بازگشت از آنسوی آتلانتیک بسیار پرحادثه بود. در مسیر حرکت به سوی سواحل «بِرِست»، از همان آغاز حرکت در «سنت پیر- اِ- میکلون»، که آخرین توقفگاه کشتی در
آگهیبازگشت از آنسوی آتلانتیک بسیار پرحادثه بود. در مسیر حرکت به سوی سواحل «بِرِست»، از همان آغاز حرکت در «سنت پیر- اِ- میکلون»، که آخرین توقفگاه کشتی در آمریکای شمالی بود، سرویس های هواشناسی خبر از وقوع یک طوفان دریایی داده بودند. «هرمیون» کشتی شبیه سازی شده ژنرال لافایت پس از مواجه شدن با موج های هفت متری، سرعت خود را تا سیزده گره دریایی افزایش داد. سرعتی که برای یک کشتی بیش از هزار و دویست تنی یک رکورد به حساب می آید.
یان کاریو کاپیتان کشتی «هرمیون» می گوید: «در باره وقوع طوفان در منطقه هشدار داده اند. شوخی نیست. نباید آنرا ساده گرفت.»
در نهایت کشتی و خدمه توانستند خود را از حادثه برهانند. دو روز قبل از رسیدن به سواحل فرانسه، کاپیتان کشتی از شب بسیار سخت ششم اوت یاد می کند: «شبی عجیب و باور نکردنی را سپری کردیم. کشتی چندین ساعت با سرعت بیش از دوازده گره دریایی حرکت می کرد. حتی سرعت را تا سیزده گره هم رساندیم. ما شاهد قابلیت هایی از این کشتی بودیم که پیش از این هرگز ندیده بودیم.»
«هرمیون» هجده آوریل گذشته از ابتدای حرکت خود در جزیره «اِکس» تا بازگشت به مقصد نهایی در «روشفور» فرانسه، در مجموع هجده توقف کوتاه از جمله در سواحل «یورک تاون»، «ویرجینیا»، «بوستون»، «فیلادلفیا» و نیویورک داشته است.
از نقاط برجسته این سفر دریایی کشتی رانی در پای مجسمه آزادی بود. «هرمیون» به عنوان میهمان افتخاری در مانوری دریایی شرکت کرد که هر ساله به مناسبت بزرگداشت چهارم ژوئیه ۱۷۷۶، که روز استقلال آمریکا نام گرفته برگزار می شود.
یان کاریو استقبال آمریکایی ها از این سفر را اینچنین توصیف می کند: «رسیدن به سواحل یورک تاون پرهیجان ترین لحظه این سفر بود. از استقبال گرم آمریکایی ها بسیار شگفت زده شدیم. این استقبال در طول مسیر و در همه توقفگاه ها ادامه داشت. آمریکایی ها بسیار تحت تاثیر آنچه ما انجام داده بودیم، قرار گرفته بودند. ساخت این کشتی، زنده کردن خاطره ژنرال لافایت و هرآنچه در آن زمان برای کمک به استقلال آمریکا انجام گرفت.»
ساخت این کشتی خاطره انگیر هفده سال زمان و بیست میلیون یورو هزینه به همراه داشت. «بوردو» و «روشفور» دو توقفگاه نهایی «هرمیون» پس از بازگشت به سواحل فرانسه بودند.