قحطی و گرسنگی ناشی از جنگ داخلی و شورش مخالفان حکومت در کمین کودکان کشور آفریقایی جمهوری دموکراتیک کنگو است.
این روزها صدر اخبار اغلب رسانهها خاورمیانهای است که دستخوش جنگ و خونریزی و درد و رنج کودکان سوری، عراقی و یمنی است که با گرسنگی، بیماری و مرگ دست و پنجه نرم میکنند. اما در آن سوی دنیا فاجعهای بزرگ از نگاهها دور مانده است: جنگ داخلی در جمهوری دموکراتیک کنگو و کودکانی که قربانی می شوند.
حدود ۴۰۰ هزار نفر از کودکان کسای، یکی از ۲۶ استان جمهوری دموکراتیک کنگو که مردم آن موضعی ضد دولت مرکزی دارند در خطر مرگ ناشی از قحطی و گرسنگی قرار گرفتهاند.
براساس برآورد نهاد برنامه جهانی غذا، شاخه کمک غذایی سازمان ملل متحد، حدود ۷.۷ میلیون نفر یعنی نزدیک به ۱۰ درصد از جمعیت این کشور در آستانه قحطی و گرسنگی قرار دارند که نیمی از آنان در منطقه کسای ساکن هستند. حدود ۴ میلیون نفر از مردم این کشور به خارج از مرزهای آن گریخته و آواره شدهاند. یک چهارم این جمعیت ساکنان منطقه کسای هستند.
در مقایسه میتوان گفت که این تعداد ۱۰ برابر بیشتر از افرادی است که در شرایط مشابه در سوریه به سر میبرند.
آنچه هم اکنون در کشور جمهوری دموکراتیک کنگو میگذرد بخاطر بلایای طبیعی چون سیل یا خشکسالی نیست بلکه محصول عملکرد ژوزف کابیلا، رئیسجمهوری این کشور است.
همانند سوریه، بحران منطقه کسای با اعتراض و شورش علیه ژوزف کابیلا و رژیم سرکوبگر او آغاز شد.
در همین راستا رهبران بانفوذ کسای از مردم خواست تا علیه حکومت فاسد این کشور اعتراض و شورش کنند و همچنین به نشانه اعتراض نمادهای رژیم کابیلا را از مکانهای عمومی منطقه برچینند.
بیشتر بخوانید: کنگو، تظاهرات اعتراضی علیه کابیلا خونین شد
ژوزف کابیلا ده روز پس از ترور پدرش، لوران کابیلا، رئیسجمهوری پیشین جمهوری دموکراتیک کنگو، به مقام ریاست جمهوری این کشور رسید. وی در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ در انتخاباتی که ناظران بینالمللی آن را فاقد اعتبار دانستند، مجددا به ریاست جمهوری کشورش انتخاب شد.
در فوریه سال ۲۰۱۷ ویدیویی توسط نیویورک تایمز منتشر شد که نشان میداد سربازان وفادار به رژیم جمهوری دموکراتیک کنگو در قتلعام مردم این کشور دست دارند و بر روی مخالفان آتش میگشایند. سربازان همچنین بالای سر زخمیها رفته و به سر آنان شلیک میکنند. بسیاری از قربانیان زنان و مردان جوانی غیر مسلح بودند.
در همین راستا شورای امنیت سازمان ملل متحد دو مامور خود با نامهای میشل شارپ و زایدا کاتالان را برای تحقیق در این باره به جمهوری دموکراتیک کنگو فرستاد. اما هر دو مامور به همراه بتو شینتالا، مترجمشان ربوده و سپس در منطقهای تحت کنترل حکومت این کشور به قتل رسیدند.
همچنین محققان سازمان ملل متحد ۷۶ گور دستهجمعی از مخالفان دولت را یافتند که حاکی از عملکرد جامعه جهانی در قبال فجایع رخ داده در این کشور بود. ادامه کمتوجهی نهادهای حقوق بشری به آنچه در جمهوری دموکراتیک کنگو میگذرد، سبب خواهد شد که فجایع انسانی ابعاد وسیعتری یابند.
پس از آنکه جامعه جهانی دریافت که حل این بحران نیازمند اصلاحات سیاسی است و در پی توافقی که با میانجیگری کلیسای کاتولیک میان آقای کابیلا و مخالفانش انجام شد، وی اعلام کرد که پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۷ میلادی از سمت خود کنار خواهد رفت.