مسئول صلیب سرخ: هر روز با پنج، شش مورد سوء تغذیه روبرو هستیم.
آگهیونزوئلا برای پنجمین سال متمادی و از زمان به قدرت رسیدن نیکلاس مادورو با رکود اقتصادی مضاعفی دست و پنجه نرم می کند. این کشور بیش از همه با بحران های ناشی از گرانی شدید، کمبود برق، مواد غذایی و نبود امکانات پزشکی روبروست.
طی تظاهرات ضد دولتی در سال ۲۰۱۷ میلادی، ۱۲۰ نفر کشته شدند. صندوق بین المللی پول می گوید تا پایان سال جاری میلادی نرخ تورم به ۱۳ هزار درصد خواهد رسید.
شهر مرزی کوکوتا در کلمبیا روزانه پذیرای بیش از ۴۰ هزار ونزوئلایی است که در جستجوی غذا و کمکهای بهداشتی از طریق پل مرزی سیمون بولیوار و با پای پیاده خود را به کلمبیا می رسانند.
سوء تغذیه شدید و بیماری های‌مزمن
چادرهای صلیب سرخ از اواسط سال گذشته میلادی با بودجه دفتر کمکهای بشردوستانه اتحادیه اروپا در کنار پل سیمون بولیوار مستقر شده است. شرایط در اینجا بحرانی است- بحرانی که هیچ کس نمی خواهد ببیند.
خاویه فرانچسکو گونزالس، مدیر صلیب سرخ در کلمبیا می گوید: «این ایستگاه صلیب سرخ را هر روز صبح باز می کنیم و هر شب می بندیم که راهی است برای اینکه دستی بلند کرده باشیم و گفته باشیم: «در اینجا خبرهایی است و لازم است به وضعیت اینجا توجه شود، بحرانی در دو سوی مرز که کسی نمی بیند.»
سه پرستار و یک پزشک در اینجا شب و روز مشغول کار هستند. کسانی که به اینجا منتقل می شوند به بیماریهای مزمن مبتلا هستند و به کمکهای اولیه و ارزان‌قیمت نیاز دارند. اما در ونزوئلا خبری از این کمکها نیست. در میان این افراد، افرادی وجود دارند که به سرطان مبتلا هستند یا از سوءتغذیه رنج می برند.
خاویه فرانچسکو گونزالس، مدیر صلیب سرخ در کلمبیا می گوید: «هر روز با پنج شش مورد سوء تغذیه روبرو هستیم.»
ایستگاه صلیب سرخ در کنار دفتر رسیدگی به امور مهاجران قرار دارد. روزانه ۳۰ هزار نفر در مقابل این دفتر صف می کشند تا در گذرنامه شان مهر ورود به کلمبیا بخورد. عده زیادی از آنها خانواده شان را در ونزوئلا رها کرده و برای عبور از مرزها چند روز در راه بوده اند. اولویت این افراد این است که با خانواده خود در ونزوئلا در تماس بگیرند.
دفتر صلیب سرخ کلمبیا امکان تماس را بین افراد خانواده فراهم می کند. آنها می توانند از طریق اینترنت با خانواده شان تماس بگیرند.
به سراغ یکی از این افراد می رویم. او در ونزوئلا گاو باز بوده است و از طریق کلمبیا به پرو برود تا برای سه فرزندش که در ونزوئلا هستند پول بفرستد.
او می گوید: «قبل از هر چیز تلفنهایمان را شارژ کردیم تا با خانواده هایمان تماس بگیریم. چهار روز از آنها بی خبر بودم. برای اینکه در گذرنامه‌تان مهر خروج بخورد باید ۱۰ دلار به ماموران مرزی در خاک ونزوئلا پول بدهید. اگر پول نداشته باشید باید اینجا روزها و روزها در صف بمانید. در حالیکه این کار باید بطور رایگان انجام شود.»
بودجه اتحادیه اروپا برای کمک به شهروندان ونزوئلا و کلمبیا
کلمبیا برای مواجهه با بحران مهاجرت درخواست کمکهای بین المللی کرده است. کریستوس استایلیانیدس، کمیسر اتحادیه اروپا برای کمکهای بشردوستانه بتازگی با رییس جمهوری کلمبیا ملاقات و از منطقه کوکوتا بازدید کرده است. کمیسر اتحادیه اروپا اعلام کرده ۲ میلیون یورو بودجه برای کمک به ونزوئلایی ها و شش میلیون یورو برای کمک به کلمبیایی ها اختصاص داده شده است.
آیا کلمبیا امکانات کافی برای مواجهه با بحران را دارد؟ اتحادیه اروپا چگونه می تواند کمک کند؟
کریستوس استایلیانیدس، کمیسر اتحادیه اروپا در امور کمک های بشردوستانه و مدیریت بحران می گوید: «دولت کلمبیا با یک چالش بی سابقه روبروست. زیرا این کشور با مشکلات مربوط به روند صلح میان دولت و شورشیان فارک نیز درگیر است. در نتیجه کمکهای بشردوستانه ما باید هم شامل ونزوئلایی ها شود، و هم مردم کلمبیا. در ونزوئلا باید بطور خاص برای ارائه کمکهای پزشکی تلاش کنیم و راهی برای مقابله با معضل سوء تغذیه حاد پیدا کنیم.»
فرزندان مهاجران غیرقانونی نمی‌توانند به مدرسه بروند
مهاجران غیرقانونی در منطقه فقیرنشین «اسنتامیونتوس» (asentamientos) در کوکوتا هستند. فرزندان این مهاجران به مدرسه دسترسی ندارند. شورای پناهندگان نروژ در اینجا با کمکهای مالی اتحادیه اروپا برای ۵۰۰ کودک ونزوئلایی که به مدرسه دسترسی ندارند، برنامه هایی ترتیب داده است.
لوز یادیرا گالنائو ساودرا، یکی از مسئولان شورای پناهندگان نروژ می گوید: «این کودکان در حال حاضر حق ثبت نام دارند. البته به این معنی نیست که می توانند به مدرسه بروند. چون بسیاری از آنها بطور غیرقانونی در کشور زندگی می کنند. یعنی پدرومادرشان اجازه اقامت قانونی ندارند و به خیلی از چیزها در کلمبیا دسترسی ندارند. این به چه معناست؟ یعنی به عنوان مثال پس از پایان سال تحصیلی گواهی دریافت نمی کنند.»
چهار هزار و یکصد دانش آموز ونزوئلایی در مدارس منطقه نورته دو سانتاندر ثبت شده اند. دختر آندرینا یکی از این دانش آموزان است. خانواده او سه سال پیش به طور غیرقانونی به کوکوتا آمدند. آندرینا در ونزوئلا پرستار بوده است. دختر او و دختر یکی از اقوامش برای رفتن به مدرسه مجبور بودند یکسال صبر کنند
آندرینا می‌گوید: «تا حالا توانسته ایم امکان مدرسه رفتن مرتب را برای بچه ها فراهم کنیم. وضعیت آنها از نظر مدارک مرتب است اما از نظر مالی وضعیت عادی نیست. وقتی خارجی هستید و مدارک لازم برای اقامت را ندارید فرستادن سه بچه به مدرسه آسان نیست.»
آگهیتخمین زده می شود که ۲۳۰هزار مهاجر غیرقانونی در کوکوتا باشند. کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان می خواهد با دولت کلمبیا برای ثبت نام پناهجویان و بهبود شرایط زندگی شان به هنگام ورود و در طولانی مدت همکاری می کند.
