مسکو، خانه جدید آوارگان درگیری نظامی در شرق اوکراین

مسکو، خانه جدید آوارگان درگیری نظامی در شرق اوکراین
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

جنگ و درگیری نظامی در شرق اوکراین موجب فرار مردم محلی از مرگ و نابودی شده است.

آگهی

جنگ و درگیری نظامی در شرق اوکراین موجب فرار مردم محلی از مرگ و نابودی شده است. آوارگان جنگ به کجا می توانند بروند و چگونه می توانند زندگیشان را بازسازی کنند. برنامه «دیدگاه» یورونویوز در چند گزارش به این موضوع می پردازد.

هر روز اتوبوسهای حامل افرادی که از شهرهای اصلی مناطق درگیری نظامی در شرق اوکراین، از جمله دونتسک، گورلووکا و لوهانسک گریخته اند در یک پایانه مسافربری در مسکو پهلو می گیرند. معمولا اتوبوس اول صبح خبرهای جدید تحولات منطقه را با خود می آورد. سرگئی، کارگر پیشین معدن که برای کار در یک مکانیکی به مسکو آمده است می گوید: «لوگانسک و دونتسک تقریبا گلوله باران شده اند، بخصوص مناطق اطراف شهر. محل زندگی من صد کیلومتر از آنجا دور است، ولی روز و شب صدای توپخانه و گلوله را می شنویم. چطور محله های ساکت زیر آتش گلوله ها هستند. نمی دانیم چه بر سر ما خواهد آمد. روی بشکه باروت زندگی می کنیم.»

مانند بسیاری، سرگئی اکنون به رویدادهایی فکر می کند که زندگی اش را تغییر می دهند. هفته گذشته دولت روسیه گفت مدارک شناسایی که مقامات جدایی طلبان شرق اوکراین صادر کرده اند، مانند گذرنامه، گواهینامه رانندگی و شماره پلاک خودروها در این کشور اعتبار دارند. کاتیا، زن ۲۷ ساله آپارتمانش در دونتسک را رها کرده و در خانه ای اجاره ای در مسکو زندگی می کند. پسرش در شهری کوچک نزدیک دونتسک پیش مادرش زندگی می کند تا وقتی که در لیست انتظار مهد کودک پذیرفته شود. کاتیا که پس از دریافت گذرنامه جدید در سال ۲۰۱۶ دائما به مسکو رفت و آمد می کند می گوید: «رفتن به اوکراین خیلی سخت شده و صف خیلی طولانی است. مردم از ۵ صبح صف می بندند. از نزدیک می بیننند چطور خمپاره ها شلیک می شوند. همانجا می ایستند تا به اوکراین بروند.»

دیمیتری جوان ۲۰ ساله از منطقه دونتسک، پیشتر چند ماه در مسکو کار کرده است. او که سابقا در شرق اوکراین تکنیسین معدن بود می گوید دیگر در آنجا کار پیدا نمی شود. دیمیتری می گوید: «این گذرنامه برای من مهم نیست. تنها در روسیه اعتبار دارد و جای دیگری معتبر نیست. برای چی بخواهم آن را بگیرم؟ به چه دردی می خورد؟»

والنتینا، سریدار یک خانه چند طبقه در مسکو از ده سال پیش بین مسکو و دونتسک رفت و آمد می کند. او هر ماه برای دیدن دختر و نوه اش به اوکراین برمی گردد و با درآمد ۵۰۰ یورو در ماه، به آنها کمک می کند. سال ۲۰۱۴ دامادش عضو میلیشیای نیروی پلیس، در درگیری نظامی کشته شد. آنها از تصمم دولت روسیه در ارتباط با گذرنامه خوشحال هستند. والنتینا می گوید: «مردم برای گرفتن گذرنامه صف کشیده اند. دختر و نوه ام هم اقدام کرده اند. حالا مهم نیست دولت اوکراین به آنها گذرنامه بدهد یا نه، برای اینکه همه مردم نمی خواهند به آن طرف بروند.»

در فرمان ولادیمیر پوتین گفته شده است که این امر موقتی و تا برقراری صلح در منطقه معتبر است. پترو پروشنکو، رییس جمهوری اوکراین آن را گامی تحریک آمیز توصیف کرد و گفت: «دلیل دیگری از اشغال روسیه و نقض معیارهای قانونی بین المللی است.» در همین حال دیمیتری ترنین، مدیر موسسه تحقیقات استراتژیک کارنگی در مسکو می گوید: «بدون تردید در این مسئله جنبه های انسانی وجود دارد. بعلاوه، به نظر من برای روسیه یک گام سیاسی است که احتمالا بر جنبه انسانی آن برتری دارد. روسیه باز هم پیام دیگری به غرب می دهد: تاخیر بیشتر در اجرای توافقنامه مینسک می تواند آن را شامل مرور زمان کرده و به تاریخ بفرستد. آنوقت است که رویدادهای واقعی با سناریوی دیگری مسیر حوادث را تعیین می کنند، سناریویی که در مینسک نوشته نشده است.»

گامهای بروکراتیک مشابه روسیه، سرانجام در سال ۲۰۰۸ به برسمیت شناختن جدایی منطقه اوستیای جنوبی و ابخاز از گرجستان منتهی شد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

آوارگان جنگ شرق اوکراین و بازسازی زندگی جدید

جنگ فرسایشی شرق اوکراین و دیدگاه رییس «سازمان امنیت و همکاری اروپا»

گروهی از نیروهای روس هوادار اوکراین به مناطق مرزی در روسیه حمله کردند