لهستان، کشوری که سالخورده تر می شود

لهستان، کشوری که سالخورده تر می شود
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

لهستان با آینده ای نامعلوم روبرو است. آن هم به این دلیل که جمعیت این کشور در حال سالخورده تر شدن است. بنابراین شاغلان این کشور فشار بیشتری را متحمل

آگهی

لهستان با آینده ای نامعلوم روبرو است. آن هم به این دلیل که جمعیت این کشور در حال سالخورده تر شدن است. بنابراین شاغلان این کشور فشار بیشتری را متحمل می شوند تا چرخهای اقتصاد و نظام بهداشتی بخوبی بچرخد.

برای درک بهتر این موضوع با مونیکا همراه می شویم. او چهل و دو ساله است و دچار بیماری «روماتیسم مفصلی» است.

او می گوید: «آینده من سرشار از علامت سوال است. کاملا نگران آینده هستم. به این دلیل که نمی دانم بیماریم در چه مسیری خواهد رفت. من نمی دانم که این بیماری چطور تحت نظر قرار گرفته می شود. واقعا نگرانم.»

همانند روند افزایشی سالخوردگان، شمار افرادی که دچار بیماریهای مزمن مثل روماتیسم هستند رو به افزایش است. بسیاری از افراد سالها قبل از این که به سن بازنشستگی برسند دست از کار می کشند.

ارنست ویسنویوسکی، که یک فیزیوتراپیست است به بیماران کمک می کند که برای برگشت به محیط کار آماده شوند. او نمی تواند به طور کامل بیماری مونیکا را درمان کند اما می تواند به بهتر شدن شرایطش کمک کند.

او می گوید: «ما می توانیم روشهایی برای بهبود حرکت مفاصل به کار ببندیم که شاید انعطاف پذیری آنها را بهبود ببخشند و در نهایت منجر به حرکت بهتر مچ دست بشوند.»

آن چه در این برنامه درباره لهستان می بینید، کم و بیش در سراسر قاره اروپا قابل مشاهده است. هیچ روش امیدوارکننده ای برای بیان این واقعیت وجود ندارد: کشورهای مختلف اروپایی در حال پیر شدن هستند.

در اروپا در حال حاضر به ازای هر یک نفر که بازنشسته می شود چهار نیروی کار وجود دارد. پیش بینی می شود که در سال ۲۰۶۰ میلادی به ازای هر یک بازنشسته دو نیروی کار وجود داشته باشد و در لهستان فقط یک نیروی کار.

راه حل چیست؟

این چالش، پروفسور بولسواو سامولینسکی را واداشت که مجمعی از متخصصان در علوم مختلف از جمله پزشکی، اقتصاد را در کنار مسئولان بخش بهداشت دولت تشکیل بدهد تا راهی برای آینده پیدا کنند.

او می گوید: «برای من مهمترین دستاورد این پروژه، آگاهی بخشی است. این که به سیاستمداران بگوییم ما امروز باید امنیت بهداشتی ایجاد کنیم تا مردم بتوانند به بازار کار برگردند. سرمایه گذاری امروز ما در این مسیر، بیست یا سی سال بعد جواب می دهد.»

از پروفسور بریگیدا کوویاتووسکا، مدیر مرکز ملی روماتولوژی سالمندان پرسیدیم که با کسب این آگاهی، باید منتظر چه عملکردی بود؟

او می گوید: «ما باید گامهای موثری برای مواجهه با یک جامعه در حال پیرشدن برداریم. اول باید سیاستهای حامی خانواده را در لهستان تقویت کنیم. تا جوانان به داشتن فرزندان بیشتر تشویق شوند. در گام دوم باید تا جایی که ممکن است افرادی را که بازنشسته شده اند به بازار کار برگردانیم. در مرحله شوم، باید مانع این بشویم که افراد به دلیل بیماریهای مزمن، از بازار کار خارج شوند.»

به کار بستن این سیاستها در کشوری با ۳۸ میلیون نفر جمعیت، چالش بزرگی است. و راهکاری که حتما باید در آن صدای بیماران هم شنیده شود.

مونیکا می گوید: «به عنوان یک بیمار می خواهم که بین بیماران و سازمانهایی که درباره نحوه علاج ما تصمیم می گیرند، گفتگو برقرار شود. فقط از طریق گفتگو و همکاری ما می توانیم با مشکلات پیش رو مقابله کنیم.»

با سالخورده تر شدن جمعیت لهستان، ضرورت برقراری این «گفتگو» و «همکاری» دوسویه بیش از گذشته خود را نمایان می کند.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

مرگ ۱۱ نفر در لهستان بر اثر بیماری لژیونر؛ علائم آن چیست و چگونه سرایت می‌کند؟

آموزش مهارتهای جدید به پزشکان عمومی کانادا برای درمان بیماری های مفصلی

ملاقات پزشکان سوئدی در فضای مجازی برای درمان بیماران مبتلا به پارکینسون