالمت آمیز شهروندان شهر بیت المقدس در کنار هم می شود.”