گزارش تحلیلی پیروزی ائتلاف احزاب مخالف حزب حاکم در ونزوئلا به حاکمیت بیش از یک دهه حزب سوسیالیست در این کشور پایان خواهد داد. این ائتلاف که نام خود
آگهیگزارش تحلیلی
پیروزی ائتلاف احزاب مخالف حزب حاکم در ونزوئلا به حاکمیت بیش از یک دهه حزب سوسیالیست در این کشور پایان خواهد داد. این ائتلاف که نام خود را «میز اتحاد دموکراتیک» نهاده توانسته به ۱۱۲ کرسی دست یابد. کسب دو سوم کرسی های پارلمان کاراکاس توسط این ائتلاف به معنای امکان تغییر بسیاری از قوانین و سیاستهای دولتی است که اپوزیسیون در سالهای گذشته منتقد آنها بوده است.
خسوس توره آلبا، دبیر کل ائتلاف میز اتحاد دموکراتیک می گوید: «ما دولت را به اتخاذ اقدامات فوری در حوزه اقتصاد و برنامه های اجتماعی موظف خواهیم کرد. کشور دچار مشکل جدی در زمینه مایحتاج اولیه است. ما شاهد مشکل بسیار جدی در خصوص خوراک قابل دسترس برای مردم هستیم.»
یکی دیگر از برنامه های اپوزیسیون آزادی دهها زندانی سیاسی در ونزوئلاست. دلسا سولورسانو، یکی از نمایندگان انتخاب شده وابسته به این ائتلاف می گوید: «ائتلاف صورت گرفته در یکشنبه گذشته ارزشمند است. این فضای هماهنگی و آشتی باید قدر دانسته شود. در چنین فضایی همه زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند.»
نیکلاس مادورو، رهبر حزب حاکم خواست آزادی زندانیان سیاسی را غیر ممکن می داند : «به عنوان رییس دولت می گویم که هیچگونه قانون عفوی را به رسمیت نمی شناسم، چرا که حقوق انسانی پایمال شده اند. آدم بدها خودشان را تحمیل کردند. آنها مانند آدم بدها با دروغ و سرخوردگی دیگران پیروز شدند.» نیکلاس مادورو همچنین وعده استعفای دولت را داده است. برخی تحلیل گران این سخن او را همچون یک ابتکار عمل سیاسی در برابر تحریم انتخابات از سوی بسیاری از شهروندان سرخورده ونزوئلا تعبیر می کنند. یکی از شهروندان کاراکاس درباره نمایندگان پیشین و امید به تغییر شرایط می گوید: « نمایندگان پیشین به وظیفه شان عمل نکردند. حتی منفعتی به جامعه نرساندند. به همین خاطر نابسامانی پیش آمد. از هم پاشیدند و شکست خوردند. حال باید دید که این نمایندگان جدید در این وضعیت محصول سالهای گذشته به کمکمان خواهند آمد؟»
انتخابات پارلمانی در حالی صورت گرفت که ونزوئلا سال جاری را با کمبود شدید آذوقه به پایان خواهد برد. نرخ تورم در پانزده سال گذشته به بیشترین میزان خود، یعنی بیش از ۸۵ درصد، افزایش یافته است. محبوبیت دولت تا سال ۲۰۱۴ معلول بسیاری از کمکهای مالی بلا عوض و برنامه های اجتماعی دولت وابسته به درآمد هنگفت نفت بوده است. در سال ۲۰۱۴ قیمت نفت از بشکه ای ۸۸.۴۲ دلار به ۴۵.۸۷ دلار سقوط کرد. با سقوط قیمت نفت حزب حاکم با بحران مالی و نارضایتی عمومی مواجه شد.