آگهیروز دوشنبه ۲۴ مارس، یعنی پانزده روز پس از انتظار و بلاتکلیفی خانواده ها، نخست وزیر مالزی اعلام کرد که بوئینگ مسافربری ۷۷۷، پروازش در اقیانوس هند به پایان رسیده و هیچ یک از سرنشینانش زنده نمانده اند. یورونیوز در این زمینه
با جرارد فلدزر، کارشناس آیرودینامیک و خلبان سابق گفتگویی انجام داده است.
یورونیوز: با سپاس از اینکه با ما هستید، تا کنون فرضیه های مختلفی مطرح شده اما پرسش های بسیاری باقی مانده است. این طور آغاز کنیم: می دانیم که اشیائی در اقیانوس مشاهده و شناسایی شده، اما چگونه می توان مطمئن بود که این ها قطعات آن هواپیماست؟
جرارد فلدزر: “ما در مورد هیچ چیز مطمئن نیستیم جز اینکه هواپیما ناپدید شده است، اما نمی دانیم در کجا. برای تحلیل ماجرا باید نخی از رویدادها به ترتیب زمان درست کنیم و به ترتیب به عقب برگردیم. اما نمی دانیم سر نخ کجاست؟ پرسش این است که اگر هواپیما در مدت پنج ساعت پس از ناپدید شدن واقعا در پرواز بوده، با چه اتفاقی روبرو شده است؟ اگر انفجاری اتفاق افتاده باشد، باید آن زمان قطعات آن پیدا می شد که هیچکس ندیده است. بعد گفته شد که توسط یک رادار نظامی دیده شده که به سمت غرب تغییر جهت داده، بسیار خوب، اما چرا؟ اگر نوعی دزدی دریایی را تصور کنیم، چرا در چنین نقطه پرت و بی نتیجه ای؟ ممکن است یک مشکل بزرگ مانند آتش سوزی رخ داده بدون اینکه امکان اعلام خطر وجود داشته باشد. اما طول کشیدن آن تا پنج ساعت شگفت انگیز است.”
یورونیوز: شما کدام فرضیه را محتمل تر می دانید؟
جرارد فلدزر: “من بیشتر روی یک حادثه بزرگ و تلاش خدمه برای کنترل پرواز فکر می کنم. مانند آتش سوزی یا انفجار و از این قبیل. اما تردید دارم که پرواز مدتی به این طولانی ادامه یافته باشد. بنابراین امروز فرضیه ای را نمی توانم با ارزش تر از دیگری بدانم. مانند همه کسانی که در این زمینه تحقیق می کنند.”
یورونیوز: اکنون صحبت از این است که هواپیما روی وضعیت خلبانی اتوماتیک قرار گرفته، آیا ممکن است که خلبان و کمک خلبان و همه مسافران در یک زمان بیهوش شده باشند؟
جرارد فلدزر: “تا کنون چنین حالتی دیده شده، برای نمونه در یک هواپیمای قبرسی و به خاطر پائین بودن فشار. یکی از درب ها کاملا کیپ نبوده و به خاطر کمبود اکسیژن هر دو خلبان بیهوش شده بودند. هیچ کس کنترل را در دست نداشته و هواپیما روی وضعیت خلبانی اتوماتیک قرار گرفته. بله چنین اتفاقی حتی در این مورد محتمل است.”
یورونیوز: در جستجوی جعبه سیاه هواپیما، به عنوان تنها منبعی که می تواند راز این حادثه را کشف کند، نیروی بسیاری به منطقه اعزام شده است. شانسی برای یافتن آن می بینید؟
جرارد فلدزر: “یافتن آن بسیار دشوار است، زیرا باید دایره بسیار محدودی را جستجو کرد. در این مورد ما با مساحتی چهار برابر فرانسه روبروئیم. بنابراین بسیار دشوار است. انتشار سیگنال از طرف جعبه سیاه بیش از پانزده روز دیگر ادامه نخواهد داشت و دستگاه های کشف جعبه سیاه از طریق امواج انتشار یافته، باید در محل باشند، اما چگونه؟ البته نباید ناامید بود و یافتن آن حتی در لحظه نهایی بسیار مهم است.”
یورونیوز: شما چند روز قبل در مورد نقش نیروهای نظامی گفتید. این حقیقت است که برخی رادارهای نظامی محل هواپیما را تقریبا یافته و تغییر سمت نگران کننده آنرا کشف کرده اند. چرا دفاع هوایی مالزی در این زمینه دخالتی نداشته است؟
جرارد فلدزر: “در اینجا بار دیگر تاثیر و کارآیی دفاع هوایی مورد سئوال قرار می گیرد. زمانی که یک هواپیما در مسیر خود علائم هویتی مشخصی نفرستد، دفاع هوایی در پی شناسایی آن بر می آید و پس از پوشش موقعیت آن، هواپیماهای جنگنده و هواپیماهای دیگری را به دنبالش می فرستند. اما در این مورد ظاهرا هیچ اقدامی صورت نگرفته و به هر حال نقاط ضعفی در این زمینه به چشم می خورد.”