«در مورد مرگ شاهرخ زمانی باید تحقیق پزشکی مستقل صورت گیرد»

«در مورد مرگ شاهرخ زمانی باید تحقیق پزشکی مستقل صورت گیرد»
نگارش از Shirin Famili
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

بنا به گزارش ها روز یکشنبه ۲۳ شهریورماه، شاهرخ زمانی، فعال کارگری بر اثر سکته مغزی در زندان رجائی شهر کرج درگذشت. او در خرداد ماه سال ۱۳۹۰ در تبریز بازداشت شده بود.

دادگاه انقلاب تبریز شاهرخ زمانی را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت ملی» به یازده سال زندان محکوم کرد و در ۲۳ دیماه، این حکم پس از تایید در داگاه تجدید نظر به اجرا گذاشته شد و ماموران اورا به زندان مرکزی تبریز منتقل کردند.

شاهرخ زمانی عضو هیئت باز گشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان و عضو شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری بود.

آقای زمانی را پس از چندین بار تعویض زندان، از جمله نگهداری در بند معتادان در زندان تبریز و یا انتقال به زندان یزد، در فرودین ماه سال ۱۳۹۲ به زندان رجایی شهر کرج منتقل کردند.

«اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران» در بیانیه‌ای که به دنبال اعلام خبر مرگ آقای زمانی در زندان منتشر کرده نوشته است: «علت مرگ شاهرخ را سکته مغزی اعلام کرده اند، اما هیچگونه تحقیق پزشکی مستقل در این باره صورت نگرفته است.»

علیرضا نوایی از کنشگران «اتحاد بین الملی در حمایت از کارگران در ایران» به یورو نیوز می‌‌گوید: «شاهرخ زمانی را به دلیل فعالیت های سند یکایی و کارگری بازداشت کردند ولی طبق معمول فعالین کارگری را وقتی بازداشت می کنند به آنها اتهاماتی نظیر تبلیغ علیه نظام و غیره می‌زنند.»

آقای نوایی با ذکر این نکته که در ایران و در تمام جهان هرکس که در زندان است، تحت مسئولیت زندانبان قرار دارد، می افزاید: «مسئولیت حفاظت از جسم و جان شاهرخ زمانی برعهده جمهوری اسلامی ایران بود.»

شاهرخ زمانی در اعتراض به شرایط بد زندان و از جمله انتقال و تبعید او به زندانهای مختلف بارها دست به اعتصاب زده بود.

علیرضا نوایی، فعال کارگری در فرانسه می‌گوید :«این اعتصاب های طولانی بر سلامتی زندانیان تاثیر منفی دارد. موارد دیگری همچون هوای سلول های زندان در رجایی شهر که دستگاه تهویه و گردش هوا در آنها نیست، پارازیت دستگاه‌هایی که در سقف زندان تعبیه کرده اند و یا از همه مهمتر شرایط انتفال آنها به بهداری که خود کار سختی است و حتی در شرایط اضطراری نیاز به اجازه رئیس زندان دارد ، همه و همه بر وضعیت سلامتی زندانیان بخصوص فردی بیمار چون شاهرخ زمانی تاثیر بسیار منفی داشته است.»

مدافعان حقوق بشر بارها درباره شرایط نامساعد زندان‌های ایران، بویژه زندان رجایی شهر و عدم رعایت مقررات و آئین نامه های زندان توسط مسئولان زندان هشدار داده اند.

مهناز پراکند، حقوقدان در نروژ با تاکید بر این که براساس آئین نامه اجرایی سازمان زندانها، مسئولین زندانها در قبال سلامتی و بهداشت زندانی ها مسئولیت دارند، به یورو نیوز می‌گوید: «زندانی قبل از این که وارد بند شود باید از او آزمایشات کامل به عمل بیاید، برای او پرونده پزشکی تشکیل و در صورت لزوم نیازمندی‌های دارویی و معالجاتی او مشخص شود. او همچنین باید ماهی یکبار معاینه شود و بطور دائم تحت نظر پزشک باشد.»

در مورد وضعیت زندانیانی که بیماریهای سخت دارند و از جمله دچار حمله های قلبی و مغزی می‌شوند، مهناز پراکند بر صراحت آئین نامه اجرایی سازمان زندانها در این باره تاکید می‌کند و می‌گوید: «از آنجا که انتقال زندانی بیمار به بیمارستان خارج از زندان نیاز به تجویز پزشک بهداری و اجازه رئیس زندان دارد، در این آئین نامه تصریح شده که در موارد فوری حتی اگر رئیس زندان حضور نداشته باشد، می توان زندانی را بدون اجازه او از زندان خارج کرد و به بیمارستان رساند. ولی متاسفانه بخصوص در مورد زندانیان سیاسی و عقیدتی این موضوع اجرا نمی‌شود.»

این اولین باری نیست که یک زندانی در زندانهای جمهوری اسلامی جان می سپارد. در گزارشی که کمپین بین المللی حقوق بشر در تیرماه ۱۳۹۰ منتشر کرد از مرگ ۱۸ زندانی طی یک دهه و تا آن تاریخ یاد کرد که با مرگ زهرا کاظمی ، خبرنگار عکاس آغازشد و به مرگ هدی صابر از فعالان ملی مذهبی رسید. مرگ شاهرخ زمانی در روزهای اخیر هشداری است به ادامه مرگ در زندانهای جمهوری اسلامی در میان طیف های مختلف زندانیان.

مهناز پراکند در این زمینه از وضعیت دیگر زندانیان از جمله زندانیان عادی ابراز نگرانی کرده و می گوید :«گزارش هایی که از داخل زندانها به دست ما میرسد عمدتا از طرف کسانی است که به عنوان زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان بسر می برند. این افراد به حقوق خود آگاهند و وضعیت خود را به بیرون و به گوش ما می رسانند. اما زندانیان عادی که به عنوان مثال این آگاهی را ندارند، معلوم نیست چه بلایی بسرشان بیاید، ممکن است دچار بیماریهای سخت شوند و معالجه روی آنها انجام نگیرد و بمیرند و هیچ گزارشی هم به بیرون نرسد.»

گرچه مرگ شاهرخ زمانی فعال کارگری در زندان رجایی شهر از سوی بهداری زندان سکته مغزی اعلام شده، اما علیرضا نوایی از «اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران» می‌گوید: «با توجه به اینکه گفته می شود در بدن او علائم کبودی و غیره بوده فعالان کارگری بدون هیچگونه قضاوت و اظهار نظری خواهان کالبد شکافی و روشن شدن علت اصلی مرگ او هستند.»

شاهرخ زمانی در طول نزدیک به پنج سال حبس، برغم بیماری از هیچگونه مرخصی برخوردار نشد. کمپین بین المللی دفاع ازحقوق بشر نیز در گزارشی که در فروردین ماه گذشته منتشر کرد، از وضعیت سلامتی او ابراز نگرانی کرده بود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

محققان در آلمان: رانش شدید زمین در روستای حسین‌آباد ایران نتیجه ساختن یک سد بود

نقش کلیدی فلات ایران در مهاجرت انسان؛ حلقه گمشده تاریخ پیدا شد

مسیح علی‌نژاد در گفتگو با یورونیوز: ایران بدون جمهوری اسلامی به نفع بقیه جهان خواهد بود