بحران اقتصادی جوانان اروپایی را مجبور به مهاجرت می کند

بحران اقتصادی جوانان اروپایی را مجبور به مهاجرت می کند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

“انریک” آخرین کریسمس اروپایی اش را در اسپانیا می گذراند. در سن بیست و نه سالگی، او معمار است اما کار دائمی پیدا نمی کند و مجبور است کشور و بارسلون، زادگاهش را ترک کند. او امیدوار است آینده خود را در آمریکای لاتین، بسازد.
مانند انریک دهها هزار جوان اسپانیایی، یونانی، پرتقالی و ایرلندی از اروپا مهاجرت می کنند.

خانواده و دوستان انریک از این تصمیم حمایت می کنند، اما در هر صورت انریک می گوید جدایی دشوار است: “احساس عجیبی دارم. در حال ترک شهر و خانواده و افرادی هستم که دوستشان دارم… با این حال احساس فوق العاده مثبتی دارم، با اینکه همه اینها کمی گیج کننده است. خوشبختانه باز هم خوب می خوابم و کابوس ندارم، اما شاید هنوز دقیقا متوجه وضعیت نیستم.”

زمان خداحافظی نزدیک است. انریک دیگر نمی تواند از پس اجاره خانه و خرج زندگی بربیاید.
انریک و دوست دخترش بلیط هواپیمایشان را به مقصد کوردوبا خریده اند.
یک بلیط یک طرفه برای آرژانتین، ۱۸۰ کیلوگرم بار و به ویژه کتابهای مورد علاقه انریک در مورد هنر و معماری…

حال به ایرلند می رویم. اینجا موسیقی فرق دارد، اما داستان مشابه است:
در این خانواده هم، اسباب و اثاثيه را بسته بندی می کنند… جو، به خواهرش ماری کمک می کند تا چمدانش را آماده کند. در شهر کوچک و ساحلی “کیلروش” در ایرلند هستیم. شهری که سابقه طولانی در مهاجرت دارد.

ماری، بیست و یک ساله است و بزودی به استرالیا مهاجرت می کند، او می گوید: “خیلی از مردم این محله مهاجرت کرده اند. برادر بزرگم “کیِران” سه هفته پیش به استرالیا رفت. او هم با دوستانش رفت. من هم دوستان زیادی دارم که با من در کالج بودند یا از محله خودمان بودند و حالا به استرالیا می روند. در حال حاضر، افراد زیادی مهاجرت می کنند.”

از دوران قحطی بزرگ ایرلند در قرن نوزدهم، هیچوقت مهاجرت ایرلندی ها به خارج از کشور به این میزان نرسیده بود… تخمین زده شده که هر ماه بیش از سه هزار نفر کشور را ترک می کنند. روزی صد نفر…

طی چهار سال، حدود دویست هزار جوان ایرلندی زیر ۲۹ سال کشور را ترک کرده اند. از دست دادن نیرو و مهارت های این جوانان، به معنای محرومیت ایرلند از یک پتانسیل بزرگ است.

ماری به برادرش در شهر بریزبن می پیوندد. مهاجرت ایرلندی ها به استرالیا روز به روز بیشتر می شود. بعنوان مددکار اجتماعی، ماری واجد شرایط مهاجرت بحساب می آید.

اما در ماه فوریه، او تجربه کاری خود را در استرالیا با چیدن گیلاس در یک مزرعه آغاز خواهد کرد. به لطف این کار، او یک ویزای بلند مدت دریافت میکند و سپس امیدوار است کار بهتری پیدا کند. او می گوید: “این یک گام بزرگ است. استرالیا خیلی دور است… و واقعا وقتی به تصاویر این کشور نگاه می کنید متوجه می شوید که افق های جدیدی در آنجا وجود دارد. خیلی هیجان زده هستم…از آنچه شنیده ام، به نظر در استرالیا فرصت های شغلی برای کارکنان مراقبت های اجتماعی بسیار زیاد است. از قرار، آنها واقعا به بخش پرستاری و مراقبت های اجتماعی اهمیت می دهند و امیدوارم در آنجا کاری در این زمینه پیدا کنم.”

میزان بیکاری در ایرلند به پانزده درصد رسیده است. وضعیت جوانان ایرلندی بدتر است. تقریبا یک سوم آنها بیکارند.

در اسپانیا، موقعیت جوانانی مثل انریک باز هم وخیمتر است. نرخ بیکاری جوانان به پنجاه درصد می رسد.

انریک در مورد دلیل مهاجرت توضیح می دهد: “برای من دلیل اصلی ترک بارسلون اینست که بازار کار در اینجا خیلی بد است. تا پنج یا ده سال آینده هم امیدواری برای بهبود این وضعیت نیست.”

رزا مارد انریک اضافه می کند: “خوب مدت زیادی است که تو و دوست دخترت بخاطر وضعیت بد اقتصادی اسپانیا از مهاجرت صحبت می کنید. یعنی آمادگی این را داشتم، اما حالا که زمان رفتن رسیده، خوب یک کمی دگرگون هستم… با این حال می دانم که این بهترین فرصت برای شماست.”

انریک از اینکه در پروژه توسعه ساختمان “بیمارستان نیروی دریایی” در بارسلون شرکت داشته، افتخار می کند. اما با بحران اقتصادی، ساخت و ساز بیمارستان معلق ماند.

جالب اینکه، “ویکی“، دوست دختر انریک، دوازده سال پیش از آرژانتین به اسپانیا آمد. اما این بحران در وهله اول به مهاجران ضربه زد. امروز، ویکی بیکار است و می خواهد به کشورش برگردد. و انریک او را همراهی می کند.

توصیه آنها به افراد مایل به مهاجرت چیست؟

انریک: “اول از همه: نباید ترسید. بعد اینکه، باید خیلی خوب در مورد کشوری که می خواهید به آن مهاجرت کنید، تحقیق کنید. در مورد زبان و همچنین در مورد الزامات اداری. اما مهمتر از همه اینست که نباید بیمی داشت و باید دل را به دریا زد.”

به ایرلند برگردیم. برای ماری جشن گرفته اند… یک جشن سنتی باستانی که بر ​​میگردد به زمانی که ایرلندی ها جزیره خود را به مقصد آمریکا ترک می کردند. امروز، جوانان ایرلندی رویای آمریکایی خود را در استرالیا جستجو می کنند.

یکی از مهمانان این جشن می گوید: “مهاجرت تاثیر زیادی بر این منطقه گذاشته است، به خصوص در اینگونه مناطق روستایی ایرلند. جای خالی جوانان قابل لمس است و در حال حاضر تعداد جوانان این ناحیه بسیار کم شده. عمدتا جوانان بین ۱۸ یا ۳۰ ساله هستند که مهاجرت می کنند. شاید یک دهم جمعیت اینجا، رفته باشد. یعنی اینکه از حدود ۱۷۰۰ نفر، تقریبا ۱۷۰ نفر رفته اند.

جشن سال نوی امسال، غم انگیز خواهد بود، بدون ماری… که ملکه زیبایی این منطقه شده بود. مادر او واقعا غم رو است و می گوید: “تغییر بزرگی است. انگار یک نسل رفته و جایش خالی است. احساس می کنیم که همه این بچه ها که تحصیل کرده، روشن و باهوش هستند، تنها چیزی که می خواهند این است که کشور را ترک کنند. همه این را می خواهند و معلوم نیست دوباره برگردند، چون در اینجا فرصت های زیادی وجود ندارد.”

کشیش محله هم برای ماری دعا می کند.

در حالی که بارسلونا غرق روزهای جادویی کریسمس شده، انریک کمی از فرصت استفاده می کند و چند سوغاتی برای آرژانتین تهیه می کند.
او با ویزای توریستی به آرژانتین می رود و باید یک قرارداد استخدام امضا کند تا اجازه اقامت دائم بگیرد.
برای خداحافظی، انریک نزدیکترین دوستانش را به یک روستای کوچک در کوههای پیرنه دعوت کرده. برای این گردهم آیی دوستانه، هیچ چیز بهتر از یک کباب سنتی آرژانتینی و شراب کاتالان نیست.

تضمین کار و آموزش برای همه جوانان اروپایی، هدف کمیسیون اروپاست و بودجه ای نیز برای آن در نظر گرفته شده. همچنین کمیسیون اروپا خواستار اتخاذ برنامه های بلند پروازانه ملی از سوی کشورهای عضو است، چرا که اروپا بیش از هر وقت دیگری به جوانان خود احتیاج دارد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها