کارزار برنده جایزه صلح نوبل: سلاحهای هسته ای امنیت ما را تضمین نمی کند

کارزار برنده جایزه صلح نوبل: سلاحهای هسته ای امنیت ما را تضمین نمی کند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

بئاتریس فین ازکمپین بین المللی حذف سلاحهای هسته ای می گوید که تمایل به افزایش سلاحهای هسته ای حماقت است.

کمپین بین المللی حذف سلاحهای هسته ای موسوم به آیکن (ICAN) برندۀ جایزه صلح نوبل سال ۲۰۱۷ میلادی شد. بئاتریس فین، مدیر اجرایی این کارزار در گفتگو با یورونیوز می گوید که امیدوار است این جایزه نوبل مردم را تشویق کند تا فعال شوند و به مبارزه این کارزار برای نابودی سلاحهای هسته ای بپیوندند. او همچنین می گوید تحولات هسته ای کره شمالی و انتخاب ترامپ این واقعیت را برجسته کرد که هنوز افرادی هستند که قادرند جهان ما را ویران کنند. از نظر او یک جنگ هسته ای برنده ندارد و تهدید به نابودی کامل یک کشور، توسعه زرادخانه های هسته ای و تمایل به افزایش سلاحهای هسته ای حماقت است.

آیا جهانی عاری از سلاح هسته ای امکان دارد؟ یا اینکه تنها رویایی ساده انگارانه است؟ در حالیکه از چندین دهه گذشته تاکنون ترس و نگرانی از آغاز جنگ هسته ای، به این اندازه نبود، امسال کمیته نوبل، جایزه صلح نوبل را به یک کارزار بین المللی حذف سلاحهای هسته ای موسوم به «آیکن» اعطا کرد. والری گوریا، خبرنگار یورونیوز با بئاتریس فین، مدیر این کمپین گفتگویی در ژنو گفتگویی انجام داده است.

بیشتر بخوانید:کمپین بین المللی برای نابودی سلاح های هسته ای برندۀ جایزه صلح نوبل ۲۰۱۷ شد

یورونیوز: امروز بیش از هر زمان دیگری مسئله تهدید سلاحها و جنگ هسته ای در اخبار مطرح است. دیدیم که دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا پس از رجزخوانی بحث و جدلهایش با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی و تحولات هسته ای این کشور، موضع بسیار سختی نسبت به توافق هسته ای ایران اتخاذ کرد. با توجه به اینکه بازدارندگی هسته ای طی سالها نتیجه داشته است، به نظر شما چرا این بازدارنگی اکنون از عهده کار بر نمی آید و خطر جنگ هسته ای چقدر واقعی است؟

بیشتر بخوانید:

استراتژی ترامپ درباره ایران: تشدید نظارت بر توافق هسته ای، بازرسی از مراکز نظامی و افزایش فشار بر سپاهترامپ: پایبندی ایران به برجام را تایید نمی کنیم؛ علیه سپاه تحریم های شدیدی اعمال می کنیم

بئاتریس فین: «به نظر من خطرات واقعی هستند. هر روز زیردریایی های هسته ای در حال گشت زدن در دریاها هستند. سیلوهای پرتاب موشک هسته ای اهداف خاصی را در نظر دارند. به نظرم اینها را تنها طی چند دهه فراموش کرده بودیم و من فکر می کنم تحولات هسته ای کره شمالی و انتخاب دونالد ترامپ بعنوان رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا، این واقعیت را برجسته کرد که هنوز افرادی هستند که قدرت دارند جهان ما را ویران کنند.»

بازدارندگی هسته ای در قرن بیست و یکم

یورونیوز :شما در حساب توییتری تان با نقل قول از رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکادونالد ترامپ را آدمی «کم عقل و احمق» خواندید. آیا منظورتان این بود که وجود آدمهای «کم عقل و احمق» در قرن بیست و یکم، بازدارندگی هسته ای را به چیزی بی معنی و بی ربط تبدیل کرده است؟

Donald Trump is a moron.

— Beatrice Fihn (@BeaFihn) October 4, 2017

بئاتریس فین: «بله. این ایده که کسی فکر کند با تهدید کورکورانه کشتار صدها هزار غیر نظامی می تواند از خودش محافظت کند، ایده احمقانه ای است. سلاحهای هسته ای امنیت ما را تضمین نمی کند. یک جنگ هسته ای برنده ندارد. تهدید به نابودی کامل یک کشور، توسعه زرادخانه های هسته ای و تمایل به افزایش سلاحهای هسته ای حماقت است.»

«کشور خوب هسته ای وجود ندارد»

یورونیوز: چندین کشور دارنده سلاح هسته ای در دنیا وجود دارد که تعدادشان هم زیاد نیست. اما بقیه کشورها چطور؟ فرانسه، بریتانیا، روسیه، چین، هند، پاکستان، اسرائیل که البته هیچ وقت داشتن سلاح هسته ای را انکار یا اعلام نکرده اند. آیا کشور خوب یا بد هسته ای وجود دارد؟

بئاترسی فین: «مسئله همین است. به نظر من کشور خوب هسته ای وجود ندارد. هر کشوری که بخواهد با تکیه بر سلاحهای های کشتار جمعی از خودش محافظت کند، افراد زیادی را به مرگ و ویرانی تهدید می کند. کسانی هم که زنده می مانند، با رنج و درد فراوان روبرو خواهند بود، درد و رنجی که سلاحهای هسته ای باعث می شوند توصیف ناپذیر است و هر کشوری که به حقوق بشر و قوانین انسانی و دموکراسی پایبند است نباید دیگران را به استفاده از این سلاحها تهدید کند.»

#NuclearDisarmamentBeginsAtHome
Status of World Nuclear Forces
v FAScientists</a> <a href="https://t.co/N7Yy0u6BNJ">https://t.co/N7Yy0u6BNJ</a> <a href="https://t.co/b627Xij639">pic.twitter.com/b627Xij639</a></p>&mdash; The Great Unwashed (_GreatUnwashed) August 12, 2017

«توان انفجاری بمبهای زیردریایی آمریکا به اندازه هفتاد جنگ جهانی دوم است»

یورونیوز: پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای مانع از سرمایه گذاری سنگین ایالات متحده آمریکا طی سالهای اخیر در ساخت سلاحهای هسته ای نشده است. در حال حاضر حدود ۱۵ هزار کلاهک هسته ای در جهان وجود دارد. تنها یکی از کلاهکها تا چه اندازه می تواند مرگبار باشد؟

بئاتریس فین: «فکر می کنم واضح است که سلاح های هسته ای مختلفی وجود دارد و میزان تخریب سلاح بستگی به این دارد که در چه منطقه ای با چه جمعیتی به کار برده شود. اما همیشه انفجار خیلی بزرگی رخ خواهد داد که همه چیز را در آن لحظه نابود خواهد کرد. اما عواقب درازمدت این انفجار موضوع دیگری است. در هیروشیما و ناگازاکی می بینیم که مردم همچنان از عواقب بمب های هسته ای رنج می برند. محیط زیست آلوده است. در سراسر جهان مکانهای آزمایش سلاح های هسته ای وجود دارد و می بینیم که در اطراف این مناطق مشکل باروری زنان وجود دارد و همینطور بیماری سرطان بیش از میزان میانگین است. آثار این سلاحها محدودیت زمانی ندارد و همه نسلهای بعدی را درگیر خواهد کرد. تشعشع با باد پراکنده می شود و به نقاطی می رسد که در درگیری نقشی نداشته اند. مثلاً اگر در کره شمالی جنگ هسته ای رخ دهد، تشعشعش به کره جنوبی، چین و ژاپن هم خواهد رسید. همین الان ایالات متحده زیردریایی حامل سلاح هسته ای دارد. ایالات متحده را به عنوان مثال گفتم چون همه کشورهای مسلح به بمبهای هسته ای، زیردریایی دارند. قدرت انفجاریِ بمبهای این زیردریایی هفت برابر قدرت همه مواد منفجره ای است که در جنگ جهانی دوم به کار برده شد. در جنگ جهانی دوم شصت میلیون نفر کشته شدند. آمریکاییها در هر لحظه ۱۰ زیردریایی از این نوع دارند که در آبهای سراسر جهان گشت می زنند. بنابراین توان انفجاری به اندازه هفتاد جنگ جهانی دوم است که زیر آبهای اقیانوس ها سرگردان است!»

Want to know why gender is important for ICAN and achieving the #nuclearban? This video might give you an idea. pic.twitter.com/GNOWXqEjz2

— ICAN (@nuclearban) October 15, 2017

«هر نوع ارتباط با سلاحهای هسته ای داغ ننگ و بدنامی در سطح بین المللی به همراه دارد»

یورونیوز: آیکن (کارزار بین المللی حذف سلاح هسته ای) در مذاکرات مربوط به پیمان منع تسلیحات هسته ای که تابستان امسال در سازمان ملل متحد تصویب شد، نقشی کلیدی داشت. این پیمان برای کشورهایی که آن را امضا کردند، از نظر حقوقی یک توافق الزام آور است. مشکل اینجاست که برای کشورهایی که آن را امضا نکرده اند، و دقیقا کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای هستند، این پیمان الزام آور نیست. فرانسه، بریتانیا، و ایالات متحده آمریکا آن را امضا نکردند. ناتو هم با آن مخالفت کرد. راه خروج از این وضعیت چیست؟

بیشتر بخوانید:قدرتهای اتمی معاهده منع استفاده از تسلیحات هسته ای را امضاء نکردند

بئاتریس فین: «در مورد سلاح های دیگر مثل سلاح های شیمیایی و زیستی (بیولوژیکی) و مین و بمبهای خوشه ای دیده ایم که وقتی ممنوع می شوند- حتی اگر همه دولتها توافق نامه منع استفاده از این سلاح ها را امضا نکرده باشند، هر نوع ارتباط با این سلاحها داغ ننگ و بدنامی در سطح بین المللی به همراه دارد. هدف این پیمان هم همین است و فکر می کنم ابزاریست که با آن می توان مبارزه ای را در سطح ملی در هر کشور به راه انداخت. این پیمان، هر نوع کمک به ساخت سلاح های هسته ای را ممنوع می کند در نتیجه هر شهروند می تواند به سراغ بانکها برود و به آنها بگوید: “اگر شما در این کشور کار می کنید و کشور ما پیمان را امضا کرده است، نباید اجازه داشته باشید در کار تولید سلاح هسته ای سرمایه گذاری کنید”. فکر می کنیم چنین چیزی انگیزه ای قوی ایجاد می کند و دولتهایی مثل بریتانیا یا فرانسه مجبور می شوند تصمیم بگیرند که آيا حاضرند برای سلاحی که نمی توانند به کار ببرند و تنها کارش کشتن مردم غیرنظامی است، سرمایه گذاری کنند؟ یا این که باید برای کارهایی سرمایه گذاری کنند که در قرن بیست ویکم امنیت واقعی در بر داشته باشد؛ کارهایی مثل مبارزه با تروریسم و جرم و جنایت سازمان یافته و تغییرات اقلیمی و کارهایی از این قبیل.»

آیا می توان کاری کرد که خلع سلاحهای هسته ای برای بانکها و شرکتها سودمند باشد؟

یورونیوز: اما در نهایت آیا همه چیز به این واقعیت ناراحت کننده ختم می شود که جنگ برای صنعت تولید اسلحه منافع فراوان دارد، همینطور برای دولت ها، برای شرکتها و برای بانکها. بین سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ میلادی، بانکها بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار در سلاحهای هسته ای سرمایه گذاری کرده اند. وقتی با چنین واقعیتی روبرو هستید چطور می توان کاری کرد که خلع سلاح هسته ای برای بانکها و دیگران فایده داشته باشد؟

بئاتریس فین: «قطعاً نظر من درباره کل صنایع نظامی همین است. اما این اعتقاد را هم دارم که فرصت هایی وجود دارد و می توان از آنها استفاده کرد. برای مثال چند سال پیش، پیمانی امضا شد که استفاده از بمبهای خوشه ای را ممنوع کرد. ایالات متحده آمریکا در مذاکرات این پیمان شرکت نکرد و پیمان را هم امضا نکرد؛ اما همین سال پیش آخرین شرکت امریکایی که بمب خوشه ای تولید می کرد تولیدش را متوقف کرد. دلیلی که این شرکت برای توقف تولید عنوان کرد، بدنامی بین المللی و مبارزاتی است که برای خروج سرمایه از تولید این بمبها در جریان است و باعث شد بانکها به این شرکت وام ندهند. برای من خیلی جالب بود که شرکتهای تجاری از این فرایندها تأثیر می گیرند. این پولها از مالیاتی است که ما می دهیم و فکر می کنم که باید بخواهیم این پولها خرج چیز دیگری شود. نیاز داریم همه به دولتهایشان فشار وارد کنند و امیدوارم این جایزه نوبل که به کارزار بین المللی ما داده شد، مردم را تشویق کند که فعال شوند و به مبارزه ما بپیوندند. در نهایت من به دموکراسی اعتقاد دارم و فکر می کنم اگر مردم خواستار تغییر شوند، تغییر رخ خواهد داد.»

We did it! #nuclearbanpic.twitter.com/6EDNYXcLw3

— ICAN (@nuclearban) July 7, 2017

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

تجهیز زرادخانه‌های هسته‌ای آمریکا برای مقابله با روسیه و چین

ایالات متحده و ژاپن خواستار پای کارآمدن «همه کشورها» برای ممنوعیت توسعه سلاح‌های هسته‌ای در فضا شدند

هشدار پوتین به غرب: روسیه آماده جنگ هسته‌ای است