اوجگیری بحران مهاجرت از نگاه تلویزیون های اروپایی

اوجگیری بحران مهاجرت از نگاه تلویزیون های اروپایی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

شبکه «رای» تلویزیون ایتالیا آنها راه بالکان را در پیش گرفته اند که از یونان شروع و با عبور از مقدونیه به صربستان می رسد. مرحله بعد، حرکت به سمت

آگهی

شبکه «رای» تلویزیون ایتالیا

آنها راه بالکان را در پیش گرفته اند که از یونان شروع و با عبور از مقدونیه به صربستان می رسد. مرحله بعد، حرکت به سمت کشورهای اتحادیه اروپا از جمله مجارستان است، جایی که هزاران مهاجر در آنجا سرگردان شده اند.

در ایستگاه راه آهن کِلِتی در بوداپست نیروهای کمکی پلیس با لباس ضد شورش از راه می رسند. مهاجران فریاد کشان نزدیکتر می شوند تا خطوط راه آهن را به اشغال خود در آورند و حرکت قطارها را متوقف کنند. ماموران آنها را پس می زنند. لحظات پرتنشی که رویارویی پلیس و ادامه فریاد مهاجران را به دنبال دارد.

آنها می گویند که می خواهند به آلمان بروند. جوانی به زمین می افتد و کودکی با خطر له شدن روبرو است. تنش وقتی آغاز شد که پلیس اقدام به دستگیری گروهی از مهاجران کرد. هنوز کسی از دلیل دستگیری ها خبر ندارد. اما خیلی زود خبر در بین مهاجران می پیچد و غلغله ای بر پا می شود. یکی از آنها می گوید: «ما بلیط خریده ایم. چرا نمی توانیم به آلمان برویم؟ ما نمی خواهیم اینجا بمانیم. از کشورهای دنیا درخواست کمک دارم. ما سوری ها محاصره شده ایم. دنیا نمی بیند. نمی خواهد ببیند که سوریه درگیر جنگ است. سازمان ملل کجاست؟»

زمان نماز فرا می رسد و آرامش به جمعیت باز می گردد. همه رو به کعبه می ایستند. مهاجران اینجا در مقابل ایستگاه کلتی در بوداپست نشسته و منتظر پاسخ دولت اند.

شبکه TVEI تلویزیون اسپانیا

مجارستان حصاری ۱۵۰ کیلومتری را در طول مرز خود با صربستان ساخته تا از ورود مهاجران به حوزه شنگنن، منطقه تردد آزاد اتحادیه اروپا جلوگیری کند. آلمان مقصد نهایی پناهجویان نیز در همین منطقه واقع شده است.

با ورود به مرکز پذیرش پناهجویان ابعاد واقعی بحران مهاجرت را می توان دید. این مرکز از پنج ماه پیش همچنان مملو از ظرفیت اشباع شده است. اکنون پناهجویان مجبورند در خیایان صف بکشند و منتظر ورود به مرکز برای ارائه درخواست پناهندگی باشند.

ریاد و دوستانش از هفت روز پیش اینجا هستند. آنها از محله ای بمباران شده در دمشق گریخته اند. بیست روز برای رسیدن به بالکان در راه بودند و حالا صحیح و سالم به هدفشان رسیده اند اما هنوز هیچ چیز ندارند.

او می گوید ما در خیابان یا هر جا شد می خوابیم. ریاد دانشجوی رشته ریاضی است. یکی از دوستانش نیز دانشجو است. دیگری مهندس ساختمان است و یکی هم وکیل است.

خانواده ای با نوزاد دختری در دست دارند سفر مشابهی را از شهر حلب آغاز کرده اند. آنها به ما می گویند که با وحشت و هراس سوار بر قایق از ترکیه به یونان رفتند.

صیاد از ده روز پیش اینجاست. او از پاکستان آمده و موفق شده تختی را در یک اقامتگاه بدست آورد. قطار مجارستان آخرین مرحله دشوار سفر او بوده است.

در این مرکز همانند همه جای آلمان، افراد داوطلب برای کمک رسانی و توزیع غذا و نوشیدنی به میان پناهجویان می آیند. اینجا برای پناهجویان دنیای دیگری است گرچه آنها هنوز خیلی تا آنچه «زندگی» نام دارد فاصله دارند.

شبکه دو تلویزیون فرانسه

حدود یک هزار نفر تنها در نخستین روز سپتامبر از آب های مدیترانه نجات داده شدند. این افراد توسط یک کشتی بریتانیاییِ مامور در عملیات نجات اتحادیه اروپا موسوم به تریتون از مهلکه گریختند و به بندر پوزالو در جزیره سیسیل ایتالیا منتقل شدند. ایتالیا در خط مقدم این بحران قرار دارد.

اتوبوسی حامل حدود بیست مهاجر تحت حفاظت شدید ماموران پلیس وارد محله ای در حومه رم می شود. اما ساکنان محله آمده اند جلوی حرکت اتوبوس را سد کنند. خیلی زود اجتماع معترضان شکل می گیرد. زنی می گوید: «اسکان مهاجران دراین محله منطقی نیست. ما خودمان اینحا دویست و پنجاه خانواده ایم. این دیوانگی مض است.»

در میان تظاهرکنندگان تنها مادران خانواده نیستند. در بین آنها اعضای خشن گروهک های نئوفاشیست نیز دیده می شوند. یکی از آنها می گوید: «تو از پناهجویان حرف می زنی؟ من همه سرنشینان اتوبوس را دیدم. حتی یک سوری و یا اریتره ای در میانشان نیست.»

در ایتالیا تقریبا هر روز شاهد این نوع تظاهرات ضد مهاجرت هستیم که از سوی راست افراطی حمایت یا سازماندهی می شود. صحنه هایی از نفرت و کینه که یک زوج بازنشسته ایتالیایی را شُک زده کرده است. پاتریسیا برای مبارزه با این خشونت تصمیم گرفته به مهاجران کمک کند. از نظر او دلیل اوج گیری نژادپرستی، بحران اقتصادی است: «این افراد در محله های محروم و فاقد هرگونه خدمات زندگی می کنند و از انزوا و سرخوردگی رنج می برند. حال شاهدند که مهاجران هم وارد محل زندگی اشان می شوند.»

آگهی

در مرکز رم و در نزدیکی محلی که پاتریسیا سکونت دارد بزرگترین کمپ مهاجران واقع شده است. او هر روز به آنجا می رود. جایی که بیش از ششصد اریتره ای، اتیوپیایی یا سومالیایی برای چند روز اسکان داده می شوند.

واقعیت بسیار پیچیده و سیاسی تر از اینهاست. حزب ضد مهاجرتِ «اتحادیه شمال» در نظرسنجی ها بالاترین رای را دارد. پذیرش یا ترس از دیگران؟ ایتالیای مهاجران کشوری است با دو نیمه متفاوت.

«اس. اف. وان» شبکه آلمانی زبان تلویزیون سوئیس

پناهجویانی که از جنگ و خونریزی در کشورهایشان گریخته اند، اغلب سوری هستند و سفری پرماجرا و طولانی خسته و درمانده شان کرده است. آنها در وین از سوی کمک رسانان داوطلب مورد استقبال قرارگرفتند. دست کمکی که هنوز دنیا به سویشان دراز نکرده است.

حلب شهری در شمال سوریه از چهار سال پیش در محاصره است. دولت اسد شهر را بمباران می کند و غیر نظامیان در خانه هایشان کشته می شوند. با اینحال تعدادی هنوز در آنجا زندگی می کنند. برخی دیگر به کشورهای همسایه گریخته اند اما شرایط مناسبی ندارند. خانواده ها در فضایی بسیار کوچک به سر می برند. کودکان به مدرسه نمی روند و غذای کافی همیشه در دسترس نیست. کمبود کمک های بین المللی یکی از دلایل این وضعیت است. کمیساریای عالی پناهندگان اعلام کرده برای تامین کمک های اولیهِ انسان دوستانه نیاز به دو میلیارد دلار کمک مضاعف دارد.

آگهی

اوضاع روز به روز وخیم تر می شود. امروز یک خودروی بمب گذاری شده در شهر لاذقیه که در قلمرو نفوذ بشار اسد است، منفجر شد و دست کم ده نفرکشته شدند. کریستین هلبرگ روزنامه نگار و کارشناس مسائل سوریه می گوید شمار بسیار زیادی از مهاجران امید خود را برای بازگشت به کشورشان از دست داده اند: «بسیاری از مردم سوریه معتقدند دنیا چشمان خود را به روی جنگ در کشورشان بسته است. نگاه جهان متوجه جایی دیگر بوده و اکنون بهایش را می پردازد. جامعه بین الملل به مهاجرین سوری در کشورهای همسایه بی توجهی کرده و نیمی از برنامه های سازمان ملل متحد پشتیبانی مالی نشده است. برای همین است که مردم می گویند وقتی فرصت زندگی اینجا به ما داده نمی شود پس به سمت اروپا حرکت می کنیم.»

تا به حال چهار میلیون مهاجر در اردوگاههای مرزی سوریه اسکان داده شده اند. کارشناسان معتقدند روند کوچ دسته جمعی سوری ها تا زمانی که مناقشه در کشورشان باقی است، همچنان ادامه خواهد داشت.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

حمله هوایی اسرائیل به سوریه ۳۶ کشته بر جا گذاشت

از پول نقد تا زندان جریمه والدینی که به خاطر رفتن به سفر فرزندانشان را از مدرسه خارج می‌کنند

هشدار اسرائیل به چهار کشور اروپایی درباره به رسمیت شناختن کشور فلسطین: جایزه به تروریسم است