حبیبه سرابی، تنها والی زن در افغانستان است. وی از سال 2005 میلادی در ولایت بامیان، برای بازسازی یکی از آسیب دیده ترین مناطق افغانستان تلاش می کند. حبیبه سرابی، با وجود خطری که از سوی طالبان تهدیدش می کند، برای زنان و دختران فرصت آموزشی فراهم می آورد. راهی برای مبارزه با طالبان، مبارزه یک زن که رویای ساختن کشورش را دارد.
یورونیوز: شما یک شخصیت برجسته در افغانستان هستید. یک زن سیاستمدار، در جامعه ای مردسالار بودن چه احساسی دارد؟
حبیبه سرابی: بسیار مشکل است. بخصوص که من اولین و تنها والی زن هستم. ولی به هر حال، مهمترین دغدغه من این است که هر قدمی که بر می دارم بسیار مراقب باشم. چون درصورت وقوع کوچکترین اشتباه، تمام انگشتان به سمت من نشانه خواهد رفت.
یورونیوز: یکی از اولویت های شما آموزش دختران است. در دوران حکومت طالبان ، آموزش دختران از سن هشت سالگی ممنوع اعلام شد ، دختران حتی نمی توانستند نام خود را بنویسند. وضعیت در حال حاضر در ولایت شما و سایر نقاط افغانستان چگونه است؟
حبیبه سرابی: امروزه شرایط آموزش دختران بهبود یافته است. 38 درصد از مجموع دانش آموزان کل کشور دخترهستند، این رقم در ولایت ما 44 درصد و کمی بالاتر از میانگین آموزش و پرورش سطح کشور است.
یورونیوز:شرایط دشوار زنان تنها به آموزش محدود نمی شود. مواردی چون ازدواج اجباری، برقع، خشونت علیه زنان و سنگسار هم تغییری کرده است؟
حبیبه سرابی:همه چیز بسیار بهتر از سال 2001 میلادی شده است. خشونت علیه زنان هنوز هم یک مسئله جدی است. دلیل آن هم عدم آموزش و فقر است. یکی دیگر از دلایل بروز خشونت علیه زنان، فقدان آگاهی در میان آنان است.
یورونیوز: ولایت شما، بامیان ، یکی از فقیرترین مناطق افغانستان است. با کمبود برق مواجه هستید، آب لوله کشی ندارید و تنها تعداد بسیار محدودی جاده دارید، نرخ مرگ و میر هم بالا است. برای بهبود وضعیت می خواهید چه کنید؟
حبیبه سرابی: اولین اولویت من احداث جاده است. ارتباط بامیان با سایر نقاط قطع بود. برای احداث جاده رایزنی های زیادی کردم. موفقیتهایی هم حاصل شد، برای من احداث راهها اهمیت دارد، چون با داشتن جاده ما می توانیم امکانات آموزشی، درمانی بهتری داشته باشیم و جاده به توسعه اقتصادی ما کمک می کند.
موضوع دیگر پارک ملی ماست. اولین پارک ملی افغانستان در بامیان است که دریاچه ای هم در آن واقع شده است. ما مقداری بودجه هم برای احیای این پارک دریافت کردیم.
یورونیوز:ده سال پس از شروع جنگ، آیا افغانستان به امنیت رسیده است؟
حبیبه سرابی: صادقانه بگویم، افغانستان جای امن تری نشده است. قبلا امن تر بود. نمی توانم بگویم ده سال پیش امن تر بود، اما به جرات می توانم بگویم که شش یا هفت سال پیش افغانستان به مراتب امن تر از امروز بود. اما من مطمئن هستم با حمایت و تعهد جامعه بین المللی، ما می توانیم کمک دریافت کنیم و روند صلح در افغانستان پیش برود.
یورونیوز: پس شما فکر می کنید، سربازان خارجی حاضر در افغانستان می توانند مطابق برنامه درسه سال آینده این کشور را ترک کنند؟ فکر می کنید این امکان پذیر است؟
حبیبه سرابی: بله این انجام خواهد شد. این سیاست و برنامه دقیقا همانطور که با جامعه بین المللی برنامه ریزی شده ، می تواند پیش برود. اما در کنار آن، ما نیاز به حمایت بیشتر بخصوص برای آموزش پلیس و ارتش ملی افغانستان داریم.
همچنین باید آنها را به خوبی تجهیز کنیم تا آنها بتوانند از خود دفاع کنند.
اما من مطمئن هستم که جامعه بین المللی و نیروهای خارجی به طور کامل افغانستان را ترک نمی کنند. بخشی از آنها با دولت و مردم افغانستان باقی می مانند تا از آنها برای رسیدن به شرایط بهتر و کشور پایدارتر حمایت کنند. یورونیوز: خانم سرابی، مذاکره با طالبان کار درستی است؟
حبیبه سرابی: طالبان یک آدرس و نشان مشخصی ندارد که ما بتوانیم بدانیم با چه کسی و کجا گفتگو کنیم.
برای مثال، ملا عمر، وجود ندارد. فقط هر از چند گاهی، از او فایل صوتی یا اطلاعیه ای می بینیم که از طریق رسانه ها منتشر می شود. نمی توان با طالبان مذاکره کرد چون هیچ آدرس و نشانی از آنها وجود ندارد. بهتر است به سراغ علت مشکلات برویم که آن را در پاکستان می توان جستجو کرد.
یورونیوز: شما علاقه ای به مذاکره با آنها ندارید؟
حبیبه سرابی: نه فکر نمی کنم.
یورونیوز: شما توسط رئيس جمهور کرزی منصوب شده اید، کسی که بشدت متهم به فساد و سوءاستفاده از قدرت است و تنها به ماندن در قدرت برای دور سوم می اندیشد. آیا احساس می کنید که باید از او فاصله بگیرید؟
حبیبه سرابی: نه، هرگز. چون من عضوی از دولت افغانستان هستم. ما باید تغییر ایجاد کنیم. اگر همه فاصله بگیرند، چه کسی کار کند، شاید فساد در دولت افغانستان وجود داشته باشد. اما، ما باید برای اصلاح آن تلاش کنیم. ما نباید اجازه دهیم که یک اشتباه ادامه پیدا کند.
اما حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان، خود اعلام کرد که او برای ماندن در پست ریاست جمهوری برای دوره سوم تلاش نخواهد کرد و از نظر قانونی هم او حق ندارد برای دوره سوم نامزد شود. یورونیوز: اما افرادی که در سیستم اند، می خواهند که این سیستم تغییر کند؟
حبیبه سرابی: همه آنها خواهان تغییرند. آنها در موقعیت و شرایط یکسانی نیستند و ایده مشابهی ندارند. افرادی هستند که می خواهند تغییر ایجاد کنند، آنها می خواهند که سیستم خوبی ایجاد کنند و به مردم افغانستان کمک کنند.