موزه ماوریتهایس در لاهه نمایشگاهی با تمرکز بر روی هنرمندان قرن هفدهم میلادی و چهره نگاری آنها از خودشان برگزار کرده است. هنرمندانی همچون رامبراند در
آگهیموزه ماوریتهایس در لاهه نمایشگاهی با تمرکز بر روی هنرمندان قرن هفدهم میلادی و چهره نگاری آنها از خودشان برگزار کرده است. هنرمندانی همچون رامبراند در طول دوران زندگی شان نزدیک به صد چهره نگاری از خود انجام دادند. این چهره نگاری های رامبراند شامل حدود ۵۰ نقاشی، ۳۲ کنده کاری و هفت طراحی می شود.
این روزها هر کسی با یک تلفن همراه هوشمند می تواند در عرض یک ثانیه از خود عکس بگیرد. در عصر طلایی هلند در قرن هفدهم میلادی به جای عکسهای امروزی، چهره نگاری از خود رایج بود. این چهره نگاری ها حاصل کار هنرمندانی بود که در مورد جنبه های مختلف نقاشی آموزش زیادی دیده بودند.
عصر طلایی هلند به دوره ای از تاریخ این کشور اطلاق می شود که فرهنگ و هنر و اقتصاد این کشور در اوج شکوفایی بود.
آریان وان سوشتلن، متصدی موزه ماوریتهایس می گوید: «بسیاری از هنرمندان در قرن هفدهم دست به چهره نگاری از خودشان می زدند. اینها نه تنها چهره نگاری خودشان بود بلکه نمونه ای از هنر زیبایی بود که آنها توانایی آفرینشش را داشتند. به عنوان مثال رامبراند با شیوه نقاشی کلی (عاری از جزئیات) و هنرمندانه خود شناخته می شود. شما اگر یک چهره نگاری از خود، اثر رامبراند را بخرید تنها یک چهره نگاری از این هنرمند مشهور نخواهید داشت بلکه نمونه ای از آنچه او می توانست انجام دهد و به خاطر آن معروف بود خواهید داشت.»
چهره نگاری فوسکایل، نقاش هلندی حالتی بسیار کلاسیک دارد. او از بالای شانه راست خود به خارج از قاب زل زده است. هنرمندان عصر طلایی هلند از آینه برای کشیدن چهره خودشان استفاده می کردند.
ایمیلی گوردنکر، مدیر موزه ماوریتهایس می گوید: «پشت من یک چهره نگاری عالی از فردی به نام فوسکایل می بینید. او معروف نیست زیرا آثار زیادی نکشیده است. می بینید که او نگاهی نافذ به خود در آینه دارد. می بینید که نگاهش بسیار متمرکز است. او تمام جزئیات کوچک همچون ریش خودش و یا گلدوزی روی پیراهنش را به تصویر کشیده است.»
این نمایشگاه تا روز سوم ژانویه (۱۳ دی) ادامه دارد و ۲۷ چهره نگاری هنرمندان عصر طلایی از خودشان در آن به نمایش گذاشته شده است.