اولین ایرانی شرکت کننده در مسابقات فری راید:‌ آرزویم صلح جهانی است

اولین ایرانی شرکت کننده در مسابقات فری راید:‌ آرزویم صلح جهانی است
نگارش از امید لهبی
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied
آگهی

مونا سراجی برای ورزشکاران رشته اسکی و اسنوبرد نامی آشناست. او ۳۲ سال دارد و اولین ورزشکار از خاورمیانه است که در مسابقات فری راید جهان شرکت کرده، مسابقه ای که جای بهترین های اسکی و اسنوبرد است.

او ورزش اسکی و اسنوبرد را از کودکی آغاز کرد. مونا درباره آشنایی اش با این رشته ورزشی می گوید:‌ « من از کوچکی اسکی آلپاین می کردم، انقدر خوش شانس بودم که خانواده ام من را می بردند پیست اسکی و با اسکی آلپاین آشنا می کردند. کلا تهران شهر کوهستانیست و من هر وقت صبح ها از خواب بیدار می شدم پنجره اتاقم را باز می کردم و کوه را می دیدم و فکر می کردم که کوهها و برفهای خامه ای شکل روش چقدر قشنگنن و من همیشه به آنها علاقه خاصی داشتم. تا اینکه وقتی ۱۶ سالم بود چیزی در پیست دیدم و نمی دانستم حتی چیست، یک تخته کوچکی بود که یک نفر با آن راید می کرد. من کوچکتر که بودم دلم می خواست اسکیت برد کنم ولی پدرم هیچوقت اجازه نداد. ولی وقتی اسنوبرد را دیدم، دیدم چقدر شبیه اسکیت برد است و من چقدر دوستش دارم از استایل و قیافه و دورنماش خوشم می آمد. تا اینکه فصل بعدش مادرم را متقاعد کردم که باید اسنوبرد داشته باشم. در واقع تابستان بود که اسنوبردم را خریدم و نمی توانستم صبر کنم تا زمستان شروع بشه. اولین باری که این وسیله را به پایم بستم فهمیدم این کاریست که همه عمرم می خواهم انجام دهم، خیلی لذت بخش بود.»

Do stupid things, faster with more energy// #werideiniran #winterishere ✨

Une publication partagée par Mona (@mona_seraji) le 2 Déc. 2014 à 2h50 PST

گفتم ایران کوه دارد، برف دارد!

شرکت یک زن ایرانی در مسابقه بین المللی مانند فری راید (Free World Qualifier) شاید برای سایر شرکت کنندگان تعجب آور باشد. مونا در این باره می گوید:‌ «من اولین ایرانی هستم که در مسابقات Free World Qualifier شرکت کردم و در واقع اولین شخصی هستم از خاورمیانه که در این مسابقه شرکت کردم، هیچ آقا یا خانم اسکی بازی نه در رشته اسکی نه اسنوبرد هیچکس تا حالا از خاورمیان شرکت نکرده بود. چقدر هم جالب بود برای افرادی که برگزار کننده مسابقه بودن و بقیه ای که در مسابقه بودن براشون جذاب بود و دوست داشتند بدانند چطور شد که ایرانی آمد و پاش به اینجا بازشد و برای خودم هم تجربه بی نظیری بود. اطلاعات غربی ها و غیرایرانی ها راجع به جغرافیای ایران خیلی ضعیف است فکر می کنند که ایران خاورمیانه است و همش کویر است و کوه ندارد. اولین سوالشان این بود که کجا تمرین می کنی؟ می گفتم ایران کوه دارد، ایران قله دماوند را دارد و ایران ۴۰۰۰ متر ارتفاع پیست اسکی اش است و باورشان نمیشه که فصل اسکی ما گاهی اوقات از فصل اسکی آنها طولانی تر است، ما برف داریم و جنس برفمان گاهی اوقات از برف اروپا بهتر است به خاطر ارتفاع کوههایمان و خشک بودن زمستان و تابستانمان. از لحاظ فرهنگی هم عموما خیلی با فرهنگ ما آشنا نیستند، اینکه یک دختر ایرانی را در این سطح نمی بیبنن که اسنوبرد کند، از نظرشان اوان گارد (پیشرو) میاد.»

Une publication partagée par Mona (@mona_seraji) le 31 Janv. 2017 à 1h23 PST

همه جا کویر نیست

وی در ادامه می گوید:‌ «در واقع تبلیغات اشتباهی که راجع به ایران در چند سال اخیر شده باعث شده که غیرایرانی ها برداشت غلطی از ایران، از زن ایرانی از و خیلی چیزهای دیگر راجع به ایران داشته باشند و این از عدم آگاهی آنها سرچشمه می گیرد، هیچ ایده ای راجع به طبیعت ایران ندارند، چیزی که متعجبشان می کند این است که ماه کوه داریم و زمستان ها سرد میشود، همه جا کویر نیست و ما با شتر جابجا نمی شویم و همه زن های ایرانی برقع نمی پوشند. من خوش شانسم که ورزش مورد علاقه من لباسش همه جا یک شکل است. چون زمستان سرد است و کوه سرد است، باید کاپشن اسکی و شلوار بپوشی، باید کلاه بافتنی سرت کنی چون سرد است باید دستکش دستت کننی. ورزشی است که فرقی نمی کند کجا انجام بدی، باید همه جا همان لباس را بپوشید. اگر قرار بود من سه گانه، شنا یا ورزش های آبی شرکت کنم یا حتی تنیس و ورزش هایی که لباس متفاوت دارند شاید انقدر نمی تونستم در جوامع بین المللی حضور داشته باشم.»

هم از ایران اسپانسر دارم هم آمریکا

مونا درباره هزینه های سنگین تمرین ها و سفرهایش می گوید:‌ «من اسپانسر دارم و از این بابت خیلی خوش شانسم. قبلا خانواده ام هزینه سفرهایم را پرداخت می کردند ولی چون رشته ای که من شرکت می کنم «فری راید» است و این مسابقات کلا زیر نظر فدراسیون جهانی هم نیست. به همین علت، و شاید به دلایلی دیگر، فدراسیون ایران هم حمایت آنچنانی در این زمینه نکرده یا دولت که هزینه های زیادی که من دارم را هیچ کمکی نگرفته اند. ولی هم از ایران اسپانسر دارم و هم آمریکا، بهترین کمپانی اسنوبردسازی دنیا به نام برتون که مخترع اسنوبرد است من را حمایت می کند، هم با تجهیزات و هم پول نقد برای مسابقاتم دو سال است که با آنها همکاری بهتری دارم، ولی الان هفت سال است که در واقع کسی که در ایران وارد کننده برتون و نماینده خاورمیانه برتون است من را حمایت می کند.» وی در ادامه می گوید:‌ « اگر یک شرکت ایرانی با این حجم از من حمایت می کرد برای من قشنگتر و لذتبخش تر بود، ولی گاهی اوقات احساس می کنم خیلی با مزه است که کسی از آمریکا، آن طرف دنیا، به من بیشتر بها می دهد تا پیشرفت کنم و به علاقه و هدفم برسم و در آن راه به من کمک کند.»

مونا سراجی مربی اسکی و اسنوبرد هم هست، او هدفش را آموزش نسل جدید و آماده کردن آنها برای مسابقات بین المللی می داند و می گوید:‌ «دوست دارم و هدفم این است، با اینکه هنوز به آن نزدیک نشدم، که یک دختر ایرانی کم سن و سالی که علاقه مند به اسنوبرد است و استعداد دارد را پیدا کنم، هنوز شانس زیادی نداشتم، تعلیمش بدم و مربی اش باشم و برای یک مسابقه بین المللی آماده اش کنم، المپیک هدف بسیار بزرگی است ولی یک مسابقه بین المللی حتی در حد فری راید جهانی.» با این وجود او عدم حمایت و کمبود زیر ساخت ها را مانعه برای تعلیم جوانان و نوجوانان برای حضور در مسابقات مهم بین المللی مانند المپیک زمستانی می داند.»

Mona Seraji, the first Middle Eastern pro rider, is a true pioneer. Feeling Inspired! https://t.co/GWmLGos2Ptpic.twitter.com/paiMu71pwJ

— Burton Girls (@burtongirls) 28 mars 2016

آرزویم صلح جهانی است

مونا در سال ۲۰۱۶ به دلیل محدودیت ورود شهروندان ایرانی به آمریکا نتوانست به آلاسکا، جایی که آرزویش را دارد سفر کند. او می گوید:‌ « چند وقت پیش می خواستم برم آلاسکا، آمریکا برای فیلمبرداری که همه چیز هم مهیا بود، گروه فیلم برداری و غیره و من آرزوم است که به آلاسکا بروم ولی به خاطر مشکل ویزا و قوانین جدید محدودیت ورود به آمریکا گفتند که خیلی طول خواهد کشید و من نمی رسیدم، می خواستم نیمه مارس برم آلاسکا چون آنجا هم فصل دارد و من مجبور شدم سفر را کنسل کنم و خیلی ناراحتم.»

و سرانجام مونا درباره آرزوهایش می گوید:‌ «آرزویم این است که برم آلاسکا خیلی دوست داشتم بروم، یکی از آرزوهایم این است که بروم آلاسکا. آرزویم این است که صلح جهانی واقعا برقرار شود و فکر می کنم ورزش وسیله خیلی خوبی است برای صلح جهانی، و اینکه روزی به وسیله هر ابزاری ورزش یا سیاست، که بعید می دانم، این صلح جهانی برقرار شود که اگر روزی کسی مثل مونا سراجی خواست به محل مورد علاقه و آرزوی همیشگی اش برود، بتواند امروز بلیت بخرد و فردا برود نه اینکه حالا حالاها معلوم نباشه کی به آرزوش برسد.»

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

محققان در آلمان: رانش شدید زمین در روستای حسین‌آباد ایران نتیجه ساختن یک سد بود

نقش کلیدی فلات ایران در مهاجرت انسان؛ حلقه گمشده تاریخ پیدا شد

مسیح علی‌نژاد در گفتگو با یورونیوز: ایران بدون جمهوری اسلامی به نفع بقیه جهان خواهد بود