تاثیر تحریم های غرب علیه روسیه تا چه حد است؟

تاثیر تحریم های غرب علیه روسیه تا چه حد است؟
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

حضور تعداد زیادی میلیونر روسی و اوکراینی در لندن و سرمایه گذاری های وسیه آن ها طی دو دهه گذشته، به این شهر نام مستعاد “لندن گراد” داده است. اما آیا بحران اخیر اوکراین و وضع تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا علیه روسیه، پایانی بر این ماه عسل مالی خواهد بود؟

در فروشگاهی که نام “شراب خوش گذرانی” بر خود دارد، می توانید یک بطر شراب ۵۵ ساله را به قیمت ۱۲۰ هزار پوند بخرید. شرابی که اگر نه گرانترین اما یکی از گرانترین شراب ها در لندن است. صاحب این فروشگاه «یوگنی چیچ وارکین» مولتی میلیونر روس است. اما حرفه او همیشه فروش مشروبات الکلی و شراب خوب نیست. او یک شرکت برجسته تلفن موبایل روسی نیز دارد. در سال ۲۰۰۸ او متهم به آدم ربایی و اخاذی شد، اما ادعا کرد که مقامات اداری روسیه از او رشوه می خواسته اند. سرانجام او کسب و کار خود را فروخت و بلیط یک طرفه ای به لندن خرید.

یوگنی می گوید: “اینجا از فساد خبری نیست. اگر روشن شود که یک نماینده پارلمان با پول دولت بلیطی مثلا برای سفر اسپانیا خریده، فورا اخراج می شود. اما برای روس ها این اصلا فساد تلقی نمی شود.”

لندن در غیاب فساد مالی و با صدور روادید کسب و کار برای آنها که بتوانند بالای یک میلیون پوند سرمایه گذاری کنند، سال هاست به مرکز جذب اشراف روس یا متعلقان به الیگارشی دوران اتحاد شوروی تبدیل شده است. در تازه ترین فهرست ساندی تایمز، سه نفر از پنج ثروتمند بزرگ بریتانیا روس هستند. رومان آبرامویچ مالک باشگاه فوتبال چلسی یکی از آنهاست که پس از خصوصی سازی شرکت های نفتی شوروی سابق، صاحب ۱۸ میلیارد یورو سرمایه شد.

و یا علی شیر عثمانوف ثروتمندترین مرد روسیه که شریک باشگاه آرسنال است. اما همه ثروتمندان روس نیستند. رینات اخمدف، ثروتمندترین مرد اوکراین، برای خرید آپارتمانش در هایدپارک لندن ۱۴۰ میلیون پوند پرداخته که گفته می شود گرانترین در نوع خود در جهان است.

این ثروتمندان تنها به خرید خانه ها و عمارت های گران قیمت دست نزده اند، بلکه کودکانشان را به مدارس لندن فرستاده و در بازار سهام لندن و دیگر مراکز شهر سرمایه گذاری کرده اند. تخمین زده می شود که خریداران روس و اروپای شرقی در لندن ده درصد اقامت گاه های لوکس را در اختیار دارند و ۶۰ درصد سرمایه گذاران اتاق تجارت لندن، از روسیه یا اروپای شرقی اند.

اما مدیر آژانس املاک ساویلز می گوید، از آغاز بحران اوکراین شاهد هجوم سرمایه گذاران جدید نبوده است: “لندن همیشه و همیشه یک پناهگاه امن برای سرمایه بوده و در آن امنیت دارایی ها و مستغلات با تکیه بر سیستم حقوقی قابل اعتماد تضمین شده است. اینجا بیش از بسیاری از کشورهای دیگر مورد اسقبال قرار می گیرید و احساس نمی کنید که قوانین به طور ناگهانی تغییر می کنند و دارایی خود را از دست می دهید، بلکه درست برعکس.”

اما اکنون بعضی قوانین تغییر کرده است. قوانینی که ممکن است به ماه عسل مالی بین لندن و ثروتمندان روس ضربه بزند. در ماه مارس گذشته و در پی ضمیمه شدن کریمه به روسیه، آمریکا و اتحادیه اروپا تحریم هایی را علیه افراد مشخصی که گفته می شود نزدیک به ولادیمیر پوتین هستند وضع کردند. از جمله مسدود کردن دارایی ها و لغو روادید سفر به خارج.
در حالی که آمریکا به تحریم شرکت ها و بانک های روسی و مدیران اجرایی آنها دست زده، اتحادیه اروپا به تحریم سیاستمداران و فرماندهان ارتش روسیه پرداخته است.

بعضی دلایل نشان از یک مصالحه سیاسی دارد. زیرا اتحادیه اروپا بزرگترین شریک تجاری روسیه و وارد کننده ۸۰ درصد گاز و نفت صادراتی این کشور است.

نیکلاس ردمن، از موسسه مطالعات استراتژیک می گوید: “تحریم های اتحادیه اروپا بر سیاست روسیه در قبال اوکراین متمرکز است و شامل نیروهای نظامی که در کریمه حضور دارند و مقامات پارلمانی است که زمینه های حقوقی و قانونی اعزام نیرو توسط ولادیمیر پوتین به اوکراین را فراهم کردند.
این در حالی است که ثروتمندان اطراف پوتین که صاحب خانه ها و املاکی در لندن هستند، کودکان و دانشجویانی که در مدارس و دانشگاه های بریتانیا تحصیل می کنند، به طور مستقیم درگیر این مسئله نبوده اند و بنابراین تحریم های اتحادیه اروپا تاکنون متوجه آنها نشده و بعید است که چنین اتفاقی نیز بیافتد.”

تخمین زده می شود ارزش شرکت های روسی و اروپای شرقی در لندن، طی دو دهه گذشته به بیش از ۸۲ میلیارد دلار رسیده باشد. اما اکنون یعنی دو ماه پس از اولین تحریم ها، آیا لندن تاثیر این تحریم ها را احساس می کند؟

سرگئی اوسترووسکی، وکیل حقوقی بانک ها و شرکت های بزرگ می گوید: “تحریم ها نسبتا محدود و شامل تعدادی از افراد و شرکت هایی است که تحت کنترل آنهاست. اما این ضربه و تاثیر حقوقی شامل شرکت های روسی که در بریتانیا فعالند و یا موسسه های مالی بریتانیایی که با شرکت های روسی کار می کنند نمی شود. اما آسیب تحریم ها زمانی است که باعث ایجاد فضای عدم اطمینان، سوء ظن و خصومت می شود.”

صندوق سرمایه گذاری ارمیتاژ، تحریم های شدیدتری را علیه پوتین اعمال کرد و این اولین هدف گیری فردی این صندوق از زمان مرگ سرگئی مگنیتسکی وکیل آن در زندانی در مسکو در سال ۲۰۰۹ است. مگنیتسکی تا زمان دستگیری ۲۳۰ میلیون دلار فساد مالی و کلاهبرداری را افشا کرده بود. مگنیتسکی در اواسط دهه ۹۰ میلادی یعنی زمانی که صندوق ارمیتاژ میلیون ها دلار در روسیه سرمایه گذاری کرده بود با این صندوق کار می کرد.
به نظر می رسد “بیل برودر” مدیر اجرایی این صندوق در نهایت آمریکا را متقاعد کرده تا تحریم هایی را علیه آنها که در مرگ مگنیتسکی مسئول بوده اند اعمال کند. اما اتحادیه اروپا چنین نکرد و برودر می گوید اتحادیه اروپا اگر می خواهد از تشدید تنش بین شرق و غرب جلوگیری کند، باید اقدامات سخت گیرانه تری انجام دهد.

بیل برودر مدیر اجرایی صندوق ارمیتاژ: “اروپایی ها تعدادی افراد را تحریم کرده اند اما به حلقه الیگارشی پوتین یعنی آنها که پول وی را در دست دارند، نزدیک نشده اند. برای متوقف کردن پوتین باید هزینه کارهایش را به او تحمیل کرد. پوتین صاحب ثروت زیادی است که به نام افراد دیگری کرده و امریکا اکنون انها را هدف قرار داده، اما اروپایی ها عمدا این کار را نمی کنند. و این یک مشکل اساسی است که شما افرادی را هدف تحریم قرار دهید، اما نه افراد موثر را.”

اما آیا پوتین به خاطر ضمیمه کردن کریمه و یا اعزام نیرو به مرزهای اوکراین و تشدید تنش در شرق این کشور، سزاوار تحریم است؟ بسیاری از شهروندان روسیه استدلال می کنند که چنین نیست و تنها ناتو باید مورد سرزنش قرار گیرد.

در سال ۱۹۹۴، زمانی که اوکراین در ازای به رسمیت شناخته شدن مرزهایش توسط روسیه و غرب، سلاح های هسته ای خود را تحویل داد، این توافق شامل شناسائی موقعیت بی طرفانه برای اوکراین نیز بود و مسکو می گوید این توافق توسط ناتو نقض شده است.

دمیتری لینیک، تحلیلگر صدای روسیه در لندن می گوید: “می دانیم که اوکراین نیز مانند گرجستان، از سال ۲۰۰۸ با ایده عضویت در ناتو درگیر بوده و این ایده در شرایطی در برابر این دو کشور قرار داده شده که هرگز چشم انداز واقع بینانه ای نداشته است. اما اکنون باردیگر این تهدید ناتو است که حق اعزام نیرو را برای روسیه برجسته کرده و ضمیمه شدن کریمه و یا اتحاد مجدد روسها و کریمه ای ها حاصل این وضع است. اما برای روسها این تنها یک گام دفاعی تلقی می شود.”

این گام دفاعی اما، سطح محبوبیت ولادیمیر پوتین را به رکورد بالای ۸۰ درصد رسانده است. برای بسیاری از مردم روسیه ضمیمه کردن کریمه رویدادی است که به روسیه احساس جدیدی از هویت ملی می بخشد. احساسی که تحریم ها نمی تواند آنرا زایل کند. با این حال، برای بعضی نظیر خود رئیس جمهوری روسیه، تاثیر تحریم ها غیر قابل پیش بینی است.

نیکلاس ردمن، از موسسه مطالعات استراتژیک می گوید: “تحریم ها اگرچه ممکن است بسیار دردناک باشد، اما نتایج سیاسی آن مشخص نیست. تحریم های بانکی و ساختاری گسترده می تواند به طور بالقوه خسارات زیادی به اقتصاد روسیه بزند و در حمایت از پوتین شکاف ایجاد کند، و او را وادار به حل و فصل مناقشه اوکراین کند. اما از سوی دیگر می تواند رژیم روسیه را یکپارچه تر و سخت تر کند و ترقی خواهان و تکنوکرات ها و طرفداران غرب در ساختار حکومت را تحت فشار قرار دهد. این می تواند باعث انزوای بیشتر روسیه و کاهش ظرفیت تعامل آن شود و برای اوکراین شرایط بهتری ایجاد نکند. و این وضعیت دشواری برای سیاستمداران غربی خواهد بود که می تواند هزینه های بسیار اما منافعی نامطمئن دربر داشته باشد.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارگران نامرئی در مزارع اروپا؛ حقوق کم، استثمار و در معرض خطر سلامت

زغال‌سنگ، طلای سیاه یا بلای جان لهستان؟

مسیر بالکان غربی، دروازه جدید مرگ برای پناهجوها