در ماه مارس سال ۲۰۱۱ ناآرامیهای سوریه، سرانجام به جنگ داخلی شدیدی تبدیل شد که عوامل بومی، منطقه ای و بین المللیِ بسیاری در آن شرکت داشتند.
آگهیدر ماه مارس سال ۲۰۱۱ ناآرامیهای سوریه، سرانجام به جنگ داخلی شدیدی تبدیل شد که عوامل بومی، منطقه ای و بین المللیِ بسیاری در آن شرکت داشتند. جنگی که حاصل آن سرزمینی است که هر بخش آن در اختیار یکی از گروههای متخاصم است.
به قدرت رسیدن گروههای جهادگرا که دولت اسلامی یکی از برجسته ترین آنهاست با مقاومت ارتش سوریه همراه بود، ارتشی که شبه نظامیان لبنانی، عراقی، ایرانی و نیروهای کُرد از آن پشتیبانی می کردند. درحالیکه ایالات متحده نیز از برخی گروههای شورشی میانه رو در سوریه پشتیبانی می کرد، روسیه هم سرانجام وارد بازی شد و با حمایت نظامیِ پایگاه تارتوسِ خود تلاش کرد برای حفظ منافع اش در سوریه، مانع سقوط رژیم بشار اسد شود.
براساس آخرین برآوردهای یونیسف، اولین قربانیان این جنگ مرگبار و برادرکشانه، کودکان بوده اند چرا که این درگیریها تاکنون بر زندگی هشتاد درصد آنها (یعنی نزدیک به ۸.۴ میلیون کودک) تأثیر گذاشته است. جنگ سوریه صدها هزار تن تلفات غیرنظامی به جا گذاشته است. بیشتر این تلفات در سال ۲۰۱۲ در اثر تیراندازی به بار آمده، در حالیکه از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ خمپاره ها و در سال ۲۰۱۴ بمبارانها بیشترین کشته ها را به جا گذاشته اند.
از سال ۲۰۱۱ تاکنون، ۳۳۶ بار به موسسات درمانی این کشور حمله شده، حملاتی که به مرگ نزدیک به ۷۰۰ نفر از پرسنل پزشکی انجامیده است. از جمعیت ۲۴.۵ میلیون نفری سوریه تا کنون ۶.۶ میلیون نفر به کشورهای هم مرز و نیز دیگر کشورهای عربی یا اروپایی مهاجرت کرده اند.
از آغاز جنگ کالاهای ضروری به شکلی سرسام آور گران شده اند. برای نمونه، نان ۵۲۰۰ درصد، برنج ۲۱۵۰ درصد، شکر ۴۰۰۰ درصد، آرد ۱۵۷۵ درصد، تخم مرغ ۳۰۰۰ درصد و شیر ۲۰ هزار درصد گران شده است.
سازمانهای دفاع از حقوق بشر تأیید می کنند که تمامی طرفهای درگیر در جنگ سوریه مرتکب جنایات جنگی شده اند. جنایاتی که در مجموع، جان بیش از ۲۸۰ هزار تن را گرفته است. رژیم این کشور نیز محکوم به بمباران و کشتار شهروندان شده است، در حالیکه گروههای جهادگرا نیز اعدامها و مجازاتهای هول انگیزی مرتکب شده اند.