بانوی غزل ایران، سیمین بهبهانی چشم از جهان فروبست

بانوی غزل ایران، سیمین بهبهانی چشم از جهان فروبست
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

سیمین بهبهانی، غزلسرای معروف ایرانی بامداد روز سه شنبه بیست و هشتم مرداد ماه پس از حدود دو هفته بستری بودن در بخش مراقبتهای ویژه در بیمارستانی در تهران، دنیا را بدرود گفت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، علی بهبهانی، فرزند خانم بهبهانی با اعلام خبر فوت مادرش گفت که برغم تلاشهای پزشکان، وی در ساعت یک بامداد درگذشت.

خانم بهبهانی طی مدتی که در بیمارستان بستری بود، به کما رفت اما در روز قبل از فوت، حال او اندکی بهتر شده بود.

سیمین بهبهانی متولد ۲۸ تیرماه سال ۱۳۰۶ در تهران بود. پدرش عباس خلیلی، شاعر و نویسنده؛ و مادرش بانو قمرعظما ارغون، آموزگار و پیشرو در امور زنان بود.

نام بهبهانی را از همسر نخست خود، حسن بهبهانی گرفت. هنگام ازدواج نخست نوزده ساله بود و بعدها که از او جدا شد، به همسری منوچهر کوشیار درآمد.

خانم بهبهانی در ۳۱ سالگی وارد دانشکده حقوق شد اما از دهه‌های ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ خورشیدی، به شغل دبیری در آموزش و پرورش اشتغال داشت.

سیمین بهبهانی طی دهه‌ها خلاقیت شعری و ادبی، توانست وزن هایی نو و مضامینی جدید را وارد عرصه غزل فارسی کند.

خانم بهبهانی در طول شصت سال، از جمله بیست مجموعه شعر منتشر کرد. چلچراغ، جای پا، مرمر، سه تار شکسته، خطی ز سرعت و از آتش، یک دریچه آزادی از جمله آثار اوست. «آن مرد، مرد همراهم»، «با قلب خود چه خریدم» و «یاد بعضی نفرات»، از کارهای دیگر خانم بهبهانی است.

او در اشعارش از واقعیتها می گفت. محدودیت‌های واژگانی و مضمونی را از شعر خود کنار گذاشت. در اشعارش مضامینی از رویدادهای منجر به انقلاب سال ۱۳۵۷ و درد و رنج‌های جنگ ایران و عراق گرفته تا زلزله ویرانگر رودبار دیده می شود.

خانم بهبهانی عضو فعال کانون نویسندگان ایران بود که در محکومیت قتل‌های زنجیره‌ای نویسندگان و نیز محکوم کردن برخورد با معترضان به انتخابات جنجال برانگیز سال ۱۳۸۸ بسیار کوشید.

در پی رویدادهای پس از انتخابات ایران، هنگامی که او عازم شرکت در مراسم روز جهانی زن در پاریس بود، ممنوع الخروج شد.

در فروردین سال ۱۳۹۰، باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا، در حالی که هنوزخانم بهبهانی امکان خروج از کشور را نداشت، بخشی از شعر «دوباره می سازمت وطن» او را در پایان پیام تلویزیونی نوروزی به ایرانیان خواند. او سیمین بهبهانی را شاعری نامید که سخنانش، جهان را به لرزه درآورده است.

خانم بهبهانی برنده جایزه سازمان جهانی حقوق بشر در برلن موسوم به جایزه کارل فون اوسیتسکی و نیز جایزه حقوق بشر لیلیان هلمن – داشیل هامت از سوی سازمان دیده بان حقوق بشر در سال ۱۳۷۸ بود.

یک سال پیش نیز، رییس انجمن قلم مجارستان، در مراسمی در شهر «پچ» در این کشور، جایزه «یانوش پانونیوش» را برای تلاشهای خانم بهبهانی در راه آزادی بیان به او اهدا کرد.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

«عابران خبر از مرگ من دارند»؛ احمدرضا احمدی «شاعر تمام وقت» که بود؟

درگذشتگان سرشناس جهان در سال ۲۰۲۳؛ از سیلویو برلوسکونی تا متیو پری

جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۲۳ به «یون فوسه» نویسنده نروژی رسید