آگهیخانواده های چند زندانی سیاسی که در زندان های ایران دست به اعتصاب غذا زده اند وضعیت آنها را نگران کننده و بحرانی توصیف می کنند. هرچند روز گذشته مرتضی مرادپور، زندانی سیاسی در زندان تبریز بعد از ۶۵ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد اما خانواده‌های آرش صادقی و علی شریعتی در گفتگو با یورونیوز می‌گویند که این زندانیان سیاسی در خطر مرگ قرار دارند.
آرش صادقی، دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه علامه طباطبایی است که به ۱۹ سال زندان محکوم شده و هم اکنون در بند ۸ زندان اوین به سر می برد. او از روز سوم آبان ماه و پس از بازداشت و انتقال همسرش گلرخ ایرایی به زندان، اعلام اعتصاب غذا کرده. آقای صادقی بازداشت، روند رسیدگی به پرونده و حکم شش سال زندان برای همسرش را «غیرقانونی» خوانده است.
طاهره ابراهیمی ایرایی، مادر همسر آرش صادقی در گفتگو با یورونیوز از رئیس جمهور ایران و مسئولان کشور می خواهد که اجازه ندهند این زندانی سیاسی براثر اعتصاب غذا در زندان بمیرد. او می گوید: «۶۶ روز است آرش در اعتصاب غذا است و وضعیت اش به آخر رسیده. امروز صبح هم با او صحبت کردم گفتم دیگر چیزی باقی نمانده، اعتصابت را بشکن. گفتم من از تو خواهش می کنم اعتصابت را بشکن تو دیگر به مرحله آخر رسیده ای اما آرش نمی پذیرد. خواسته او این است که همسرش را آزاد کنند. می‌گوید خانم مرا به خاطر من گرفته اند و باید آزاد شود. برای خودش هم دفاعی نمی کند نمی گوید مرا آزاد کنید می گوید خانم ام را آزاد کنید.»
گلرخ ایرایی، همسر آرش صادقی در بند زنان زندان اوین زندانی است. او به اتهام توهین به مقدسات به ۶ سال زندان محکوم شده و خانواده اش می گویند که دلیل این اتهام داستان منتشر نشده ای از گلرخ ایرایی درباره سنگسار است.
آرش صادقی و گلرخ ایرانی
مادر گلرخ ایرایی می‌گوید که غیر از روزهای ملاقات دسترسی به دخترش ندارد: «دخترم را فقط روزهایی که ملاقات است می بینم. دسترسی هم به او ندارم تلفن هم نمی تواند بزند ولی آرش گاه گاهی به من زنگ می زند می گویم نکن دیگر داری می میری.»
خانم ابراهیمی ایرایی از پیگیری‌های خود درباره وضعیت دامادش می گوید: «هی به من زنگ می زنند که تو صبحت کن من چیکار کنم؟ رفتم پهلوی همه این آقایان، رفتم پیش رئیس زندان و .. همه هم به من در ظاهر خیلی محبت کردند حرف مرا گوش دادند ولی در عمل چیزی اجرا نشد. الان هم نمی دانم از اقای رئیس جمهور بخواهم از هرکسی که خلاصه یک کاری بکنند یک برنامه‌ای که این پسر نمیرد. دیگر از دست من کاری بر نمی آید. این بچه دارد می میرد هرلحظه خون بالا می آورد. هر لحظه می برند بیمارستان و دوباره برمی گردانند. خبر آخر من همین است. »
مادر همسر آرش صادقی از ملاقات او و دخترش در زندان خبر می دهد و می گوید: «رفتم نامه گرفتم گلرخ و آرش همدیگر را ببینند به دخترم گفتم تو باید وادار کنی دست از اعتصاب غذا بکشد. هیچ خبری جدیدی نیست. توی زندان است دیگر خبری ندارم امروز ملاقات بود می توانستم برای خودم ملاقات بگیرم ولی برای گلرخ گرفتم که اینها همدیگر را ببینند. نمی دانم دیگر همدیگر را دیدند یا نه. خبری ندارم.»
او در عین حال می گوید که «مسئولین گفته اند هرکاری ما برایش انجام می دهیم در صورتی که اعتصاب غذایش را بشکند. هرکجا رفتم این را به من گفتند که دست از اعتصاب غذا بکشد. من هم پیگیری می کنم برای آزادی و مرخصی و هرچیزی. آماده ام هرکاری لازم است بکنم بیمارستان باید برود در این وضعیت و نمیدانم چه باید بکنم مستاصل شدم خودم هم خسته شدم.»
اعتصاب خشک در بهداری زندان
علی شریعتی اما به گفته خانواده اش از اول آذرماه در بهداری زندان اوین به سر می برد. این فعال مدنی از دهم آبان ماه در اعتراض به «حکم ناعادلانه» خود دست به اعتصاب غذا زده است. شایسته سادات شهیدی، مادر علی شریعتی در گفتگو با یورونیوز، وضعیت جسمانی فرزندش را نگران کننده خوانده و می‌گوید: «علی را روز شنبه به بیمارستان منتقل کرده بودند اجازه نداد سرم بزنند و بدون هیچ درمانی او را به زندان اوین و بردند بهداری اوین. امروز هم ملاقات حضوری داشتیم که موقع خداحافظی سرش گیج رفت و توی سالن ملاقات افتاد. او را به هوش اوردند و همانطور بردند. حالش خیلی بد است ۲۰ کیلو کاهش وزن داشته، قندش روی ۳۲ است و ۴۰ روز است که در بهداری زندان اوین است.»
مادر علی شریعتی می‌گوید: «اعتراض علی به حکم اش است، می گوید حکم ام ناعادلانه است و درخواست اش این است که حداقل مرخصی استعلاجی بدهند تا اعاده دادرسی شود. ابتدا اعتصاب تر کرده بود چایی و آب می خورد اما چون در بهداری او را نگه داشته اند دو سه روز است اعتصاب خشک کرده. خیلی تحت فشار است. در اتاق را آخر شب روی او قفل کرده بودند. فلاسکی که پیش او بوده و گهگداری چایی می خورد را از او گرفته اند و به بقیه مریض ها هم گفته اند که با علی شریعتی نباید صحبت بکنید.»
علی شریعتی به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به دلیل حضور در تجمع علیه اسیدپاشی در مقابل مجلس ایران، به ۵ سال زندان محکوم شده است. مادر او می گوید: «دیروز از پزشک قانونی به علی گفته اند که اعتصابت را بشکن. او هم گفته مرا ببرید بند (عمومی) اما نبردند. دو هفته پیش گفته بودند اگر اعتصاب را بشکنی، می بریم بند. علی سه روز اعتصاب اش را شکست، باز هم نبردند بند و توی بهداری ماند مجدد اعتصاب اش را شروع کرد. من هم وقتی می گویم بشکن می گوید من باید به حق ام برسم. من هم به اعتقاد پسرم احترام می گذارم. مادرانه از او خواسته ام منتهی متاسفانه قبول نمی کند.»
سعید شیرزاد و نزار زکا دو زندانی سیاسی دیگر در زندان های ایران هستند که در اعتصاب غذا به سر می برند. سعید شیرزاد از فعالان مدنی است که به ۵ سال زندان محکوم شده و در زندان رجایی شهر زندانی است. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گزارش داده که او در اعتراض به آنچه «مرگ خاموش زندانیان توسط رئیس زندان» خوانده و مواردی همچون «ضرب و شتم زندانیان هنگام اعزام به دادگاه و جلوگیری از اعزام زندانیان بیمار به بیمارستان»، از روز ۱۷ آذر ۱۳۹۵ با دوختن لب‌هایش اعلام اعتصاب غذا کرده است.
نزار زکا اما شهروند لبنانی است که از ۲۷ شهریور ۱۳۹۴ در ایران به اتهام جاسوسی و همکاری با دولت امریکا زندانی و به ۱۰ سال زندان محکوم شده است. خانواده آقای زکا اعلام کرده اند که او خواستار ملاقات با یک مقام سفارت لبنان در ایران و آزادی بی قید و شرط خود است و در همین راستا دست به اعتصاب غذا زده است.
نزار زکا
وضعیت بحرانی جسمی زندانیان سیاسی که در اعتصاب غذا به سر می برند در کنار بی توجهی و عدم توضیح رسمی از سوی مسئولان قضایی درباره وضعیت این زندانیان نگرانی های زیادی را ایجاد کرده است. در سال ۱۳۹۰ هدی صابر، از فعالان ملی مذهبی در ایران بعد از اعتصاب غذا در زندان اوین کشته شد. پیش از او اکبر محمدی، از بازداشت شدگان درگیری های کوی دانشگاه ۱۳۷۸ در تهران، بعد از اعتصاب غذا در زندان جان باخته بود.
پایان اعتصاب ۶۵ روزه
آگهیمرتضی مرادپور از فعالان مدنی شهر تبریز اما دیروز به اعتصاب غذای خود در زندان این شهر پایان داد. فردین مرادپور، برادر او در گفتگو با یورونیوز می گوید که بعد از انتشار ویدئویی از جانب مادرش، اعتصاب غذای او پایان یافته است.
آقای مرادپور می‌گوید: «مرتضی علیرغم اینکه خیلی سختی کشید در این ۶۵ روز اما بعد از ویدئویی که مادرم منتشر کرد و از او خواست که اعتصاب اش را بشکند، قبول کرد و خلاصه موفق شدیم او را به زندگی برگردانیم و اعتصاب را متوقف کنیم.»
آقای مرادپور به سه سال زندان محکوم شده و خواستار اعمال ماده ۱۳۴ در پرونده خود است. برادرش می گوید: «مساله درخصوص اعمال ماده ۱۳۴ که تاکنون ترتیب اثر داده نشده مسولین قول مساعد داده اند که خیلی سریع پی گیری می کنند و انشالله که سر قول شان می مانند.»
فردین مرادپور می‌افزاید: «در این مدت به دلیل اعتصاب غذا، مرتضی حدود ۳۰ کیلو وزن کم کرده، کلیه هایش درد می کند چند روز بود زردآب بالا می آورد. دکتر که معاینه کرده بود گفته بود کیسه صفرا و کبدش خیلی صدمه دیده و احتمال اینکه به کما برود است. فشارش روی ۴ بود و ضربان اش از ۵۹ و ۶۰ بالاتر نمی رفت و دستان اش پوست می انداخت. چند بار تعادل اش را از دست داده بود و زمین خورده بود که دیروز هم به بهداری زندان منتقل کرده بودند. اما حالا اعتصاب او پایان یافته است.»