فاجعه چرنوبیل در آیینه رسانه های اروپایی

فاجعه چرنوبیل در آیینه رسانه های اروپایی
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

سی سال از فاجعه انفجار چرنوبیل می گذرد، انفجاری که هولناک ترین حادثه هسته ای جهان را رقم زد. بر اساس برخی برآوردها هزاران نفر در قاره اروپا به دلیل

آگهی

سی سال از فاجعه انفجار چرنوبیل می گذرد، انفجاری که هولناک ترین حادثه هسته ای جهان را رقم زد. بر اساس برخی برآوردها هزاران نفر در قاره اروپا به دلیل آلودگی ناشی از این انفجار جان خود را از دست دادند.

روایت شبکه های خبری اروپایی از این حادثه چگونه است؟

تلویزیون سوییس

شنبه ۲۶ آوریل ۱۹۸۶، انفجاری عظیم در یکی از رآکتورهای چرنوبیل روی می دهد، مدیر مرکز، مسکو را در جریان می گذارد اما دستور مشخص است: حادثه باید محرمانه بماند.

نیروهای داوطلب برای بررسی و حل مشکل به محل اعزام شدند. ابتدای بهار بود و همه چیز در پری پیات، شهر مجاور چرنوبیل آرام به نظر می رسید تا اینکه روز بعد این پیام میان ساکنان شهر پخش شد: «امروز ۲۷ آوریل از ساعت ۲ بعدازظهر ساکنان باید به صورت موقت شهر را ترک کنند.»

چهل و پنج هزار نفر شهر را ترک کردند و هیچگاه بازنگشتند. باد آلودگی رادیواکتیو را به اروپای شرقی کشاند و نهایتا بیست و هشتم آوریل رهبران شوروی سرانجام ناگزیر شدند خبر فاجعه را منتشر کند.

تلویزیون شوروی خبر را اینگونه منتشر کرد: «وقوع حادثه در مرکز اتمی چرنوبیل یکی از رآکتورها را از بین برد.»

بر اساس آمار رسمی ۶۲ نفر مستقیما در این حادثه جان خود را از دست دادند. عددی که به نظر می رسد با واقعیت فاصله زیادی داشته باشد. سازمان صلح سبز این شمار را ۲۰۰ هزار نفر عنوان کرده است.

شبکه سوم تلویزیون فرانسه درباره تفاوت آمار می گوید که تنها کشته شدگان همان روز حساب شده اند، اما در مجموع هزاران نفر در اثر پرتوهای رادیواکتیو جان باختند. از دید این شبکه چرنوبیل قطعا بدترین فاجعه هسته ای است، دروغ هایی هم که درباره آن گفته شد بزرگترین فریبکاری تاریخ است.

تلویزیون فرانسه: بزرگترین فریبکاری تاریخ

شامگاه ۲۶ آوریل ۱۹۸۶، متخصصان ایستگاه هسته ای لنین در ۱۵ کیلومتری چرنوبیل آزمایش هایی انجام می دهند که به فاجعه می انجامد. ساعت ۱ و ۲۳ بامداد، رآکتور شمار ۴ منجفر می شود. آلودگی هسته ای همه جا منتشر می شود، شدت حادثه معادل ۲۰۰ بمب اتمی است که هیروشیما را هدف قرار داد، با این حال انتشار رسمی خبر سه روز طول کشید. تلویزیون فرانسه خبر را اینگونه به مخاطبان منتقل کرد: «در ساعت ۱۹ و ۱۷ دقیقه آژانس خبری شوروی اعلام کرد که حادثه ای در یک مرکز هسته ای در اوکراین روی داده است.» خبر اینگونه ادامه یافت: «اخبار تایید شده از کشورهای همسایه، سوئد، نروژ و فنلاند مبنی بر این است که میزان رادیواکتیو، افزایش غیرعادی داشته است.» با این وجود ۲۴ ساعت طول کشید تا تلویزیون اتحاد جماهیر شوری خبر را منتشر کند، آن هم در قالب یک بیانیه خیلی کوتاه.

در فرانسه مقامات بهداشتی از آزمایشگاهها خواستند فورا میزان رادیواکتیو را در هوا، آب و مواد خوراکی مورد بررسی قرار دهند. در همان زمان یک کارشناس به تلویزیون فرانسه گفت که آزمایش ها منفی بوده اند و به جز باد و شرایط آب و هوایی هیچ خطر دیگری فرانسه را تهدید نمی کند.

نقشه وضعیت آب هوایی که روز اول مه از تلویزیون پخش شد امیدوار کننده بود، پرتوهای رادیواکتیوی به سمت شمال اروپا در حرکت بودند و خطری متوجه فرانسه نبود. با اینکه آلمان بزرگترین مصرف کننده مواد غذایی تازه از شرق اروپا، از شهروندانش می خواهد که از مصرف مواد لبنی و صیفی جات بپرهیزند اما مقامات فرانسوی خطر را انکار می کنند.

«انقدر درباره ابعاد این حادثه فلسفه بافی های هولناک می شود که در خطر یک هراس عمومی قرار گرفته ایم. حال می خواهم شفاف بگویم حتی سلامت شهروندان اسکاندیناوی مطلقا در خطر نیست.»

«در آن زمان شرکت های تولید برق و مراکز هسته ای هیچ اطلاعاتی منتشر نمی کردند بنابراین ما تصمیم گرفتیم که از امکانات غیردولتی برای اندازه گیری میزان رادیواکتیو استفاده کنیم. نتیجه ای که به دست آمد این بود که مواد غذایی آلوده شده اند و توانستیم آنرا با مدرک ثابت کنیم.»

مقامات فرانسوی دروغ می گفتند و میشل ریواسی با راه اندازی یک آزمایشگاه مستقل توانست نشان دهد که میزان آلودگی در جنوب شرقی از مرز خطر گذشته است. با وجود همه اینها سه هفته طول کشید تا میخاییل گورباچف، آخرین رییس اتحاد جماهیر شوروی به ابعاد فجیع حادثه اذعان کند.

پیری پیات، در سه کیلومتری چرنوبیل، شهری که در سال ۱۹۷۰ برای اسکان کارکنان مرکز هسته ای بنا نهاده شد و زمانی مایه افتخار اتحاد جماهیر شوروی بود، حال به شهر ارواح تبدیل شده است.

تلویزیون ایتالیا

آگهی

در چرنوبیل درختها همچنان شکوفه می کنند، اما محیط زیست هنوز رنجی را بر دوش می کشد که سی سال پیش بر آن تحمیل شد. برای ورود به منطقه باید اجازه مخصوص داشت و یک راهنما همراهمان باشد.

از ۲۶ ام آوریل ۱۹۸۶ شهر خالی از سکنه شد، هشتاد روستا نابود شد و مردم به سایر نقاط رفتند، از میان آنها بسیاری جان خود را از دست دادند.

قرار بود کارکنان چرنوبیل در این شهر اقامت کنند، شهری کوچک با ۵۰ هزار نفر جمعیت با فاصله کم از مرکز هسته ایی. به ما گفته شده که نباید بیش از نیم ساعت در اینجا بمانیم، چون خطر هنوز در کمین است. با این وجود برخی ساکنان محلی به این هشدارها توجه نمی کنند از جمله آناتولی، لودمیلا و ایوان که سی سال است همینجا ساکنند. آنها بخشی از ۳۵۰ هزار نفری هستند که برای پاکسازی و امنیت و ساختن پناهگاه و گنبد محافظ رآکتور از جان مایه گذاشتند. از هر سه نفر دو نفر جان باختند و باقی نیز همه آلوده شده اند.

خبرنگار تلویزیون ایتالیا می گوید: «امروز اینجا یک روز کاری معمولی است، پشت سر من رآکتور شماره ۴ قرار دارد که از زمان حادثه ۱۹۸۶ با محافط پوشانده شده است. اکنون نیز یک گنبد محافظ دیگر در حال ساخت است. نکته قابل توجه اینکه هنوز سی سال پس از حادثه، میزان رادیواکتیو ۱۰۰۰ واحد است یعنی پنجاه برابر بیش از حد مجاز.»

اکنون ایمنی گنبد محافظ هم برای اوکراین و هم سایر کشورها در اولویت قرار دارد. سازمان های بین المللی برای ساخت یک گنبد جدید مقاوم نزدیک به ۱۳۰ میلیون یورو اختصاص داده اند.

آگهی

تلویزیون اسپانیا: کمان، بلندتر از آزادی*

کمان، بلندتر از مجسمه آزادی، سنگین تر از برج ایفل. این راهی است که بشر برای جلوگیری از تشدید پیامدهای بزرگترین فاجعه هسته ای تاریخ تدارک دیده.

این سازه غول پیکر تمام وسایل و مواد انبار شده در رآکتور شماره ۴ چرنوبیل را، که هنوز هم تهدید بزرگی محسوب می شوند، در دل خود جای می دهد.

«این سازه می تواند امنیت مردم را در صد سال آینده تضمین کند.» این سخنانی است که سخنگوی شرکت نوارکا، سازنده گنبد محافظ به خبرنگاران گفت.

سی سال پیش، یک اشتباه هنگام آزمایش، فاجعه بی سابقه ای به بار آورد. ابرهای مضر و رادیواکتیوی در آسمان به حرکت در آمدند و بیش از هر کشوری، اوکراین، بلاروس و بخشی از روسیه را تحت تاثیر قرار داد.

آگهی

سقف رآکتور به طور کلی از بین رفته بود، به همین دلیل پوشش جدید برای جلوگیری از تشعشعات اتمی ساخته شد. سی سال پس از ساخت اولین پوشش، بنای یک محافظ دیگر ضروری به نظر می رسد. از ۵ سال پیش متخصصان درحال ساخت گنبد جدیدی برای رآکتور شماره ۴ هستند. در این پروژه ۱۵۰۰ نفر از کشورهای اروپایی، روسیه و حتی آمریکا همکاری می کنند و همانطور که رییس مرکز می گوید، امنیت هسته ای نباید دستمایه اختلاف های سیاسی شود. پوشاندن کامل رآکتور شماره ۴ و خلاص کردن جهان از این تهدید دو میلیارد یورو هزینه خواهد داشت.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

گروهی از نیروهای روس هوادار اوکراین به مناطق مرزی در روسیه حمله کردند

ماکرون خطاب به متحدان اوکراین: بزدلی را کنار بگذارید؛ باید با درک شرایط شجاعت داشته باشیم

توقف پیشروی روس‌ها در محدوده آودیئیفکا؛ اوکراین: کشتی ۶۵ میلیون دلاری روسیه را هدف گرفتیم