میلیونها نفر از مردم نیجریه از دست گروه افراطی بوکو حرام از خانه و کاشانه خود در شمال شرق کشور گریخته اند.
آگهیمیلیونها نفر از مردم نیجریه از دست گروه افراطی بوکو حرام از خانه و کاشانه خود در شمال شرق کشور گریخته اند. این افراد در حال حاضر باید با تهدید ناشی از گرسنگی و قحطی زدگی دست و پنجه نرم کنند: صدها هزار نفر به مایدوگوری واقع در ایالت بورنو فرار کرده اند.
گروهها و سازمانهای امدادرسان از چند سال پیش در این منطقه حضور دارند، با این حال، سوء تغذیه و قحطی همچنان قربانی می گیرد.
درمانگاه سازمان غیر دولتی «آلیما» از ماه اوت سال ۲۰۱۶ با کمک اتحادیه اروپا در این محل شروع به کار کرد. روزانه بیش از یکصد کودک زیر پنج سال به این درمانگاه آورده می شوند.
یکی از مسئولان این درمانگاه می گوید: «طی سه ماه گذشته بیش از شش هزار نفر به ما مراجعه کرده اند. در این بین، بیش از یکهزار کودک که از سوء تغذیه رنج می بردند نیز حضور داشتند. وضعیت، هشدار دهنده است. بیشترین میزان مرگ ومیر ناشی از عفونت دستگاه تنفسی و بعد از آن به علت اسهال حاد و مالاریا ست.»
اخیرا یونیسف هشدار داده که اگر وضع به همین منوال پیش برود و کمکهای بیشتری به این منطقه نرسد، بیش از ۷۵ هزار کودک طی سال آینده در اثر این وضعیت در شمال شرق نیجریه جان خواهند داد.
استان بورنو در شمال شرق نیجریه با همان وضعیتی روبروست که در بیافرا یا سومالی وجود داشت.
سیسیل باری یر، کارشناس امنیت غذایی از سازمان غیر دولتی موسوم به همبستگی می گوید که سوء تغذیه در برخی از مناطق از آستانه هشدار فراتر رفته است.وی می افزاید: «درصد کسانی که این بحران بر زندگی شان اثر گذاشته است هنوز خیلی کمتر از کسانی است که در بحرانهای بیافرا و سومالی درگیر بودند، اما وضعیت هشداردهنده است. در برخی از ایالتها، مناطقی هست که سوء تغذیه در آنها از آستانه هشدار فراتر رفته است. این آستانه برای سوء تغدیه شدید کودکان، دو درصد است. در حالی که هم اکنون در این مناطق، این رقم به ۹ درصد رسیده است. برای سوء تغذیه عمومی آستانه هشدار ۱۰ درصد جمعیت است و امروز ما به رقم ۳۷ درصد رسیده ایم.»
سازمان ملل می گوید دو میلیون نفر دیگر هنوز در مناطق تحت کنترل بوکوحرام به سر می برند و به کمک دسترسی ندارند. افراط گرایان به راحتی در مناطق روستایی و مزارع بزرگی که مردم رها کرده اند رفت و آمد می کنند.
مایدوگوری یکی از امن ترین و از نظر کمک رسانی بهترین مناطق تحت کنترل دولت است. با این وجود، این منطقه از ماه اکتبر تا کنون هر هفته شاهد دست کم یک حمله انتحاری بوده است. روزی که ما اینجا بودیم سه حمله انتحاری صورت گرفت. مردم در اردوگاه های موقت، در ساختمانهایی که در اثر بمب گذاری خراب شده به سر می برند.
برخی نیز مثل زهرای ۴۰ ساله بین ساکنان محلی زندگی می کنند. او از مادرانی است که در درمانگاه آلیما صف کشیده اند. عایشه دخترش از سوء تغذیه رنج می برد و هر هفته باید به وضعیتش رسیدگی شود. او می گوید: «یک سال پیش از دهکده ای که هفتاد کیلومتر دورتر است به اینجا آمدم. بوکوحرام می خواست فرزندانم را ببرد و به همین دلیل فرار کردم. هر خانواده چند بچه اش را از دست داده است.»
به زهرا و دیگر مادران غذا و مجموعه وسایلی برای تصفیه آب داده می شود. به گفته سازمان بین المللی بهداشت، آب بهتر و بهداشتی تر می تواند از مرگ و میر ۳۶۱ هزار کودکِ زیر پنج سال جلوگیری کند.
المصطفی قربه، از سازمان غیر دولتی موسوم به همبستگی می گوید: «۹ نقطه برای آبرسانی داریم. تنش در حومه ها بالا گرفته است و افراد تازه هر روز از راه می رسند. اما گمان می کنم این ۹ محل می تواند به نیازهای خیلی از آواره ها پاسخ بگوید.»
سازمان کمکهای بشردوستانه اروپایی موسوم به «کمکهای بشردوستانه و حمایت مدنی» یکی از اولین سازمان هایی بود که متوجه وخامت اوضاع شد و در سال ۲۰۱۳ دفتری در منطقه باز، و برای کمک به اوضاع حدود ۷۵ میلیون یورو هزینه کرد.
—>
#AidZone is back from #Maiduguri, where we featured the serious food crisis in North Eastern #Nigeria. pic.twitter.com/xC4i5YtUbI
— Monica Pinna (@_MonicaPinna) 19 novembre 2016
ایزابل کوئلو، از دفتر این سازمان می گوید: «سرعت گسترش ابعاد این بحران آوارگان بیش از هر بحران دیگری است که تاکنون وجود داشته است. کمبود مواد غذایی چنان است که هر لحظه می تواند به فاجعه ای عظیم تبدیل شود.»
نیجریه نیمی از ۴۸۴ میلیون دلاری را که طرح کمک های بشردوستانه سال ۲۰۱۶ سازمان ملل پیش بینی کرده، دریافت کرده است.
با این وجود آن قدر نیازهای فراوان وجود دارد که تقاضا برای منابع مالی دوبرابر شده است. سازمان ملل متحد می گوید اگر کمکی دریافت نشود انتظار می رود بیش از ۱۲۰هزار نفر در سال آینده جان خود را از دست بدهند.