چهارده ماه پس از احراز پست نخست وزیری، ماریانو راخوی، رییس دولت راستگرای اسپانیا، اولین بیلان کاری خود را به پارلمان این کشور ارائه داد.
بیلانی که چهره خوبی از او به نمایش نگذاشت، زیرا او بار دیگر به مردم کشورش که از بیکاری گسترده و تدابیر ریاضت اقتصادی به ستوه آمده اند، قول داد که باید خود را برای فداکاریهای بیشتری آماده کنند.
او گفت: “نه شاخه سبزی، نه ابری و نه بهاری زود هنگام. واقعیت وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور ما بسیار دردآور است و ما هم بر مبنای آن اقدام خواهیم کرد. ما هنوز راه طولانی برای رسیدن به هدف بزرگ مان که همان ایجاد اشتغال است در پیش داریم. یک دقیقه استراحت هم در کار نیست.”
آلفردو پرز روبالکابا، رهبر سوسیالیست مخالف دولت هم با انتقاد از عملکرد “فاجعه بار” دولت آقای راخوی، وضعیت اسپانیا را بحرانی خواند.
او گفت: “شش میلیون نفر بلکه بیشتر بیکارند. یک پنجم مردم اسپانیا در خطر فقر قرار دارند. 33 هزار شرکت بسته شده. برای اولین بار 8 میلیون مستمری بگیر باید خود هزینه های درمانیشان را بپردازند. میلیونها نفر از شهروندان ما دیگر به سیاستمداران اعتمادی ندارند. این وضعیت واقعی کشور در فوریه سال 2013 است.”
همزمان، لوییس بارسناس، خزانه دار سابق حزب حاکم اسپانیا متهم شده که به مدت 20 سال بین 5 تا 15 هزار یورو پول نقد اعلام نشده در سال به رهبران این حزب از جمله ماریانو راخوی، پرداخت کرده است.
آقای راخوی ضمن رد این اتهام گفت: “فساد مردم را شوکه می کند و به چهره اسپانیا لطمه می زند. هر فسادی غیرقابل تحمل و غیرمتمدنانه است، به دموکراسی لطمه می زند و اسپانیا را بی اعتبار می کند. دولت لایحه ای را برای کنترل فعالیتهای مالی احزاب سیاسی به پارلمان ارائه خواهد داد.”
برای درک بهتر مشکلات و شرایط موجود در اسپانیا با اینیاکی گابیلوندو، کارشناس و روزنامه نگار مسایل تاریخی اسپانیا همراه هستیم.شما درباره آنچه برای راخوی و حزب وی در زمینه فساد مالی مطرح شده چه فکر می کنید. قضایای کنونی را چگونه تحلیل می کنیید؟
به نظر من راخوی و همراهان وی در حزب مردم نمی توانند از این مخمصه ای که برای آنها پیش آمده فرار کنند و یارای مقابله با مسئله ای که علیه آنها مطرح شده را نخواهند داشت.
باید قانونی با این مسئله برخورد کنند و راه فرار از قانون وجود ندارند.راخوی همچنان باور دارد که زمان به نفع وی تغییر خواهد کرد و وی در نهایت موفق خواهد شد بر همه چیز با سرعت غلبه کند. وی هیچگاه در دفاعایت خود نامی از لوئیس بارسناس که هم حزبی سابق وی است نمی برد زیرا نمی خواهد مسائل و سوالات بیشتری در این زمینه مطرح شود. وی تنها با انکار می خواهد به سادگی از کنار موضوع فساد مالی بگذرد.
آیا فکر می کنید که راخوی با سیاستی که برای مقابله با موضوع فساد مالی در نظر گرفته، می تواند باردیگر جامعه اسپانیا را آرام کند؟
ماریانو راخوی با یک مشکل بزرگ و جدی روبروست که همان اعتبار وی است. وی همچنین بر روی حمایت موسسه های اروپایی حساب کرده است . اما شهروندان اسپانیایی هیچ اعتمادی به او ندارند چرا که وی به طور سیستماتیک به هیچ یک از وعده هایش عمل نکرده است.
بنابراین درحال حاضر این یک مشگل بزرگ برای وی است و پیش بینی می شود که مشکلات متعدد و بیشتری را نیز برای وی درپی داشته باشد. چراکه هنوز نتیجه هیچ بررسی در این مورد مشخص نشده است.
میزان بیکاری از زمان روی کار آمدن راخوی تاکنون همچنان روبه افزایش است. به نظر شما وی تا چه زمانی می تواند اشتباهات خود را که میراث سوسیالیست است، انکار کند؟
من فکر نمی کنم که وی بخواهد بر روی این میراث ها اصرار کند. چراکه به نظر من راخوی از حالا به بعد باید بر اساس شاخص هایی در زندگی سیاسی وی نقش مهمی خواهند داشت، عمل کند. برای راخوی بیکاری یک نشانه کاملا نامناسب است که در واقعیت کنونی جامعه اسپانیا موجود است اما وی درک عمیقی از این موضوع ندارد و یا نمی خواهد نشان دهد. بدتر اینکه ما در این میان حتی حرکت و یا عملی مثبت نمی بینیم . حتی ابتکاراتی که به ما نشان دهد جامعه اسپانیا در تلاش برای یافتن راه هایی بررای خروج از این بحران است.
شما همچنین روزنامه نگاری متخصص درباره تاریخ گذار اسپانیا هستید. به نظر شما اسپانیا در چه دوره زمانی خود را یافت؟
اسپانیا همچون ساختمانی است که توسط موریانه خورده شده است. اسپانیا کشوری است که بیشترین کارها را درکوتاه ترین زمان انجام داده است. کشوری با تغییراتی بزرگ و عظیم اما در مقابل درحال شکستن است.
ما مشکلات غیر قابل وصفی در زمینه سیاست داریم که جامعه کنونی ما نیز این مشکلات را با بی اعتمادی کامل نظاره گر است. ما همچنین مشکلاتی درباره تصویری از کشوری داریم که یک کشور پادشاهی است. ما با سیتم قضایی موجود در کشور نیز مشکل داریم ، همچنین با وزراء و نیز سندکیاهای موجود و رسانه ها نیز مشکل داریم. موارد بسیاری وجود دارد که کم و بیش نشان دهنده آن است که ما در زمانی روبه پایان هستیم و نباید برای روبه رو شدن با یک دوره جدید تاخیر کنیم. باید یک پیمان اجتماعی جدید را بازسازی کنیم . یک پیمان اجتماعی جدید بین جامعه و سیاست اما این سیاست است که در نهایت عمل می کند و نه یک مرد و یا یک زن که بخواهد برای کشور معجزه کند.