کنسرتو پیانوی شماره چهارم بتهوون در مرکز کیمل در فیلادلفیا، طنین انداز شد. اجرایی عالی به رهبری ارکستر «یانیک نزه-سگن» و یان لیسی یتسکی بیست ساله که
کنسرتو پیانوی شماره چهارم بتهوون در مرکز کیمل در فیلادلفیا، طنین انداز شد. اجرایی عالی به رهبری ارکستر «یانیک نزه-سگن» و یان لیسی یتسکی بیست ساله که مانند یک پیانیست مجرب و کارآزموده می نوازد.
کنسرتوپیانوی شماره چهار بتهوون در مرکز هنرهای نمایشی کیمل در فیلادلفیا به رهبری ارکستر یانیک نزه-سگن و با حضور جان لیسی یتسکی، پیانیست کانادایی-لهستانی اجرا شد. پیانیست بیست ساله، به رغم سن کم مانند پیانیستهای مجرب و کارآزموده می نوازد.
وی درباره این قطعه بتهوون می گوید: «آغازی گرم و غریب دارد که ارکستر هم تکرارش می کند با گرمی بسیار بیشتری از آن چه با پیانو قابل اجراست. قطعه ای است که شما را به سفر می برد و سفر از جایی بسیار زیبا و دل انگیز آغاز می شود . در این سفر به سرزمینهای تیره و مغموم هم می روید، اما پایان سفر باز پر از شادیست.»
از نظر جان لیس یتسکی رفتن به کنسرت اثری درمانی دارد. وی می گوید: «مردم وقتی به کنسرت می روند باید تجربه لذت بخشی داشته باشند. در دنیای کنونی تحت بمباران اطلاعات هستیم، اخبار را می شنویم، به ما می گویند باید چه بکنیم. وقتی به کنسرت می روید باید مثل این باشد که به پناهگاهی امن رفته اید که همه این نگرانی ها را از ذهن تان پاک می کند. لحظه ای است برای این که راهی به درون باز کنید و در خویش بنگرید و وقتی از سالن بیرون می روید احساس متفاوتی داشته باشید، حس کنید که نو شده اید.»
او همچنین می گوید که در زندگی ماجراجوست و از آنچه تصادف سر راهش قرار می دهد، لذت می برد. او می گوید وقتی برای نخستین بار به شهری می رود دوست دارد بی هدف در شهر قدم بزند.
یانیک نزه سگن کانادایی که مدیر بخش موسیقی مرکز کیمل هم هست، می گوید که بلوغ موسیقیاییِ یان لیسی یتسکی در چنین سن کمی مخاطب را حیرت زده می کند. وی می گوید: «خلوص، روشنی، راستی اینها همیشه خصوصیات او بوده است حتی وقتی چهارده سال بیشتر نداشت هیچ گاه پدال پیانو را فشار نمی داد. فریب در کارش نیست. واقعیت محض موسیقی را اجرا می کند. کار او همیشه فوق العاده است و می دانیم که ده سال و بیست سال دیگر از این هم بهتر خواهد شد.»
پیانیست جوان درباره تکنیکهایش می گوید: «اجرای موسیقی باید طبیعی و بدون حس اجبار باشد، و البته باید عقلانیت را هم در اجرا هم به کار برد. اما بهترین اجرا زمانیست که مجبور نباشید بین این دو تعادل برقرار کنید. وقتی همه چیز به شکل طبیعی رخ می دهد: ایده ای به ذهن تان می رسد و این ایده را هنگام اجرا به رهبر و ارکستر منتقل می کنید، خودش به شکل طبیعی رخ می دهد! اینها بهترین لحظات است و فکر می کنم برای شنونده هم همین طور است چون همراه شما می شود! این لحظات ما را شگفت زده می کند و برای آنها هم شگفتی آور است.»
سومین آلبوم جان لیسی یتسکی در ماه ژانویه ۲۰۱۶ منتشر شده است وی در این آلبوم قطعاتی از شومان را با همراهی ارکستر ملی سن سسیل، به رهبری آنتونیو پاپانو می نوازد.