در کشتارگاههای فرانسه چه خبر است؟

*انجمن موسوم به «ال-۲۱۴» در فرانسه اخیرا با دوربین مخفی تصاویر دردناک و وحشتناکی از یک کشتارگاه در فرانسه منتشر کرده است. این انجمن می گوید که در همه کشتارگاه ها در فرانسه وضعیت همین است. لیز پدرسون، خبرنگار یورونیوز در این گزارش از سلاخ خانه ای در لیون در شهر لیون فرانسه، این پرسش را مطرح می کند که آیا خشونت در ذات کشتارگاه است؟*

پس از ویدئوهایی که گروه کوچک حمایت از حقوق حیوانات موسوم به «ال-۲۱۴» در فرانسه درباره کشتار خشن حیوانات در فرانسه منتشر کرده، مقامات تعدادی از کشتارگاه ها را تعطیل کردند و پارلمان هم تصمیم گرفت در این باره تحقیق کند.

این ویدئو باعث شوکه شدن عده زیادی از جمله پرورش دهندگان دام شده است. فیلیپ نوتن، از نسل سوم کشاورزان ارگانیک در منطقه لوآر فرانسه است. او در کشتارگاهی که دامهایش کشته می شوند، سهامدار جزء است.

از او می پرسیم که از فرستادن این حیوانات به کشتارگاه چه احساسی دارد؟ وی می گوید: «هر حیوانی که به کشتارگاه فرستاده می شود، برای ما بیشتر از یک هزار یورو درآمد دارد، برای ما حکم پولی را دارد که برای زندگی به آن نیاز داریم. پس از همان اول که به دنیا می آید، می دانیم که در آخر سر از کشتارگاه در می آورد. اما می خواهیم که در بهترین شرایط، و با کمترین استرس به آنجا برود. وقتی در برخی از گزارشها و تصاویر می بینم که چطور با حیوان بدرفتاری می شود، احساس بدی به من دست می دهد.»

روزانه میلیون ها حیوان پرورشی در سراسر جهان برای مصرف انسان کشته می شود. انجمن «ال-۲۱۴» که در شهر لیون فرانسه است می گوید این کشتار حیوانات به شیوه ای بیرحمانه صورت می گیرد.

برای اینکه بیشتر درباره روشهای ذبح حیوانات و وضعیت دام در کشتارگاه بدانیم به سراغ کسانی می رویم که به طور مستقیم در این سازوکارها نقش دارند. ورود به کشتارگاه کار ساده ای نیست اما ما سعی کردیم مدیر کشتارگاه «کوربا» در لیون فرانسه را راضی کنیم که درها را به روی ما باز کند و به ما نشان دهد آنجا چه می گذرد.

کشتارگاه «کوربا» در لیون

سالانه شش هزار تن گوشت از کشتارگاه «کوربا» که طبق معیارهای فرانسه و اروپا، کشتارگاه متوسطی است، خارج می شود. کار سلاخی حوالی پنج و شش صبح شروع می شود. حیوانات یک روز قبل به سلاخ خانه آورده می شوند و قبل از کشته شدن، حداکثر ۱۲ ساعت در طویله مخصوص نگه داشته می شوند. در اینجا به آنها فقط آب داده می شود و از غذا خبری نیست.

ژان لوک دوپره، مدیر این کشتارگاه درباره شیوه کشتن حیوانات توضیح می دهد: «برای گاو و گوساله از ابزاری استفاده می کنیم که به آن “ماتادور” می گوییم؛ ماتادور کپسول هوای فشرده ای است که خنجری را با سرعت زیاد به جمجمه حیوان می زند. جمجمه سوراخ می شود و حیوان فورا می میرد. این ابزار همیشه درست عمل نمی کند، بستگی به این دارد که حیوان تکان بخورد یا نه، همچنین بستگی به آن دارد که چطور از آن استفاده شود. اگر هم بدرستی کار نکند، دوباره انجام می دهیم.»

جنجالهای ذبح اسلامی و کوشر یهودی

اما نمی توان معلوم کرد در چند درصد موارد ابزار سلاخی درست عمل نمی کند و به همین دلیل هم مسئله مرگ فوری حیوان بحث برانگیز است. در مورد ذبح حلال طبق شعائر دین اسلام یا یهود در ویدئوی دوربین مخفی انجمن «ال-۲۱۴»می توان دید حیوان فورا کشته نمی شود. طرفداران حقوق حیوانات می گویند که در این نحوه کشتن، حیوان متحمل رنج و عذاب بیش از حد می شود.

کشتار حیوان طبق آدام و رسوم و موازین شرعی در فرانسه در حال افزایش است. یکی از مسائلی هم که پارلمان فرانسه قرار است درباره آن تحقیق کند، شیوهایی است که برای ذبح حیوانات برای گوشت حلال در سلاخ خانه های این کشور مورد استفاده قرار می گیرد

اما از آنجایی که هیچ الزام قانونی وجود ندارد که نحوه کشتار حیوان روی بسته های گوشت درج شود، نمی توان به آمار و ارقام دقیق دسترسی داشت.

در کشتارگاه «کوربا» هم ۶۰ درصد حیوانات ذبح می شوند. ژان لوک دوپره، مدیر کشتارگاه می گوید: «برای اجرای شعائر ذبح اسلامی یا کشتن حلال طبق دین یهود، اساسا همین روش به کار برده می شود؛ گرچه تفاوت های کوچکی وجود دارد. حیوان درون تله می رود و چند دریچه بسته می شود که مانع از حرکت حیوان است بعد دریچه باز می شود و ذبح کننده با بریدن گلوی حیوان خونش را می ریزد. حیوان دست کم ۴۵ ثانیه در تله می ماند تا بیهوش شود. بعد بدنش از تله بیرون می افتد و در حالیکه بیرون کشیده می شود، بقیه ی خونش از جسم خارج می شود.»

حضور دامپزشک و مسئول بهزیستی حیوانات در کشتارگاههای اروپا

طبق قوانین اتحادیه اروپا)
کسی که در کشتن حیوانات نقش دارد باید تمام پیش بینی های لازم را انجام دهد تا در فرایند کشتن حیوان از درد و رنج بیش از حد پرهیز شود.

همچنین در اتحادیه اروپا قوانین دیگری هم درباره حضور دامپزشک یا مامور بهزیستی حیوان در کشتارگاهها وجود دارد”: http://ec.europa.eu/dgs/health_food-safety/information_sources/docs/ahw/brochure_24102012_en.pdf بسته به مساحت کشتارگاه، باید دست کم یک یا چند دامپزشک و یک مأمور بهزیستی حیوانات در محل حاضر باشند که هم بر کیفیت گوشت و هم بر وضعیت حال حیوانات قبل و حین کشتار نظارت می کنند.

ونسان فیستر، دامپزشک می گوید: «کشتارگاه به هیچ وجه جایی برای وحشیگری نیست. کسانی که در کشتارگاه کار می کنند، آدم های حرفه ای هستند که کارشان را دوست دارند، چه در کشتارگاه کار کنند یا در کارهای جانبی برای نظارت بر کار کشتارگاه. این تصاویر دوربین مخفی واقعا تکان دهنده هستند و منجر به تعقیب قضایی خواهد شد اما شک نداشته باشید که این تصاویر نماینده وضعیت عمومی و هر روزه در کشتارگاه ها نیست.»

مدیر کشتارگاه «کوربا» به ما اجازه داد که دوربین را با خود داخل کشتارگاه ببریم اما از ما خواست که از صحنه هایی که خون حیوانات ریخته می شود فیلم نگیریم.

«هر کس را که بگذارید در طویله گاوها، اگر عصبانی شود به جان حیوان خواهد افتاد»

ما با کارگرانی که کارشان گردن زدن حیوانات است صحبت کردیم. آنها این کار را در طول روز چند صد بار تکرار می کنند. از آنها پرسیدیم در باره ویدئوهایی که انجمن «ال-۲۱۴» منتشر کرده چه فکر می کنند.

یوسف، یکی از ذبح کننده های این کشتارگاه می گوید: «احمقانه است. درست است که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید، ولی هر کس را که بگذارید در طویله گاوها، اگر عصبانی شود به جان حیوان خواهد افتاد. پیش می آید اما یک بار در هر ده سال.»

انعکاس خشونت در کشتارگاه، در جامعه

دانشمندان علوم اجتماعی مدتهاست به رابطه بین کشتار حیوانات و خشونت در جوامع انسانی می اندیشند. از نظر کاترین رمی، جامعه شناس مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه، کشتار حیوانات همیشه با خشونت همراه بوده اما صنعتی شدن این فرایند وضعیت را بدتر می کند.

وی می گوید: «در فرایند کشتارِ صنعتی، زندگی فراموش می شود. فکر می کنیم می شود حیوان را شی ء پنداشت، مثل هر شی ء دیگر در خط تولید. در روز مردم صد بار دویست بار، سیصد بار خون حیوانات را می ریزند که تأثیر خیلی زیاد و قوی دارد و خشونت را ده برابر می کند.»

استرس گوشت حیوان را سمی می کند

از نظر فیلیپ نوتن، پرورش دهنده دام، دامپروری صنعتی و کشتار صنعتی نه تنها بر وضعیت نگهداری حیوانات اثر سوء می گذارد، بلکه مصرف کننده گوشت این حیوانات را تحت الشعاع قرار می دهد؛ چون بدرفتاری با حیوان کیفیت گوشت را خراب می کند. وی می گوید: «حیوانی که استرس ندارد در گوشتش هم مواد سمی تولید نمی شود. برعکس، حیواناتی که با آنها بد رفتاری می شود، کیفیت گوشتشان تغییر می کند. مثلاً حیواناتی را می بینید که آنها را با چوب زده اند و جای ضربه هم مانده است. وقتی ما گوشتمان را آماده می کنیم اگر جایی کبود شده باشد گوشت را دور می اندازیم، این جور گوشتها جزء ضایعات است.»

اما مواد غذای ارگانیک و گوشت ارگانیک که در فرایند تولید آن از مواد شیمیایی استفاده نشده باشد، بخصوص خیلی گرانتر از تولیدات صنایع غذایی است. آیا مصرف کننده حاضر است این هزینه اضافی را بپردازد؟

فیلیپ نوتن در این باره می گوید: «آیا مصرف کننده وضعیتی را که در آن هر هفته جنجالی بر سر مواد غذایی بر پا شود تحمل می کند؟ هر چند وقت یکبار جنجال و رسوایی جدیدی درباره بهداشتی بودن غذا ها در صنایع غذایی پیش می آید. آیا کاربرد کلمه صنعت برای چیزهایی که می خوریم درست است؟ هیچگاه نمی بایست کلمه صنعت برای موجودات زنده به کار برده می شد. این کلمه برای قراضه آهن است، برای فولاد، برای خودرو!»