حداقل دستمزد کارگران از یک میلیون تومان گذشت

کارگران ساختمانی
کارگران ساختمانی Copyright عکس: خبرگزاری تسنیم
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button

پس از نزدیک به ۱۹ ساعت مذاکره فشرده نمایندگان کارگران، کارفرمایان و دولت طی سه روز گذشته، بالاخره توافق سه جانبه برای افزایش حدود ۲۰ درصدی حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۳۹۷ حاصل شد.

آگهی

بر اساس توافق سه‌جانبه در شورای‌ عالی کار حداقل دستمزد کارگران از ۹۲۹ هزار و ۹۳۹ تومان سال ۱۳۹۶ به یک میلیون و ۱۱۶ هزار تومان افزایش یافت.

نمایندگان کارگران مذاکرات سال ۱۳۹۶ را با پیشنهاد افزایش ۲۹ درصدی حداقل دستمزد آغاز کردند. آنها بر خلاف روال رایج تعیین حداقل دستمزد بر اساس نرخ تورم اعلامی بانک‌‌ مرکزی، خواستار لحاظ تورم سبد معیشتی در تعیین میزان افزایش دستمزد کارگری شده بودند.

در مقابل نمایندگان کارفرمایان به دلیل شرایط دشوار تولید در ایران نرخ افزایش ۸.۵ درصدی را ارائه کرده بودند. اما دولت نیز که خود بزرگ ترین کارفرمای اقتصادایران محسوب می شود، افزایش ۱۸ درصدی حداقل دستمزد را پیشنهاد داده بود.

بنابراین حصول توافق طرف کارگری و دولت با کارفرمایان سه روز کاری به طول انجامید.

در همین حال خبرگزاری‌های ایران از تمایل رئیس جمهوری، حسن روحانی نسبت به افزایش دستمزد کارگران بیش از نرخ تورم اعلامی بانک مرکزی که کمتر از ۱۰ درصد برآورد شده، خبر دادند.

تمایلی که می تواند ناشی از اثرات اعتراض‌های گسترده بهمن ماه گذشته در ایران نسبت به وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی این کشور و اعتراض‌های مداوم کارگران ایرانی در طول سال ۱۳۹۶ نسبت به تضییع حقوق صنفی شان باشد.

مطابق ماده ۴۱ قانون کار جمهوری اسلامی، تعیین حداقل دستمزد کارگری در ایران باید بر اساس نرخ تورم اعلامی بانک‌ مرکزی و تورم سبد معیشتی خانوار کارگری تعیین شود. تاکنون به عامل دوم در تعیین حداقل دستمزد کارگری کمتر توجه شده و یا نمایندگان کارگران در مذاکرات شورای‌عالی کار تحت تاثیر چانه زنی‌ها به افزایش دستمزد در حدود نرخ تورم اعلامی بانک مرکزی، رضایت داده اند.

اما آنچه که مذاکرات امسال شورای‌عالی کار را پیچیده‌تر و طولانی‌تر کرد، اصرار نمایندگان کارگران بر لحاظ تورم سبد معیشتی کارگران در تعیین حداقل دستمزد و میزان افزایش سایر سطوح دستمزدی بود. براین اساس آنها با پیشنهاد افزایش ۲۹ درصدی مذاکرات روز شنبه را آغاز کردند.

بیشتر بخوانید:

در مقابل نمایندگان کارفرمایان با این استدلال که با توجه به کندی رشد اقتصادی و رونق پایین تولید توان پرداخت افزایش دستمزد آنها کاهش یافته با پیشنهاد ۸.۵ درصدی وارد جلسه شورایعالی کار شدند.

دولت نیز همانند سال‌های گذشته وزیر تعاون، کار و رفاه‌ اجتماعی را به عنوان نماینده اصلی خود و با هدف تعادل‌بخشی به مذاکرات و به عنوان قاضی بیطرف روانه مذاکرات سه جانبه تعیین دستمزد کرد. این در حالی است که دولت در ایران خود بزرگ‌ترین کارفرمای اقتصاد ایران محسوب می‌شود و به طور مستقیم ذینفع نتایج این مذاکرات محسوب می‌شود.

عکس: خبرگزاری مهر
جلسه سه جانبه شورای عالی کار برای تعیین حداقل دستمزد سال ۱۳۹۷عکس: خبرگزاری مهر

با این وجود طی مذاکرات امسال، نمایندگان دولت سعی کردند با دفاع از پیشنهاد افزایش ۱۸ درصدی حداقل دستمزد، پیشنهادهای کارگران و کارفرمایان را به هم نزدیک کند. تلاشی که امسال به توجه به پافشاری دو طرف بر پیشنهادهایشان دیرتر از سال گذشته به نتیجه رسید و پس از برگزاری سه دور مذاکره طی دو روز، کسب توافق نهایی به آخرین روز کاری سال ۱۳۹۶ موکول شد.

بیشتر بخوانید:

سال گذشته و بر اساس مصوبه ۲۵ اسفند شورای‌عالی کار، حداقل دستمزد سال ۱۳۹۶ با افزایش ۱۴.۵ درصدی از ۸۱۲ هزار و ۱۶۶ تومان به ۹۲۹ هزار و ۹۳۱ تومان افزایش یافت. همچنین حداقل دستمزد افرادی که پایه حقوق آنها در سال ۹۵ بیش از ۸۱۲ هزار و ۱۶۶ تومان بود، به میزان ۱۲ درصد نسبت به پایه حقوق ۹۵ افزایش یافته بود.

این در حالی بود که نرخ تورم اعلام شده بانک مرکزی برای سال ۱۳۹۵، ۹ درصد اعلام شده بود. امسال نیز بانک‌مرکزی پیش بینی می‌کند که نرخ تورم اقتصاد ایران کمتر از ۱۰ درصد باشد. با این حال نمایندگان کارگران در شورایعالی کار معتقدند فارغ از نرخ تورم اعلام شده بانک‌مرکزی باید تورم سبد‌معیشتی خانوار کارگری نیز مدنظر قرار گیرد تا بتوان شکافی که طی سال‌ها میان دستمزد کارگران و سطح هزینه های زندگی آنها به وجود آمده قدری کمتر شود. هدفی که کارفرمایان ایرانی گرفتار در هزینه‌های سربار تولید و رکود را سخت نگران کرد و برای دولت نیز فرصتی است تا حد ممکن بتواند از سطح نارضایتی ۱۳ میلیون کارگر بکاهد.

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

کدام نمایندگان پارلمان اروپا سالانه بیش از ۱۰۰ هزار یورو درآمد دارند؟

کارگران زارا: برای لباسی که می‌خرید دستمزدی نگرفتیم

قرارداد موقت در اتحادیه اروپا؛ چه سرنوشتی در انتظار کارگران موقت است؟