نقش بازگو کردن تجربه های شخصی در آینده دانش آموزان؛ از نانت کونیگ تا رضا دقتی

نقش بازگو کردن تجربه های شخصی در آینده دانش آموزان؛ از نانت کونیگ تا رضا دقتی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

آیا گوش دادن به تجارب شخصی افراد می تواند برای ما آموزنده باشد؟ در مورد وقایع تاسف بار و ناراحت کننده چه؟ آیا می توان اینگونه از تکرار آنها جلوگیری کرد؟ با هم به کلاس درس می رویم، جایی که شاهدان عینی از تجارب شخصی خود برای دانش آموزان می گویند. روایت های نانت کونیک، رضا دقتی و ریتا بورسلینو از تجارب شخصی شان را در برنامه این هفته بررسی می کنیم.

نانت کونیگ با خاطرات نخستین سالهای جوانی اش زنده است هر چند تجربه هولوکاست باعث شد همه آن سالها، سالهای زیبایی برای او نباشند. اما چرا او با حکایت کردن تجارب آن سالها و بازگو کردن آنها برای کودکان سعی در زنده نگه داشتن آنها دارد؟ هدف او این است که دیگران از تجربه های شخصی او درس بگیرند.

نانت 82 سال دارد اما گذشته های دور هنوز از خاطر او فراموش نشده اند. او بعد از جنگ جهانی دوم به برزیل مهاجرت کرده اما با خاطرات آنروزهاست که زندگی می کند. نانت یکی از نزدیکترین دوستان “آن فرانک” زن یهودی جوانی بود که در سالهای جنگ بواسطه انتشار روزنامه اش بسرعت معروف شد. نانت آخرین فردی بود که آن فرانک را درست قبل از مرگش در سال 1945 دیده بود.

امروز نانت گذشته خود را برای جوانترها بازگو می کند. او با نقل حکایت خود در مدارس سعی دارد تا پیام صلح و دوستی را از طریق دانش آموزان در دنیا اشاعه دهد.

رضا دقتی، تغییر جهان با عکاسی

رنجها و دردهای انسان به سادگی فراموش نمی شود و عکس و تصویر از این حیث می تواند آنها را برای همیشه در حافظه تاریخ بایگانی کند. رضا دقتی عکاس مشهور ایرانی در نقاط خطرناکی از دنیا فعالیت کرده و در حقیقت با سلاح دوربین به میدان جنگ واقعی پا گذاشته است. در حال حاضر رضا برای کودکان در کلاس درس از نقش تصاویر خبری و مسئولیت پذیری ناشی از آن می گوید.

او با سفر به اقصی نقاط دنیا سعی دارد از طریق هنرهای بصری، دانش آموزان را بیشتر و بهتر با دغدغه های بین المللی آشنا کند تا آینده سازان فردا به راه برقراری صلح و آرامش نزدیک شوند.

رضا دقتی: “بعد از سپری کردن نزدیک به سی سال در مناطق جنگ و درگیری و اردوگاههای پناهندگان و مشاهده واقعیت ها موفق شدم مصیبتهای وارده علیه کودکان را درک کنم. بنابراین برای رسیدن به دنیایی بهتر باید با آموزش کودکان شروع کنیم.”

ریتا بورسلینو، مبارزه با مافیا از راه آموزش کودکان

نوزدهم ژوئیه 1992 یک خودروی بمب گذاری شده در پالرمو، پائولو بورسلینو یکی از مشهورترین قضات ضد مافیا در ایتالیا را به کام مرگ فرستاد، کمتر از دو ماه بعد از کشته شدن دوست نزدیکش قاضی جیووانی فالکونه.

اما حالا مردم چگونه می توانند به خاطرات رنج آور آنروزها دسترسی داشته باشند و از آنها درس بگیرند؟ عدالت، قانون محوری و صلح اجتماعی از جمله محورهایی هستند که ریتا بورسلینو، نماینده پارلمان اروپا و خواهرقاضی مقتول امیدوار است در نبرد علیه جرایم سازمان یافته نهایتا به پیروزی برسند.

او که امروز از نمایندگان پارلمان اروپاست در این مدت تلاش زیادی کرده تا خون برادرش بیهوده پایمال نشود. او تلاش می کند تا همواره در بازدید از مدارس نکته های مهم قانونی را به دانش آموزان برای برخورداری از فردایی مطمئن تر در سیسیل آموزش دهد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

حمله هوایی اسرائیل به سوریه ۳۶ کشته بر جا گذاشت

از پول نقد تا زندان جریمه والدینی که به خاطر رفتن به سفر فرزندانشان را از مدرسه خارج می‌کنند

هشدار اسرائیل به چهار کشور اروپایی درباره به رسمیت شناختن کشور فلسطین: جایزه به تروریسم است