صندوق جمعیت سازمان ملل سال گذشته فعالیت‌های کمک‌رسانی بین‌المللی را در تحقیقی ارزیابی کرده‌است و به این نتیجه رسیده است که در استان‌های مختلف سوریه، کمک‌های انسان‌دوستانه در ازای دریافت خدمات جنسی انجام می‌شود. محل‌های توزیع کمک‌های انسان‌دوستانه برای زنان مکان‌های پرخطری ارزیابی می‌شود.
آگهیمددکاران محلی (توزیع کنندگان کالا) وابسته به سازمان ملل و موسسات خیریه‌ای بین‌المللی زنان سوریه‌ای را در ازای توزیع کمک‌های غذایی و دارویی مورد تعرض جنسی قرار می‌دهند.
بر اساس گزارشاتی که بی‌بی‌سی دریافت کرده‌است این مشکل آنقدر فراگیر است که زنان دیگر به سمت نهادهای امدادرسان نمی‌روند. مردم تصور می‌کنند اگر زنی کمک دریافته کرده‌است، تَن خود را در اختیار امدادرسانان قرار‌داده است.
صندوق جمعیت سازمان ملل سال گذشته فعالیت‌های کمک‌رسانی بین‌المللی را در تحقیقی ارزیابی کرده‌است و به این نتیجه رسیده است که در استان‌های مختلف سوریه، کمک‌های انسان‌دوستانه در ازای دریافت خدمات جنسی انجام می‌شود. این تحقیق که «صداهایی از سوریه:۲۰۱۸» نام دارد محل‌های توزیع کمک‌های انسان‌دوستانه را برای زنان مکان‌های پرخطری ارزیابی می‌کند.
بیشتر بخوانید:
نماینده مخالفان سوریه به یورونیوز: روسیه و ایران برای دولت اسد تصمیم می‌گیرند
سازمان ملل: کارزار سهمگینی برای کشتار غیرنظامیان غوطه شرقی در جریان است
در این تحقیق آمده است که بعضی از زنان و دختران سوری برای مدت کوتاهی با کارکنان محلی موسسات خیریه و سازمان های بشردوستانه ازدواج می کنند تا در ازای «خدمات جنسی»، غذا دریافت کنند. برخی از توزیع کنندگان کالا زنان را به خانه‌هابشان می‌رسانند و با آوردن بهانه‌ای وارد خانه زنان و دختران می‌شوند و در ازای رابطه جنسی، کمک‌های غذایی و دارویی را تحویل می دهند.
یکی از امدادگران که با بی‌بی‌سی صحبت کرده است ادعا می‌کند که موسسات خیریه‌ای بین‌المللی از این مشکل آگاهی دارند ولی روی آن سرپوش می‌گذارند چرا که تنها راه رساندن کمک‌های انسان‌دوستانه به مردم سوری همکاری با توزیع‌کنندگان و مقامات محلی سوریه‌ای است. مناطق مورد‌نظر برای امدادگران بین‌المللی بسیار خطرناک است و به همین دلیل از نیرو‌های محلی برای توزیع استفاده می‌شود.
یک سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان می‌گوید که از گزارشات درباره این مشکلات آگاه بوده اما در آن زمان اطلاعات کافی برای شناسایی و اقدام علیه افراد و سازمان‌های مسئول در اختیار نداشته‌اند.
او معتقد است که تصور این‌که سازمان ملل بتواند در مناطق جنگی موقعیت را مدیریت کند «نگاهی ساده‌انگاره و دور از واقعیت» است.