جرج کلونی و همسرش با خانواده پناهجویان در برلین دیدار کردند

جرج کلونی و همسرش با خانواده پناهجویان در برلین دیدار کردند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

جرج کلونی ستاره سینما از شهرت و نفوذ خود برای کارهای انساندوستانه بهره می برد. او در جریان افتتاحیه فیلم تازه خود به نام «درود بر سزار» در جشنواره

آگهی

جرج کلونی ستاره سینما از شهرت و نفوذ خود برای کارهای انساندوستانه بهره می برد. او در جریان افتتاحیه فیلم تازه خود به نام «درود بر سزار» در جشنواره فیلم برلین، در دیداری با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان درباره کمک به پناهجویان دیدار گفتگو کرد. بازیگر آمریکایی باری دیگر همراه همسر لبنانی تبار خود که وکیل برجسته حقوق بشر است برای دیدار با خانواده های پناهجویان به برلین بازگشت.

او در این دیدار گفت: «اجداد من ایرلندی هستند. ما صد سال پیش در آمریکا پناهنده بودیم. ایرلندی ها مدتهای طولانی در آمریکا پذیرفته نمی شدند و با آنها بدرفتاری می شد. حال در آمریکا مردم یاد گرفته اند تا این ایده ها را بپذیرند. کشور ما، کشور پناهنده ها است ولی اخیرا، گویی گذشته خودمان را فراموش کرده ایم. آمدن به اینجا و گفتگو با شما، برای یادآوری این نکته که ما از کجا آمدیم بسیار مهم است، ما هم پناهجو بودیم. درست مثل شما.»

یک زن پناهجوی سوری در این دیدار گفت: «بمباران ها از حد تصور خارج بود و از دو طرف تیراندازی می شد. گوشه ای نشستم و آماده مردن بودم. بچه هایم می لرزیدند. بغلشان کردم و گفتم نمی خواهم با ترس و وحشت کشته شویم. مرگ، مرگ است. به آنها گفتم آروزیم این بود که با گلوله کشته شوم نه تکه تکه. اگر خدا بخواهد.»

یک مرد پناهجو با اشاره به بدی وضعیت در سوریه گفت: «نمی توانستیم از خانه بیرون بیاییم. مثل جهنم بود. باید پناه می گرفتیم و با سرعت می دویدیم. با وجود تیراندازی و تک تیراندازها وضع غیرقابل تحمل شده بود.» مرد جوان دیگری افزود: «من دو ماه و ۲۱ روز در یک زندان سیاسی زندانی بودم. با وسایل الکتریکی و داغ شکنجه شدم.»

جرج کلونی در پایان این دیدار گفت: «ما ادعا می کنیم دنیای متمدن هستیم و همیشه وقتی تراژدی ها به آخر می رسد می گوییم اگر می دانستیم کاری می کریدم. واقعیت این است که فراموش کرده ایم که این مردم بی دلیل خانه و کشور خود را ترک نکرده اند. این مردم به دلیل یک تراژدی اسفناک کشورشان را ترک کردند. اینها کسانی هستند که زندگی معمولی شان نابود شده و از بین رفته است. حرف زدن از آمار انسانی تکان دهنده کار ساده ای نیست. اما به سادگی مورد بی اعتنایی قرار می گیرد. ولی به سختی می توان تصویر کودکی در حال گریه کردن را نادیده گرفت، وقتی مادرش به او می گوید آرزو می کند با گلوله بمیرد.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فیلم چی ببینیم؟ با آثار محبوب کارگردان‌های سرشناس آشنا شوید

جوایز فیلم اروپا؛ با ۵ فیلم برتر اروپایی سال ۲۰۲۳ آشنا شوید

شمارش معکوس برای اعلام برنده جایزه «لوکس» پارلمان اروپا به فیلم برتر ۲۰۲۳ آغاز شد