چالشهای دیوید کامرون پیش از همه پرسی

چالشهای دیوید کامرون پیش از همه پرسی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

فشارها بر دیوید کامرون بیشتر شده است، او قول داده تا پایان سال ۲۰۱۷همه پرسیِ عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا را برگزار کند و همچنین وعده داده که قبل از آن، درباره ادامه عضویت کشورش با این اتحادیه مذاک

شمارش معکوس برای همه پرسی اتحادیه اروپا در بریتانیا آغاز شده است و زمان برای اوضاع سیاسیِ دیوید کامرون، سریع تر از همیشه می گذرد. نخست وزیر بریتانیا قول داده بود در صورت دوباره انتخاب شدنش، تا پایانِ سال ۲۰۱۷ یک همه پرسی درباره ادامه عضویت کشورش در اتحادیه اروپا برگزار کند.

او وعده داده است که پیش از این همه پرسی، دوباره درباره رابطه بریتانیا با اتحادیه اروپا مذاکره کند. از آنجا که در کارزار انتخاباتی او درباره اتحادیه اروپا صحبتِ چندانی نشد، موضوع بزرگ این همه پرسی که مثل یک فیل در گوشه اتاق جلب توجه می کند، بیش از این نمی تواند کنار بماند.

کریس ریدل که یک کاریکاتوریست سیاسی است می گوید: «موضوعِ اتحادیه اروپا برای حزب محافظه کار، مسأله تفرقه اندازی است و من فکر می کنم که کامرون و تیمِ او در اداره کردنِ هم حزبی هایشان موفق بوده اند و اتحادِ پنج سال گذشته برای او خیلی مفید بوده است. همکارِ کامرون یعنی «نیک کلِگ» که طرفدارِ اروپا است، برای او یکجور سپرِ انسانی درست کرده. لازم بود که کامرون، قولِ این رفراندوم را به هم جناحی هایش بدهد تا آنها با او همکاری کنند و درباره این مسأله بزرگ که مثلِ فیل، کنجِ اتاق نشسته است حرفی نزنند. حرفِ کامرون این بود؛ درباره اتحادیه اروپا چیزی نگویید و بعد از انتخابات یک همه پرسی خواهید داشت. خوب حالا چه شده؟ انتخابات تمام شده و چه چیزی سر جایش مانده؟ همان فیلِ بزرگ.»

کامرون همچنین گفته که پیش از همه پرسی، درباره اصلاحات در اتحادیه اروپا مذاکره خواهد کرد.او گفته که اصلاحات برای او حکمِ چراغِ سبز برای ماندن در اتحادیه اروپا را دارد.اما تئوری اصلاحات او همچنین برای ساکت کردنِ افرادِ بدبین به این اتحادیه، که خواهانِ خروج از آنند، طراحی شده است،اصلاحاتی نظیرِ امتیازات مهاجرانِ اروپایی.

آقای کامرون در یکی از سخنرانی هایش گفته بود: «تغییراتِ رفاهی برای قطعِ مهاجرتهای اتحادیه اروپا، یکی از پیش نیازهای ضروریِ مذاکراتِ من خواهد بود. وقتی بر سرِ این توافق مذاکرده کردیم، آنرا برای مردمِ بریتانیا در همه پرسی قرار می دهیم.»

آندرزیج رژیِلسکی که نزدیک ده سال است در بریتانیا زندگی و کار می کند، ادعا می کند که کامرون و بدبینان به اتحادیه اروپا، از مهاجرت و مهاجرانِ اروپایی، همچون یک ابزار سیاسی استفاده می کنند. اما او، بخصوص از برنامه کامرون برای قطعِ امتیازاتِ مهاجرانِ اروپایی و کودکانشان عصبانی است. با اینکه او اکنون شهروندِ بریتانیاست، اما اخیراً نامه ای درباره دخترش دریافت کرده که می گوید اگر دخترش کشور را ترک کرده ، او باید به دولت اطلاع بدهد. او می گوید، کامرون از حالا، بدون مشورت با شُرکای اروپایی اش برخی قوانین مصوبِ اتحادیه اروپا را تغییر داده است.

او می گوید: «سالِ قبل قوانین را عوض کردند. از مردم می پرسند که فرزندتان کجاست؟ یعنی اگر فرزندتان، خارج از کشور زندگی کند، کمکهای شما قطع خواهد شد. اما این یکی از بندهای مصوبه 888 اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۴ است، که می گوید تمامی شهروندان، حق دارند از امتیازات کشورِ خود برخوردار باشند، حتی اگر فرزندانشان در خارج زندگی کنند. »

«اروپای باز» است؛ پژوهشکده ای است که مشاورِ دولت بریتانیا در زمینه همه پرسیِ اتحادیه اروپاست. به اعتقادِ اعضایِ این پژوهشکده، کامرون شانس زیادی در دستیابی به این همه پرسی دارد.استفان بوت، مسئول فعالیتِ سیاسی بر روی موضوع مهاجرت در اتحادیه اروپا و جابجایی آزادانه است.

او می گوید: «کامرون، درباره محدود کردنِ حقِ جابجاییِ آزادانه چیزی نگفته. این کار، حقِ افراد را بعد از رفتن به یکی دیگر از کشورهای عضو محدود می کند. اصلِ این اصلاحات، محدود کردنِ دسترسیِ مهاجرانِ اروپایی به امتیازاتِ رفاهی است، کمکهایی که وقتی کار داشته باشید، از آنها بهره مند می شوید. و او می خواهد این کار را برای چهارسالِ اول اقامت افراد بکند، یعنی مهاجران در این مدت، حق استفاده از این امتیازات را نخواهند داشت.»

پیش از این اصلاحات پیشنهادی، مهاجران اروپایی می توانستند، فوراً از برخی از این کمکها برخوردار شوند. البته از کمکهای کوچک. اما حالا، باید اول کار کنند و اگر کارشان را از دست بدهند، سه ماه وقت دارند که ثابت کنند، یک پیشنهاد کاریِ نزدیک دارند و گرنه کمک مالی در کار نخواهد بود. و حقِ اقامت در بریتانیا به عنوان جستجوگرِ کار را هم ندارند.

اینها برای باربارا دروزویچ که یک مشاورِ کاریابی است، سردرگُم کننده است. او می گوید: «این سیستم برای ما مهاجرانِ اروپایی، هنوز بر پایه کمک به اقتصادِ کشور است، درحالیکه شهروندان بریتانیا بر اساسِ درآمدشان مالیات می دهند و کمک دریافت می کنند. یعنی شما به عنوان شهروند بریتانیا ممکن است هیچ کمکی به دولت نکرده باشید اما می توانید مدعی دریافت هر امتیازی باشید. چنین تبعیضی در کار است که کار را سخت می کند. اگر دلیلِ واقعیِ این تغییرِ سیاست، کم کردنِ مهاجرانِ اروپایی است، من فکر می کنم که لزوماً موفق نخواهد بود زیرا پیشفرضش این است که افراد، برای دریافت این کمکها به این کشور می آیند، که درست نیست.»

اما کمکهای مالی تنها موضوعِ مذاکراتِ کامرون با اتحادیه اروپا نیست. او امیدوار است که از بازار منحصربفرد اروپا، در برابرِ کشورهایی که عضو حوزه پولی یورو نیستند محافظت کند و می خواهد پارلمان های ملی اجازه داشته باشند، تا برای توقف قانونگذاری تازه در این اتحادیه با هم متحد شوند. او همچنین می خواهد که مأموریتِ تاریخیِ اتحادیه اروپا را مبنی بر «پرورش یک اتحادیه هر چه منسجم تر»، در میان مردم اروپا بهبود بخشد.

استفان بوت در این باره می افزاید: «فکر می کنم که مهم، جا انداختنِ این اصل است که منظور از اتحادیه اروپا، تمرکزِ بیشتر، حولِ یک واحدِ پولیِ مشترک نیست. فکر می کنم، ضروری است که بریتانیا در این زمینه، بتواند در بالاترین سطحِ سیاسی پیروز بشود. و باید دریافت که درونِ اتحادیه اروپا، اجتماعاتی حولِ تجارت در بازارِ اروپا شکل گرفته و اعضای مختلف، نظراتِ گوناگونی درباره پولِ مشترک و حتی دفاع و یا همکاری در سیاستِ خارجی دارند. همینطور اختلافهایی درباره عضویت در محدوده شنگن داریم. بنابراین فکر می کنم موضوع این است که این واقعیات سیاسی را به واقعیت رسمی اتحادیه اروپا تبدیل کنیم.»

مذاکره درباره این واقعیات سیاسی، با در نظر گرفتنِ ضرب الاجلِ همه پرسی، برای کامرون وظیفه دشواری است. اما برخی ها می گویند ناممکن نیست. نقطه قوت او یک واقعیتِ سیاسی دیگر است: اکثر اعضای اتحادیه اروپا خواستار خروج بریتانیا ازاین اتحادیه نیستد.در واقع، سقوط برنامه اروپایی کامرون، ممکن است نه از سوی اروپا بلکه از سوی جناح سیاسی خودش در بریتانیا رقم بخورد.

کریس ریدل کاریکاتوریست هم در این باره می گوید: «بسیاری چیزها در اروپا هست که باید اصلاح شود. حامیِ اروپا بودن، به معنیِ حمایت از شرایطِ فعلیِ بروکسل نیست. اما بدونِ حرکت به سوی چیزی که شبیه اروپای فدرال باشد، نمی توان مبارزه برای اصلاحات را شروع کرد. ما در بریتانیا با این طرز تفکر، به اندازه یک نسل فاصله گرفته ایم. مشکل بزرگ کامرون این است که با دست راستی هایی سر و کار دارد که از تفکرِ درست بیست سال عقبند. او باید این فاصله را جبران کند. و من امیدوارم که بتواند. برای اینکه ما نیاز داریم در اتحادیه اروپا بمانیم. اگر اشتباه کند، احتمالِ زیادی هست که بریتانیا این اتحادیه را ترک کند که این کار یک دیوانگی خواهد بود.»

تاکنون نظرسنجی ها نشان می دهند که اکثریتِ مردمِ بریتانیا می خواهند در اتحادیه اروپا باقی بمانند، اما شمار شکاکان هم رو به افزایش است.اما برای دیوید کامرون، زمان، زمانِ مذاکره است.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها