نگاهی به گزارش یونسکو برای دستیابی به هدف «آموزش برای همه»

نگاهی به گزارش یونسکو برای دستیابی به هدف «آموزش برای همه»
Copyright 
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

تنها نیمی از کشورهای عضو یونسکو امکان آموزش ابتدایی را برای کودکان فراهم می کنند. دختران و اقلیتها بطور خاص در شرایط بدتری قرار دارند. در این گزارش

آگهی

تنها نیمی از کشورهای عضو یونسکو امکان آموزش ابتدایی را برای کودکان فراهم می کنند. دختران و اقلیتها بطور خاص در شرایط بدتری قرار دارند. در این گزارش نگاهی می اندازیم به گزارش تامل برانگیز یونسکو در زمینه “آموزش برای همه” که بتازگی منتشر شده است.

در کنفرانس جهانی آموزش که در سال ۲۰۰۰ در داکار برگزار شد، بیش از ۱۵۰ دولت اهداف شش گانه برنامه آموزش برای همه را پذیرفتند. طبق گزارش یونسکو که بتازگی منتشر شده است، پیشرفتهایی در این زمینه در برخی کشورها انجام شده است. با این حال، روند پیشبرد این اهداف در بسیاری از این کشورها بمرور متوقف شد.

گزارش یونسکو در حوزه «آموزش برای همه» تامل برانگیز است

پانزده سال از زمان آغاز برنامه یونسکو موسوم به «آموزش برای همه» می گذرد. در ابتدا بسیاری از کشورها تلاشهای زیادی برای ابراز تعهد خود به این برنامه انجام دادند، اما طبق گزارشی که اخیرا منتشر شده، اغلب این کشورها عملکرد ضعیفی داشته اند. تنها یک سوم کشورهای عضو یونسکو موفق شدند به اهداف شش گانه جهانی آموزش برای همه دست یابند.

آرون بِناووت مدیر برنامه نظارت بر پیشبرد این اهداف است. یورنیوز با وی گفتگوی کوتاهی انجام داده است. آقای بِناووت درباره این گزارش می گوید: «به نظرم، آنچه بیش از هر چیز در این گزارش که مایه شگفتی شد، این بود که برغم توجه ویژه ای که به تحصیلات ابتدایی همگانی می شود، و همچنین با وجود کمک مالی زیادی که به برخی از کشورهای فقیر برای دستیابی به آموزش همگانی شده است، همچنان ۵۸ میلیون کودک در سراسر دنیا از آموزش ابتدایی برخوردار نیستند. طی هشت سال پس از برگزاری کنفرانس جهانی آموزش در داکار، شاهد پیشرفتهای قابل توجهی بودیم اما از چند سال گذشته این پیشرفتها بسیار کم شده است. این را نمی توان به فال نیک گرفت.»

یورونیوز: «در کدام کشورها شرایط واقعا بدتر شده است؟ در کجاها نتایج منفی بیشتر ما را شگفت زده می کند؟»

آرون بِناووت: «در برخی کشورهای آفریقای سیاه، یعنی کشورهایی که در جنوب صحرای بزرگ آفریقا هستند، وضعیت بمراتب وخیمتر شده است. یکی از این کشورها نیجریه است. در نیجریه تعداد کودکانی که از تحصیل [ابتدایی] محرومند کمتر که نشده، بیشتر هم شده است! همچنین برخی کشورهای عرب که جنگ و درگیری در آنها جریان دارد از این قاعده مستثنی نیستند.»

یورونیوز: شما چه کاری می توانید انجام دهید تا دولتها را متقاعد کنید که هزینه بیشتری به آموزش اختصاص دهند؟

آرون بِناووت: «اگر مسئله تامین هزینه ها و جنبه های مالی را در نظر بگیریم، می بینیم که عدم برخورداری کودکانمان از آموزش، هزینه بیشتری دربرخواهد داشت، از نظر مالی از نظر سیاسی، و از نظر بهداشت. کودکانی که به مدرسه نمی روند، بزرگسالان بی سواد آینده خواهند بود. این مسئله، بهداشت را از تمام جوانب تحت تاثیر قرار می دهد. زنده ماندن مادران بعد از تولد نوزاد، کم شدن تعداد کودکانی که در اثر انواع بیماری های عفونی می میرند، زیرا واکسنهای لازم را دریافت می کنند و تغذیه مناسب دارند، اینها پیامدهای آموزش برای بهداشت در جامعه هستند. در نتیجه، اینکه کودکان و جوانان مان را از آموزش محروم کنیم، در نهایت به این معنی است که تعداد افراد بی سواد را زیاد می کنیم. این امر تاثیر منفی بر سلامت و اقتصاد جوامع این کشورها دارد.»

موفقیتهای هند در فراهم کردن آموزش همگانی

برغم آمار و ارقام هشداردهنده گزارش یونسکو، برخی کشورها پیشرفتهای خیره کننده داشته اند. هند یکی از این کشورهاست: در سال ۲۰۰۰ در این کشور ۱۶ میلیون کودک در سن دبستان، به مدرسه نمی رفتند. امروز این رقم به یک میلیون رسیده است. هند چه طور از پس این کار برآمده است؟

پس از برگزاری کنفرانس داکار، دولت هند اجرای سلسه برنامه هایی را آغاز کرد برای اینکه کودکان مناطق روستایی دورافتاده هم بتوانند به مدرسه بروند. این برنامه “ساروا شیکشا آبیان” نام دارد که به زبان هندی یعنی: برنامه آموزش همگانی.

برنامه های “ساروا شیکشا آبیان” دقیقا چه هستند؟ با برنامه های ویژه، تبلیغ در رادیو و تلویزیون و نصب پوستر از پدرومادرها خواسته می شود که فرزندانشان را به مدرسه بفرستند. برای رساندن این پیام به توده مردم از ستارگان سینمای بالیوود کمک گرفته می شود.

دولت همچنین با آسفالت کردن جاده ها در شهر های کوچک و روستاها، مدارس را قابل دسترس تر کرده است. بعلاوه، برنامه های تغذیه در مدارس، کتاب درسی رایگان، افزایش تعداد معلم های زن و ساخت توالتهای جداگانه باعث شده است که دختران بیشتری در مدارس ثبت نام کنند.

از سوی دیگر، سازمان های غیردولتی هم فعالیت هایی در زمینه آموزش انجام می دهند، مانند برگزاری کلاس در مناطق زاغه نشین.

هندوستان توانسته میزان غیبت در مدارس ابتدایی را طی ۱۵ سال گذشته از ۱۶ میلیون به یک میلیون برساند، اما هنوز برای دیدن نتایج ملموس آموزش و یادگیری راه درازی در پیش دارد.

مکزیک؛ بهبود آموزش برای مناطق فقیرنشین

یکی از اهداف کنفرانس داکار بهبود «کیفیت آموزش» بود که جنبه های زیادی دارد، از جمله کلاس های درس کم جمعیت تر، ایجاد زیرساختار مناسب آموزشی و برخورداری همه دانش آموزان از آموزگار و کتب درسی. در مکزیک گامهای بلندی برای رسیدن به این اهداف برداشته شده است.

کلاس درس مملو از دانش آموز در منطقه ای دور افتاده در مکزیک، تا مدتی پیش حتی قابل تصور هم نبود. اما طی ۱۵ سال گذشته مؤسسات محلی آموزش در این کشور سخت تلاش کرده اند که کیفیت آموزش را برای بومیان مناطق روستایی بهتر کنند.

شورای ملی گسترش آموزش موسوم به “کونافه” در بهبود شرایط آموزش در این مناطق نقش داشته است. این مؤسسه ملی، مسئول تامین نیازهای دانش آموزان در مناطقی است که مردمش زیر خط فقر زندگی می کنند.

برای این که در محله ای مدرسه دولتی باز شود، لازم است که شمار دانش آموزان به حدنصاب مشخصی برسد. اما اگر در جایی بین ۵ تا ۳۰ کودک در سن مدرسه رفتن (پیش دبستانی، دبستانی یا دبیرستانی) باشد، برنامه “کونافه” در آنجا مدرسه ای خواهد ساخت و ملعم داوطلب جوانی را به آنجا خواهد فرستاد.

آگهی

تاکنون ۹۶ درصد معلمان مناطق روستایی آموزش بخوبی دیده اند، و ناظرانی هم کار آنها را مرتبا کنترل و به آنها کمک می کنند اهداف مشخصی برای کار آموزشی شان در نظر بگیرند.

در نگاه کودکان، این آموزگاران کسانی هستند که از آنها حمایت می کنند. به این ترتیب دانش آموز به ماندن در مدرسه ترغیب می شود.

به کمک برنامه “کونافه” از سال ۲۰۱۳ تاکنون ثبت نام دانش آموزان ۱۵ساله در مکزیک ۱۲ درصد افزایش یافته است و در این مناطق فقیر ۱۰۰ درصد دانش آموزان در کلاسها شرکت می کنند.

والدین این کودکان نیز می دانند که آموزش تنها راه فرار از چرخه فقر است. از این رو برخی از آنها میزبان این معلمها هستند و به آنها غذا و خانه می دهند.

برغم تمام این پیشرفتها، مکزیک هنوز راه درازی برای بهبود شرایط آموزش پیش رو دارد. طبق آمار رسمی نزدیک به سه میلیون کودک هنوز به مدرسه نمی روند.

آگهی

۱. چند درصد کشورها به هدف آموزش همگانی دست یافته اند؟

۲. هند؛ دانش آموزانی که بطور رسمی در مقطع ابتدایی ثبت نام کرده اند

۳. دانش آموزانی که در سراسر جهان در مقطع ابتدایی ثبت نام کرده اند

۴. دخترانی که آموزش دوران متوسطه را به اتمام رساندند

چند اینفوگرافی که در سایت یونسکو به زبانهای انگلیسی، فرانسه، اسپانیایی، روسی و عربی منتشر شده است.

آگهی
هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

سال تحصیلی افغانستان بدون حضور بیش از یک میلیون دختر آغاز شد

«دانشگاه‌های خصوصی نمی‌خواهیم»؛ دانشجویان یونان خشمگین از تصمیم پارلمان با پلیس درگیر شدند

سبقت هند از چین در صدر؛ چند دانشجوی ایرانی در آلمان مشغول به تحصیل هستند؟