کنگره زنان در دوویل

کنگره زنان در دوویل
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

اپلیکیشن تاکسی “اوبر” می خواهد درهای دنیای رانندگان تاکسی را که متعلق به مردان بود به روی زنان بگشاید.

آگهی

اپلیکیشن تاکسی “اوبر” می خواهد درهای دنیای رانندگان تاکسی را که متعلق به مردان بود به روی زنان بگشاید. اما منتقدان می گویند که شرکت اوبر و نرم افزارها تنها بر تعداد کارهای سخت و نامناسب می افزاید. برقراری تعادل بین مسئولیت و سوددهی و اقتصاد شراکتی یکی از مباحث کنگره زنان در دوویل بود.

با افزایش تعداد تلفن های همراه هوشمند، اقتصاد شراکتی مبتنی بر (اپلیکیشن) و نرم افزارهای کاربردی هم رونق می گیرد. اقتصاد شراکتی هم منجر به خلق تعداد زیادی شغل پاره وقت با حقوق کم می شود که مزایا و امنیت مشاغل سنتی را ندارد. البته گفته می شود که این نوع مشاغل، وضعیت متعادل تری برای زنان و مردان جویای کار ایجاد می کند.

جیانا اکارت، استاد بازاریابی در دانشگاه سلطنتی “ هلو وی” لندن در این باره می گوید:«به شکل سنتی، زنان بیشتر به این نوع مشاغل روی می آورند. اما حتی در شرکت های سنتی هم امنیت های شغلی ندارند. حالا که بخش بزرگتری از جامعه در چنین وضعیتی قرار گرفته است می توانید بگویید که زن ها مدت هاست به این شکل کار کرده اند و حالا مردها باید خودشان را به این وضع عادت دهند.»

همه چیز از دوچرخه و خودرو گرفته تا اسباب بازی و ابزارهای برقی به اشتراک گذاشته می شود. این کار اثرات زیست محیطی خواهد داشت. اما بسیاری از ادعاهایی که در باره تأثیر مثبت اقتصاد شراکتی بر محیط زیست می شود خیلی شفاف و دقیق بیان نشده است.

جیانا اکارت با اشاره به داده هایی که در باره شراکت خودرو دارند اضافه می کند: «میزان گسیل کربن به ازای هر خانوار می تواند ۳۷درصد کاهش یابد و مثلا می دانیم که ۳٫۷هزار میلیارد (تریلیون) پوند منابع بلااستفاده در دنیا وجود دارد. این مسئله تأثیرات اجتماعی و زیست محیطی در پی خواهد داشت اما برای این که بتوانیم برای ارزش اجتماعی و زیست محیطی این کار عددی تعیین کنیم، باید خیلی دقت کنیم.»

علاوه بر کنار گذاشتن پول برای حفظ محیط زیست، مدل اقتصاد شراکتی می تواند فواید دیگر هم داشته باشد. دانشمندان علوم احتماعی می خواهند بدانند چطور شراکت صرفا می تواند سرمایه اجتماعی خلق کند که در اندازه گیری تولید ناخالص ملی به حساب نمی آید.

ژولیت شور استاد جامعه شناسی دانشگاه بوستون معتقد است که این فعالیت ها می تواند تأثیر واقعی بر رفاه حال مردم داشته باشد و این پرسش مسئله ای را برجسته می کند که دانشمندان علوم اجتماعی مدتی است از آن صحبت می کنند. او اضافه می کند: «در واقع، بین تولید ناخالص ملی و رفاه فردی روزبروز فاصله بیشتر می شود و برای سنجش احساس رضایت فرد از زندگی نیاز به معیار بهتری داریم.»

با تکامل یافتن اقتصاد شراکتی می توان استدلال کرد که شاید زنان بهتر بتوانند سودآوری و اهداف زندگی شان را با هم ترکیب کنند‬.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت

گربه‌ها و گوزن‌ها؛ یاوران گردشگری در مناطق دورافتادهٔ ژاپن