روندا سرزمین هزار تپه بعد از گذشت چند سال از نسل‌کشی، زخمهای خود را درمان می‌کند. هنر بهترین وسیله برای التیام بخشیدن به زخمهای فردی و جمعی است.
آگهیوقتی پس از نسل‌کشی توتسی‌ها در سال ۱۹۹۴ میلادی روند بازسازی رواندا آغاز شد، شهر کیگالی پایتخت کاملاً خالی از سکنه به نظر می‌رسید و هنرمندان هیچ نقطه اتکایی برای خلق اثر هنری یا منبعی برای الهام نداشتند.
به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید
مرکز هنری «ایووکا» که در سال ۲۰۰۷ در کالیگا افتتاح شد محلی است که هنرمندان جوان این کشور می‌توانند آثار خود را در آن ارائه کنند. ایده اولیه راه‌اندازی این مرکز کمک به بازسازی کشور بعد از نسل‌کشی سال ۱۹۹۴ بود.
«ایووکا» در زبان «رواندایی» به معنای تازه متولد شده است. جوانان در اینجا جمع می‌شوند تا آثار خود را به نمایش بگذارند.
کالین سکاجوگو، هنرمند می‌گوید: «این مرکز برای کمک به رشد خلاقیت جوانان به راه افتاده است. جوانان به اینجا می‌آیند تا از طریق اشکال مختلف هنری احساسات خود را بیان کنند. آنها می‌توانند صرف‌نظر از رنگ، پیشینه، دین و طبقه اجتماعی به اینجا بیایند و مهارت‌های مختلف یاد بگیرند. به این ترتیب لقمه نانی هم سر سفره خودشان یا اعضای خانواده‌شان می‌برند.»
مرکز هنری «ایووکا» اولین مرکز هنری بود که بعد از نسل‌کشی دهه ۹۰ شروع به کار کرد. این مرکز که ابتدا به منظور بازسازی جامعه و التیام بخشیدن به دردهای آن تاسیس شد، در حال حاضر مرکز به جایی برای پیشبرد فعالیتهای هنری در کیگالی تبدیل شده است. هنرمندان دیگر با الهام از این مرکز، نمایشگاه یا کلاسهای عمومی برگزار می‌کنند.