بحران آب در جمهوری موریتانی

بحران آب در جمهوری موریتانی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

شهر نواکشوت پایتخت جمهوری موریتانی در شمال غربی آفریقا، در حقیقت بر محور چشمه آبی شکل گرفته که چوپانان در آنجا شترها و احشام خود را آب می دادند. امروزه این شهر به شکل افسارگسیخته ای در همه جهات گسترش یافته و با مسائل بسیاری از جمله با مشکل بی آبی روبروست.

یک مقام مسئول در شهرداری نواکشوت می گوید: “شما می دانید که شهر ما در ارتفاع زیر سطح آب دریا قرار دارد و هر سونامی کوچکی می تواند آنرا به سادگی زیر آب ببرد. هیچ مجرای فاضلاب و امکان تمیز کردن شهر وجود ندارد و بنابراین آب راکد تمام سطح اینجا را فرا می گیرد.”

در بسیاری مناطق می بینیم که آب راکد سطح آنها را پوشانده است و نبود لوله کشی و بهداشت باعث آلودگی جدی محیط و تبدیل به مکان مساعدی برای شیوع مالاریا است.

یکی از تهدیدهای مهم در اینجا، گسترش شن های روان است که مناطق اطراف را در زیر خود دفن می کند. کمبود آب همچنین شهر را از کاشتن درخت و ایجاد مانع در برابر شن های روان و بیابان زایی بیشتر محروم می کند. اما در بخش مدرن تر شهر که مخصوص طبقه بالا و به نسبت مرفه است، مشکل آب به سختی بقیه مناطق نیست.

یک ساکن منطقه مرفه تر نواکشوت می گوید : “همانگونه که می بینید اینجا آب روان تمیزی وجود دارد که توسط خط لوله آب از رود سنگال و از مناطق همسایه می آید.”

گزارشگر یورونیوز: “در این قسمت از شهر مشکل آب و مسئله سیل در زمستان مطرح است. اما در بخش دیگری از شهر، مشکل دیگری وجود دارد.”

کمربند فقر قسمت دیگر شهر را دربرگرفته، یعنی جایی که قشرهای محروم و نیازمند زندگی می کنند. اقامت در این بخش رسمیت ندارد و مردم از امکانات بهداشتی و آب آشامیدنی برخوردار نیستند. به همین خاطر برای دست یافتن به آب ناگزیر از رفت و آمد مکررند. یک زن ساکن منطقه فقیر نشین نواکشوت می گوید: “ما اینجا هیچ نداریم. آب را از چرخ دستی های خیابانی می خریم. نه لوله کشی و نه شیر آب، هیچ چیزی نیست.”

منابع آبی که توسط اتحادیه اروپا در نواکشوت ساخته شده، کیلومترها دور تر از مناطق فقیر نشین و پرجمعیت است. مردم برای خریدن آب این فاصله را طی می کنند و ظرف یا بشکه آب خریده شده را با الاغ یا چرخ دستی به منطقه خود می آورند. بعضی مردم حمل آب را برای خودشان شغل کرده اند و بعضی هم با آن تجارت می کنند.

یک فروشنده آب می گوید: “ما آب را بشکه ای حدود ۱۴ سنت می فروشیم و دلال ها آنرا به مردم ۵۷ سنت می فروشند. یک ظرف آب ۲.۵ سنت است و فروش مجدد آن بیش از دوبرابر یعنی ۵.۶ سنت.”

زندگی مردم به طور مستقیم به فروشندگان آب وابسته است. یک مصرف کننده می گوید: “اینجا ۲۰ لیتر آب شیر حدود ۵.۶ سنت فروخته می شود و ما از این آب هم برای نوشیدن و هم برای لباس شستن استفاده می کنیم.”

هر روز صدها چرخ دستی مخصوص حمل آب در خیابان ها در رفت و آمدند. تامین هر قطره آب برای چنین جمعیت بزرگی از مردم، مانند فراهم کردن هر قطره از زندگی برای آنهاست.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

موریتانی؛ زمین، هوا و دریا در خدمت اقتصاد

ژاپن چگونه از تخصص خود برای کمک به بهبود اوکراین استفاده می‌کند؟

صنعت پنبه ازبکستان پس از تحریم دوباره رونق گرفت