روبات «نابغه پرکار»، امدادرسان به آسیب دیدگان حوادث کوهستان

روبات «نابغه پرکار»، امدادرسان به آسیب دیدگان حوادث کوهستان
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

زنبورها، پرندگان شکاری و قاطرهای روباتیک به کمک کسانی می روند که در کوههای آلپ گیر می کنند.

زنبورها، پرندگان شکاری و قاطرهای روباتیک به کمک کسانی می روند که در کوههای آلپ گیر می کنند. این روباتها محصول سه سال کار محققان علومِ شناختی و روباتیک در برنامه اروپاییِ موسوم به «شپرا» هستند.

پژوشگران این طرح اروپایی، مشغول طراحی روباتهایی هستند برای کمک رسانی به کسانی که در محیطهای خطرناک به دام افتاده اند. این طرح «شپرا» نام دارد. این رباتها، محصول سه سال کار در هفت دانشگاه، دو مرکز تحقیقاتی و یک انجمن پژوهشی است که در زمینه علم روباتیک و علوم شناختی با هم همکاری کرده اند. این دنیای روباتیک در کوههای آلپ ایتالیا ساخته شده و در دل کوههای «ول دائوست» مورد آزمایش قرار می گیرد.

پروفسور پاتریک دوهرتی، مدیر مجتمع سامانه های رایانه ای و هوش مصنوعی دانشگاه لینچوپینگ از محققان طرح «شپرا» درباره ایده اصلی آن می گوید: «ایده اصلی، طراحی سامانه های نرم افزاری و روباتیک است برای کمک به عملیات امداد در کوه های آلپ و هر جای دیگر اروپا.»

وی به همراه تیم تحقیقاتی اش از دانشگاه «لینچوپینگ» در سوئد، یکی از سامانه های طرح «شپرا» به نام «هاوکس» (HAWKS) را زیر نظر دارد. این سامانه، شامل دو هلیکوپتر کوچک است که می تواند ۳۰ کیلوگرم بار را جابجا کند که می تواند اسکنر، دوربین حرارتی، یا آب و مواد غذایی باشد. همه اینها زیر نظر دقیق امدادرسانان انجام می شود.

یکی از چالشهای وسایل پرنده این طرح، رویارویی با وزشِ شدید باد است.

آدریانو فاور، مدیر گروه عملیات نجات کوهستان «ول دائوست» در ایتالیا می گوید: «یکی از مشکلات اصلی، انجامِ عملیات جستجو در گذرگاههای معمول کوهنوردان یا کشاورزانی است که قارچ می چینند. اینها در طبیعت گم می شوند و درخواست امدادرسان می کنند. بنابراین، استفاده از فناوری برای این عملیات خیلی مفید است. مثلا شبها که دید کافی نداریم یا وقتی هلیکوپتر و پهپاد نمی تواند پرواز کند، با وجود این فناوری، دیگر مجبور نیستیم عملیات نجات را متوقف کنیم.»

پروفسور دوهرتی درباره سامانه روباتهای کمک رسان می گوید: «این سامانه واقعا تحت فرمان انسان نیست. انسان، مأموریت را مشخص می کند که اساساً تعیین منطقه عملیات است. چیزی که واقعاً لازم داریم مدلی است از منطقه. بعد، کم و بیش کارمان فقط این است که دکمه ای را فشار دهیم که خود به خود مسیر حرکت را مشخص می کند.»

این نوع فناوری، کاربردهای فراوانی دارد. مثلا پس از سقوط هواپیما، در مناطق صعب العبور دامنه کوه های آلپ فرانسه، می توان در عملیات جستجو و نجات از آن استفاده کرد. اما پژوهشگران می گویند که برای اتوماتیزاسیون (خودکار کردن) با موانع و محدودیتهایی روبرو هستند.

پروفسور مارکونی، مدیر این پروژه و مسئول هماهنگی طرح «شپرا» در دانشگاه بولونیا می گوید: «هدف ما این نیست که ماشین را جایگزین آدمی کنیم بلکه می خواهیم فناوری را به کمک امدادرسانان بیاوریم. در پروژه “شپرا” انسان در مرکز طرح است و نام فرد امدادرسان هم “نابغه پرکار” است چون تجربه اش را دست کم امروز، نمی توان با ماشین شبیه سازی کرد و برای همین نابغه محسوب می شود.»

پروژه «شرپا» همچنین روی روبات هایی کار می کند که به پهپادها سوخت می رسانند. در آینده نزدیک، شاهد تحولی در فناوری های مربوط به امدادرسانی خواهیم بود.

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

فناوری تازه تشخیص ذرات آلاینده هوا

ریزجلبک‌ها، تحولی بزرگ در صنعت تولید مکمل‌های غذایی

موزه مجازی از آثار هنر زیرزمینی کمونیسم در مجارستان