آرزوی مهاجران در کاله: رسیدن به بریتانیا به هر قیمتی

آرزوی مهاجران در کاله: رسیدن به بریتانیا به هر قیمتی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

کمپ مهاجران در نزدیکی شهر کاله در شمال فرانسه، مملو از مهاجرانی است که از سودان، اریتره، اتیوپی، افغانستان و سوریه آمده اند. بیشتر آنها از جنگ یا

کمپ مهاجران در نزدیکی شهر کاله در شمال فرانسه، مملو از مهاجرانی است که از سودان، اریتره، اتیوپی، افغانستان و سوریه آمده اند. بیشتر آنها از جنگ یا حکومتی دیکتاتوری فرار کرده اند و در انتظار فرصتی هستند تا خود را به بریتانیا برسانند.

افراد کمی حاضرند با ما صحبت کنند و از ترس اقدامات تلافی جویانه علیه خانواده هایشان در کشورشان، حاضر نیستند که صورتشان دیده شود.

از زمان بسته شدن مرکز پذیرش مهاجران در سنگت در سال ۲۰۰۲ میلادی، آنها در جنگلهای اطراف زندگی می کنند و گرچه سازمانهای غیردولتی به کمکشان می آیند اما وضعیتشان وخیم است.

تخمین زده می شود حدود ۲۰۰۰ مهاجر در منطقه کاله حضور داشته باشند. برخی از آنها از کشور فرانسه تقاضای پناهندگی کرده اند اما بخش عمده این افراد تنها یک هدف دارند، اینکه به آنسوی کانال مانش، به بریتانیا بروند. چراکه بیشتر این مهاجران می توانند به زبان انگلیسی صحبت کنند و حتی اقوامی در بریتانیا دارند که منتظرشان هستند.

عبور از این مسیر برای رفتن به بریتانیا خطرناک است اما بعد از تمام سختی هایی که تحمل کرده اند تا به اینجا برسند، اکنون برای انجام هر کاری آماده اند. آنها تشنه آزادی هستند و برای داشتن آن باید بهای سنگینی را بپردازند. آنها از صحراها عبور می کنند، لیبی را پشت سر می گذارند تا به اروپا برسند.

مهاجران در کنار بزرگراه در انتظارند تا سرعت خودروها کم شود و فرصتی پیش بیاید تا بتوانند از بزرگراه عبور کرده و خود را به کامیونها برسانند و به کمک آنها خود را به خاک بریتانیا برسانند. پلیس همواره در این منطقه حاضر است و امکان رسیدن به کامیونها برای همه وجود ندارد.

بسیاری از مهاجران، از خشونتی گفته اند که توسط پلیس اعمال می شود. موضوعی که امسال توسط شورای اروپا و دیده بان حقوق بشر نیز محکوم شد.

موافقتنامه های دوبلین، به هر یک از کشورهای اتحادیه اروپا این اجازه را می دهد که مهاجران غیرقانونی را به کشوری بازگردانند که برای اولین بار وارد شده اند اما به گفته یکی از افرادی که در کاله به مهاجران کمک می کند، این یک سیاست بی اثر و حتی مضر است.

فیلیپ ونسان می گوید: «اولین کشوری که مهاجران وارد آن می شوند، معمولا از آنها بخوبی استقبال نمی کند اما اثر انگشت آنها را ثبت می کند. به این ترتیب حرکت مهاجران در کشورهای اتحادیه اروپا شروع می شود. آنها وارد یک کشور می شوند و از آنجا به کشوری دیگر می روند و دوباره از آن کشور خارج می شوند زیرا هیچ امکاناتی برای پذیرش آنها وجود ندارد. همچنین، آنها را به عنوان پناهجو نمی پذیرند. بنابراین مهاجران تبدیل به افرادی بدون مدارک قانونی می شوند که با کار در بازارهای سیاهِ کشورهای مختلف، زندگیشان را تامین می کنند.»

به گفته شهردار کاله، اتحادیه اروپا مسئولیتی در قبال این دست از مهاجران نمی پذیرد. لازم است سهمیه ای برای مهاجران در تمام کشورهای عضو این اتحادیه در نظر گرفته شود و در قوانین شنگن تجدید نظر شود و قبل از همه، بهتر است بریتانیا به عضویت شنگن درآید.

ناتاشا بوشارت، شهردار کاله می گوید: «ما یا در اروپا هستیم یا خارج از آن. بریتانیا نمی تواند به این وضعیت ادامه دهد و تنها از این اتحادیه چیزهایی را انتخاب کند که برایش مفید است و خود را از مشکلات اتحادیه اروپا دور نگه دارد.»

کمی پس از پایان فیلمبرداری ما، تمام شش منطقه ای که مهاجران در جنگلهای کاله در آنها اسکان داشتند، توسط دولت تخلیه شد. اکنون تنها یک مرکز مراقبتهای روزانه دایر شده که در چند کیلومتری شهر مستقر است. در اینجا هر روز وعده هایی غذا میان مهاجران توزیع می شود و علاوه بر داشتن سرویسهای بهداشتی، مکانی هم صرفا برای استقرار زنان و کودکان دایر شده است. مردان در زمینهای بایر نزدیک کمپ که عاری از امکانات رفاهی است، ساکن شده اند. با این حال، این راه حل مورد قبول بسیاری از انجمن ها و حتی مهاجران است.

از سال ۲۰۰۲ میلادی که مرکز سنگت تعطیل شد، از شمار مهاجران کاسته نشده اما رفت و آمد مهاجران به مناطق مسکونی که گاه باعث بروز اتفاقاتی همچون سرقت و خشونت شده، صبر و شکیبایی ساکنان را به پایان رسانده است.

سال گذشته ۱۷ نفر در تلاش برای برای عبور از مرز کشته شدند. مرزی که روز به روز کنترل بر آن بیشتر می شود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها