کابوس ماریانو راخوی تمامی ندارد

کابوس ماریانو راخوی تمامی ندارد
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

بیش از شش ماه است که ماریانو راخوی، نخست وزیر اسپانیا و رییس حزب مردم، در هر مجمعی که حاضر می شود، باید به دفاع از خود بپردازد. تکذیب، بخشی از سخنان وی شده و در هر موقعیتی که به دست می آورد، اتهامات وارده به وی و حزبش را مبنی بر دریافت رشوه و پول های ثبت نشده توسط خزانه دار سابق این حزب رد می کند.

رسانه ها می گویند که لوییس بارسناس، خزانه دار سابق حزب مردم که اینک در زندان به سر می برد، پول هایی را که شرکت های ساختمانی و موسسات خصوصی به این حزب پرداخت می کرده اند بین مقامات این حزب و از جمله نخست وزیر اسپانیا توزیع کرده است. ماریانو راخوی می گوید هیچ پولی را از هیچ فرد و شرکتی دریافت نکرده است.

خوزه بارسناس در سال ۱۹۹۰ میلادی توسط ماریانو راخوی به سمت خزانه داری این حزب منصوب شد و تقریبا ۲۰ سال در این جایگاه ماند. در پی افشای اسناد مربوط به توزیع این پول ها و همچنین فاش شدن اطلاعات مربوط به حساب های متعدد مخفی در خارج از کشور توسط روزنامه های اسپانیایی بود که ماجرا به یک بحران سیاسی تبدیل شد و اعتراض مردم را برانگیخت.

افشای صفحات اصلی دفتر ثبت این مبالغ دریافت شده و نام کسانی که این مبالغ به مدت چندین سال به آنها پرداخت شده است، و همچنین پیامک های ماریانو راخوی به خزانه دار سابق خود مبنی بر اینکه حمایت از وی و همچنین توصیه به پایداری، بیش از گذشته، چهرۀ نخست وزیر اسپانیا را در میان مردم این کشور مخدوش کرده است.

این اسناد نشان می دهد که آقای راخوی در فاصله سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۸ همه ساله مبلغ ۲۵ هزار و ۲۰۰ یورو، علاوه بر حقوق خود دریافت می کرده که به هنگام اعلام درآمد برای محاسبه مالیات نیز در نظر گرفته نمی شده است. این اسناد ابتدا به صورت کپی در اختیار روزنامۀ ال موندو و ال پاییس قرار گرفته اما بعد از آنکه حزب مردم این صفحات را تقلبی اعلام کرد و از خزانه دار زندانی خود فاصله گرفت، صفحات اصلی دفتر ثبت در اختیار این روزنامه ها قرار گرفت.

نخست وزیر بعد از افشای پیامک های حمایت از خزانه دار متهم به اختلاس می گوید: “انتشار این پیامک ها تنها تکرار گفته های پیشین است و حاکمیت قانون را تکرار و برای مقاومت در برابر باج خواهی تاکید می کند.”

با این حال، افکار عمومی و محافل سیاسی هنوز آرام نشده است و مردم اسپانیا همچنان به استفعای نخست وزیر و دولت وی اصرار می کنند. فساد مالی سیاستمداران در نظرسنجی ها، بعد از بیکاری، دومین دغدغۀ مردم اسپانیاست و همین امر موجب کاهش محبوبیت حزب مردم نیز شده است.

ماریانو راخوی با اتکا به داشتن این اکثریت در پارلمان، تاکنون درخواست های متعدد نمایندگان و دیگر احزاب سیاسی اسپانیا را برای پاسخگویی در پارلمان این کشور رد کرده بود. سرانجام روز پنجشنبه وی در مقابل نمایندگان حاضر شد و در سخنانی، ضمن غیرواقعی خواندن اسناد منتشر شده و تکرار آنچه که پیش از این گفته بود، انتخاب لوییس بارسناس را به عنوان یک مرد قابل اعتماد، اشتباه بزرگی خواند.

وی در پارلمان گفت: “حزب مردم دو نوع حسابداری ندارد و هیچ جرمی را هم مرتکب نشده و مخفی نکرده است. آیا دستمزدها پرداخت شده اند، بله.ِ آیا مبالغ بیشتری علاوه بر حقوق در مقابل انجام وظایف پرداخت شده است؟ بله. آیا این پرداخت های فوق العاده قابل توجیه بوده است؟ بله این چیزی است که در همه جا اتفاق می افتد و کاملا هم عادلانه و قانونی است.”

این توضیحات احزاب مخالف را راضی نکرده و اعتراض ها همچنان ادامه دارد.

گفتگو با ارنستو اِکایزِر، نویسنده کتاب “پرونده بارسناس: راخوی نمی گوید که اشتباه کرده است.

برای ارزیابی سخنان آقای راخوی در پارلمان اسپانیا، در مقابل ساختمان سنا در مادرید، یورونیوز گفتگویی دارد با ارنستو اِکایزِر، نویسنده کتاب “پرونده بارسناس” که همچنین با چندین روزنامه اسپانیایی از جمله “ال پائیس” همکاری می کند.

یورونیوز: آیا می توان قبول کرد که آقای راخوی از خزانه دار سابق حزب خود فریب خوده است؟ آقای راخوی همچنین هرگونه حسابداری پنهان و دریافت پول از شرکت های خصوصی را انکار می کند.

ارنستو اِکایزِر:راخوی به ما نمی گوید اشتباهش کجا بوده است. نکته مهم این است که راخوی از همان “کلمات پادشاه” استفاده می کند. خوان کارلوس، در هجدهم آوریل ۲۰۱۲ میلادی برای عذرخواهی در مورد سفرش به بوتسوانا برای شکار فیل، گفت: “متاسفم. اشتباه کردم. دیگر تکرار نخواهد شد”. با این حال به نظر من گفته های راخوی کاملا با گفته های شاه اسپانیا متفاوت است زیرا همه ما می دانیم که شاه اسپانیا، سلطنت می کند اما حکومت نمی کند. دیگران نمی توانند تنها بگویند “اشتباه کردم” و باید بگویند اشتباهشان چه بوده است. یک نکته مهم وجود دارد. اینکه راخوی گفت که در ابتدا از شخصی حمایت کرده که به درست کاری او اعتقاد داشته و بر خطاهای او پوشش نگذاشته است. این همان چیزی است که انگلیسی زبان ها آن را “کاور آپ” یا پوشش گذاشتن می نامند و در جریان “واترگیت” در سال ۱۹۷۴ در مورد نیکسون رخ داد. همانطور که من هم چند بار نوشتم، “کاور آپ” و پنهان کردن از مارس سال ۲۰۰۹ با کیفرخواست لوئیس بارسناس آغاز شد.

یورونیوز: مخالفان آقای راخوی خواهان استعفای او شدند. به گفته آنها او اقتدار اخلاقی خود را از دست داده است. تا چه حد این امکان وجود دارد؟ او گفت که استعفا نمی دهد و انتخابات جدید برگزار نخواهد کرد.

ارنستو اِکایزِر: انتخابات و استعفا را رد کرده است، بنابراین، به نظر من تنها راه حل، راه حل شبیه به ماجرای نیکسون است. به این ترتیب که شواهد جدیدی رو شود. در مورد نیکسون، این نوارهایی بود که در کاخ سفید ضبط شده بود و سرانجام نیکسون را مجبور به استعفا کرد.
بارسناس هم نوارهای ضبط شده ای دارد. او این کار را هنگامی آغاز کرد که نسبت به حزب مردم و حمایت راخوی بی اعتماد شد. یعنی از مدتها پیش.
بنا به اطلاعاتی که من دارم، گفته های ضبط شده ای که بزودی منتشر خواهند شد مربوط به صحبت های او با یکی از دشمنان قسم خورده اش، ماریا دولورس، دبیرکل حزب راخوی است.
اما نکته مهم، گفته های بارسناس و ۱۰۹ صفحه ایست که او در آن سیستم مالی غیرقانونی حزب مردم اسپانیا را کاملا شرح می دهد. سیستمی که بطور دائم از سال ۱۹۹۰ در این حزب حاکم است و ماریانو راخوی در باره اش کاملا ساکت بوده است.

یورونیوز : آیا پس از این سخنان تند، آقای راخوی توانسته است نظر عموم مردم را متقاعد کند؟

ارنستو اِکایزِر: خوب، این را باید در نظر سنجی ها دید، اما سوال اصلی این است که آیا توضیحات راخوی به اندازه کافی قوی و درست هستند یا اینکه همانطور که من فکر می کنم او خواسته از این دست مسائل فرار کند؟

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

اعتراضات جدید در مجارستان؛ مقام سابق با انتشار صدای ضبط شده دولت اوربان را به فساد متهم کرد

ادعای تازه حوزه علمیه امام خمینی: صدیقی شخصاً با حضور در دفترخانه سند انتقال ملک را امضا کرده است

از زمین‌خواری تا درآمد ماهانه میلیاردی از هتل؛ از فساد مالی منتسب به کاظم صدیقی چه می‌دانیم؟