وضع دشوار اردوگاه مسیحیان عراقی پناهجو در اربیل

وضع دشوار اردوگاه مسیحیان عراقی پناهجو در اربیل
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
آگهی

دهها هزار نفر از مسیحیان عراق از شهر موصل و روستاهای اطراف آن در شمال عراق، پس از افتادن کنترل این مناطق به دست گروه موسوم به “دولت اسلامی” از تاریخ دهم ژوئن سال جاری، خانه و کاشانه خود را رها کرده و در کشورهای مختلف پناهجو شده اند. این اولین بار در تاریخ عراق است که مسیحیان وادار به ترک موصل، و رها کردن خانه ها، کلیساها و فروشگاهها و مراکز کسب و کار خود می شوند.

اکنون شهر اربیل در اقلیم خودمختار کردستان عراق، به تنها پناهگاه مسیحیانی تبدیل شده که از سوی داعش در برابر تهدید به مرگ، یا رها کردن دین خود و گرویدن به اسلام و یا پرداخت جزیه قرار گرفته اند.

سهام یعقوب یکی از زنان پناهجو می گوید: “هر لحظه از زندگی ما رنج است. شب نمی توانیم بخوابیم. دیروز باران آمد و صدای باران مانند صدای سقوط سنگ روی چادر بود. فرزندم امروز صبح به من گفت می خواهد به خانه مان بازگردد. به او گفتم چگونه می توانیم بازگردیم؟ آیا خواب دیده ای؟ در جواب من سکوت کرد. نمی دانم، شاید در خواب دیده که به خانه باز می گردیم.”

برپا کردن چادرها یکی از کارهای روزمره پناهجویان است که کودکان نیز در نصب آن کمک می کنند. گاه باید به خاطر کمبود چادر یک چادر را بین دو خانواده تقسیم کرد. در آستانه زمستان، گرم کردن این چادرها میسر نیست و بارندگی و نشت آب به داخل آنها یکی از مشکلات جدی پناهجویان است.

اسرار ولید، دختر خردسال در این اردوگاه در حالی که گریه می کند می گوید: “زندگی در اینجا خیلی بد است. هربار که باران می آید همه چیز کثیف می شود و رنج بسیاری می کشیم. ماشین شستشو یا هیچ چیز دیگری نداریم. پول نداریم، می خواهیم به ما کمک کنند تا به خارج از عراق برویم، اما همه نشسته اند و ما را تماشا می کنند، بدون اینکه تلاشی برای درک وضع فلاکت بار ما بکنند. همانطور که می بینید در این زمستان آب به داخل چادرها نشت می کند.”

زن پناهجوی دیگری در این اردوگاه می گوید: “ما خانه خود را در منطقه قره قوش رها کردیم و آمدیم. اکون هیچکس آنجا نیست. همه آنجا را ترک کردند. اگر یک حمایت بین المللی از ما می شد، آنجا را رها نمی کردیم تا در این چادر ها زندگی کنیم. اما آیا واقعا هیچ حمایت بین المللی در آنجا وجود دارد؟”

اسقف اعظم کلدانیان در اربیل، ستمی را که از طرف داعش بر اقلیت های مذهبی بویژه مسیحیان و ایزدیان تحمیل می شود، نسل کشی می داند: “وقتی نام و تاریخ و همه چیز ما نابود می شود، این واقعا یک نسل کشی است. اغلب مردمی که از آنچه اتفاق افتاده در رنجند، براداران ایزدی و مسیحی ما هستند و من تعجب نمی کنم که داعشی ها هر آن کس را که به این مذاهب تعلق دارد می کشند. بنابر این آنها هیچ راهی برای تعامل با باورمندان به دیگر مذاهب یا آنها که مذهبی ندارند باقی نمی گذارند.”

بسیاری از خانواده ها در این اردوگاه از خطر شیوع انواع بیماری ها نگرانند، همانگونه که نسبت به آینده کودکانشان در غیاب یک راه حل واقعی برای این وضعیت دشوار بیم دارند.

گزارشگر یورونیوز از اربیل می گوید: “این مردم بخشی از مناقشه سیاسی موجود نیستند، آنها در صلح و امنیت در خانه های خود زندگی می کردند اما اکنون به عنوان پناهجو شاهد بدترین نوع پاکسازی و جابجایی در کشورهای مختلف خاورمیانه اند.”

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کارشناسان سازمان ملل از بریتانیا خواستند «عروس سابق داعش» را به کشور بازگرداند

اسطرلاب هزار ساله با نمادهای باورمندان سه دین ابراهیمی؛ ابزاری که گمان می‌کردند شیء بی‌ارزشی است

پوستر مسیح «زیادی خوشتیپ» در اسپانیا جنجال‌ساز شد