رژه پناهجویان زیر پرچم المپیک

آگهی

برای اولین بار در تاریخ بازیهای اُلمپیک، بناست تیمی از پناهندگان در این بازیها شرکت کند. این قهرمانان از سوریه، سودان جنوبی و کنگو می آیند و به دلیل جنگ یا آزار دیدن از کشورشان گریخته اند.

جیمز شیِنجیِک که از جنگ در سودانِ جنوبی فرار کرده، باور دارد که شرکتش در این بازیها حرکتی بیسابقه است و پیامی دلگرم کننده و امیدبخش برای پناهندگان در جهان دارد.

او می گوید: «لحظه خوبی است نه فقط برای شرکت کنندگان در بازیها، بلکه برای تمامی پناهجویان. چون ما نماینده میلیونها پناهنده در سراسر جهان هستیم و این فرصتی است تا به پناهجویان نشان بدهیم که آنها می توانند کاری بکنند.»

یُسرا ماردینی، شناگر ۱۸ ساله سوری که پناهندگی آلمان را دریافت کرده، عزمش را جزم کرده است تا رکورد شنای صد متر پروانه را بشکند.

او می گوید: «واقعا احساس بی نظیری است، چون همه این افراد، جداً احساس کرده اند که هرگز نباید تسلیم شد، و تلاش زیادی کرده اند تا به اینجا برسند. بلاهای بسیاری به سر همه ما آمده اما ما کارمان را ادامه داده ایم چون رویاهایی داریم.»

این قهرمانان که اغلب در رشته های دو و میدانی و شنا فعالیت دارند، در افتتاحیه بازیهای المپیک ریو، درست پس از رژه ورزشکاران کشور میزبان یعنی برزیل، زیر پرچم المپیک رژه خواهند رفت، پرچمی که سمبل هر پنج قاره زمین است.

نخستین بار در سال ۱۹۹۲ بود که نزدیک به۵۰۰ ورزشکار از کشورهای عضو اتحاد جماهیر شوری سابق به شکل مشابهی در المپیک بارسلون شرکت کردند. در المپیک سیدنی نیز چهار ورزشکار از تیمور شرقی زیر پرچم المپیک رژه رفتند و سرانجام، سه ورزشکار از جزایر آنتیل و یک ورزشکار دیگر نیز از سودان جنوبی همین مسیر را در المپیک ۲۰۱۲ لندن پیمودند.

اگر این ورزشکاران موفقیتی کسب کنند، مدالشان را با پخش سرود المپیک دریافت خواهند کرد. آنها امیدوارند که پیامِ صلحشان در جهان طنین انداز شود و به پایان درگیری در میهنشان بیانجامد.