ونزوئلا؛ روزانه ۴۵هزار نفر از فقر به کلمبیا می گریزند

ونزوئلا؛ روزانه ۴۵هزار نفر از فقر به کلمبیا می گریزند
نگارش از Euronews
هم‌رسانی این مطلبنظرها
هم‌رسانی این مطلبClose Button
لینک کپی پیست کد امبد ویدیو:Copy to clipboardCopied

قیمت یک لیتر آب پنج هزار برابر قیمت یک لیتر بنزین است

آگهی

روند صعودی نرخ تورم باعث سقوط آزاد اقتصاد ونزوئلا شده است. این کشور با بحران ناشی از گرانی شدید مواجه است. کمبود برق، مواد غذایی و نبود امکانات پزشکی مردم این کشور را به ستوه آورده است. نرخ تورم ونزوئلا سال گذشته میلادی به ۲۶۰۰ درصد رسید و طبق پیش بینی صندوق بین المللی پول امسال نرخ تورم به ۱۳۰۰۰ درصد خواهد رسید.

انتخابات ریاست جمهوری این کشور قرار بود پایان سال ۲۰۱۸ میلادی برگزار شود. اما به دستور مجلس موسسان، به نیمه دوم ماه مه سال جاری موکول شد. نیکولاس مادورو، رییس جمهوری کنونی این کشور که به خاطر سرکوب گسترده مخالفانش، از سوی جامعه بین الملل تحت فشار است، برای دومین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده است.

در این گزارش نگاهی می اندازیم به وضعیت شهروندان این کشور که برای تهیه اقلام ضروری زندگی نظیر دستمال توالت، شکر و قهوه به کلمبیا فرار می کنند.

مهاجرت دسته جمعی از پل سیمون بولیوار

پل سیمون بولیوار بین ونزوئلا و کلمبیا، مشکلی بی سابقه را برای این کشور بوجود آورده: مشکل مقابله با بحران انسانی: روزانه نزدیک به ۴۵ هزار مهاجر اهل ونزوئلا پای پیاده از طریق این پل خود را به کوکوتا در کلمبیا می رسانند.

این گذرگاه مرزی شاید تنها و آخرین امید چهار میلیون نفری باشد که به خاطر نابسامانی وضعیت اقتصادی کشور و نبود امکانات پزشکی از ونزوئلا می گریزند.

یک زن می گوید: «با حقوق ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ بولیوار، آنهم هر دو هفته یکبار، نمی توان امرار معاش کرد. حتی اگر دو میلیون بولیوار درآمد داشته باشید.»

قیمت یک لیتر آب پنج هزار برابر قیمت یک لیتر بنزین است

ونزوئلا برای پنجمین سال متوالی با رکود اقتصادی روبه روست. منتقدان می گویند علتش ناکارآمدی دولت و فساد اداری است. سال گذشته میلادی، نرخ تورم به بیش از ۲۶۰۰ درصد رسید. طبق پیش بینی صندوق بین المللی پول امسال نرخ تورم به ۱۳۰۰۰ درصد خواهد رسید.

این وضعیت نیکولاس مادورو، رییس جمهوری ونزوئلا را که می خواهد در انتخابات ماه مه بار دیگر رییس جمهور شود، مجبور کرده است سه صفر پول ملی کشور را حذف کند. در این صورت حداقل دستمزد ماهانه که قبلا ۱۳۰۰۰۰۰ بولیوار بود، ۱۳۰۰بولیوار می شود که معادل ۶ دلار است. به خاطر این وضعیت است که مردم ونزوئلا برای مایحتاج اولیه به کلمبیا فرار می کنند.

یک مهاجر ونزوئلایی می گوید: «در ونزوئلا دو ساعت در روز برق و سه ساعت در روز آب داریم. از گاز هم خبری نیست. اینجا، در کلمبیا همه چیز ارزان تر است، می توانید مایونز و دستمال توالت پیدا کنید. این چیزها جزء نیازهای اولیه است که در ونزوئلا پیدا نمی شود. قیمت یک لیتر بنزین یک بولیوار است و قیمت یک لیتر آب ۵۰۰۰ بولیوار. چطور ممکن است؟»

این وضعیت اکثر مردم ونزوئلایی ها را مجبور کرده که برای کار و امرار معاش روی این پل مرزی کار می کنند. این افراد هر روز و هر هفته و هر ماه بین دو کشور در حال رفت و آمد هستند و به همه کاری دست می زدند، ازفروش مو گرفته تا باربری.

ارزش پول از قیمت کیف بافته شده با اسکناس کمتر است

اقتصادی که در آن ارزش کیف ساخته شده از اسکناس از خود اسکناسها بیشتر است، در وضعیت سقوط آزاد به سر می ببرد. در ونزوئلا، با اسکناسهایی که برای بافتن کیف بکار رفته، می توان یک بسته نمک خرید. اما همین کیف در کلمبیا می تواند شکم این خانواده سه نفری را به مدت یک هفته سیر کند.

یکی از کسانی که با فروش کیف و وسایل ساخته شده با اسکناس زندگی می کند می گوید: «ابتدا با این اسکناسها قلب درست می کردیم. سپس هواپیما می ساختیم. این کار از نظر من هنر است. چون در واقع شما با همین پول در ونزوئلا هیچ چیز نمی توانید بخرید. برای خرید مایحتاج اولیه زندگی تان به پول زیادی نیاز دارید.»

بیشتر بخوانید: تورم در ونزوئلا از مرز چهار هزار درصد گذشت

نتیجه یک تحقیق: سال گذشته وزن هر ونزوئلایی بر اثر گرسنگی ۱۱ کیلوگرم کاهش یافت

قیمت گذرنامه برای اقامت در کلمبیا معادل یک سال حقوق متوسط هر ونزوئلایی است

تخمین زده می شود که طی ماه های اخیر بیش از یک میلیون نفر ونزوئلایی در کلمبیا ساکن شده اند که وضعیت پناهندگی ندارند اما می توانند درخواست پناهندگی بکنند. این افراد چه بخواهند در کلمبیا بماند و چه بخواهند از اینجا به کشور دیگر بروند، باید اجازه اقامت قانونی داشته باشند.

رافائل زاوالا، از طرف کمیساریای سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در کوکوتا کار می کند و می گوید: «این افراد باید گذرنامه داشته باشند. عده ای از آنها کارت رفت و آمد مرزی دارند که یک اجازه اقامت موقت است. از یک سال پیش دولت کلمبیا کارتهای مجوزهای ویژه اقامت ثابت را صادر می کند. این کارت برای این است که به هنگام ورود به کلمبیا وضعیت اقامتتان قانونی باشد. برای این کارت هم باید بطور قانونی وارد کلمبیا شده باشید و در پاسپورتتان مهر ورود خورده باشد.»

My view on the Venezuelan crisis after I came back from the Colombian border town of #Cúcuta – “The bridge of last hope is a window on modern Venezuela”. Soon #AidZone and a news special on air on Euronews</a> <a href="https://t.co/cRS1jvAdFx">https://t.co/cRS1jvAdFx</a> <a href="https://t.co/bvA6ALr4Kh">pic.twitter.com/bvA6ALr4Kh</a></p>&mdash; Monica Pinna (_MonicaPinna) March 20, 2018

دولت کلمبیا کارتهای رفت و آمد مرزی را برای ونزوئلایی ها صادر می کند. از سوی دیگر خوان مانوئل سانتوس، رییس جمهوری این کشور سیاستهای سخت گیرانه ای را برای وضعیت مهاجران ونزوئلایی در نظر گرفته است که طبق آن هزینه دریافت گذرنامه خیلی بیشتر شده است. در حالیکه کارت رفت و آمد مرزی ارزان تر بود.

یکی از مهاجران ونزوئلایی می گوید: «اگر پول نداشته باشید نمی توانید پاسپورت بگیرید. باید ۱۰ میلیون بولیوار بدهید. در حالیکه حقوق مردم بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار بولیوار است، یعنی نیم میلیون بولیوار. صحبت از ۱۰ میلیون بولیوار است یعنی برای یک گذرنامه باید معادل حقوق یک سالتان را بدهید.»

آگهی

بدون گذرنامه و حق کار هزاران ونزوئلایی ای که در کشور خود شغل آبرومندی داشتند مجبورند در کوکوتا دست به گدایی بزنند.

مهاجران ونزوئلای نفت خیز باید شب را در خیابان صبح کنند

در دیونا پرویدنسیا (Divina Providencia) پناهگاهی که کلیسای کاتولیک کوکوتا برای این افراد به راه انداخته است، روزانه ۱۰۰۰ وعده غذایی بطور رایگان توزیع می شود. عده ای هم هر روز از آن طرف پل فقط برای غذا به اینجا می آیند.

یکی از کسانی که در این پناهگاه است می گوید: «وضعیت فاجعه بار است. در سان کریستوبال غذا نیست. به همین دلیلی هم به اینجا آمده ایم. من قبلا در ساختمان شهرداری سان کریستوبال کار می کردم، اما دستمزدم برای خرید غذا کافی نبود.»

شمار زیادی از این افراد حاضرند دست به هر کاری بزنند تا پول اندکی برای خانواده هایش بفرستند. یک زن می گوید: «شرایط زندگی در ونزوئلا غم انگیز است. من سه فرزندم را در مرز رها کرده و در جستجوی کار به اینجا آمده ام می خواهم برایشان پول بفرستم. اگر آنها را با خودم به اینجا می آوردم، چه کار می توانستم بکنم؟ کجا می توانستم نگه شان دارم؟ در خیابان که نمی توانستیم بخوابیم! نه نمی توانستیم. امشب خودم هم جایی برای خوابیدن ندارم.»

مهاجرت دسته جمعی ونزوئلایی ها در منطقه «نورتِدِ سانتاندر» (Norte de Santander) در شمال شرق کلمبیا رخ می دهد. این منطقه از نظر تاریخی با بی ثباتی روبروست.

آگهی

با وجود توافقنامه صلح که در سال ۲۰۱۶ میلادی بین دولت کلمبیا و شورشیان فارک امضاء شد و به بیش از نیم قرن جنگ داخلی پایان داد، این منطقه هنوز تحت کنترل گروههای مسلح است. کلمبیایی هایی که در اثر درگیری داخلی آواره شدند، در فقیرترین محله های اطراف کوکوتا موسوم به «آسِنتامیِنتوس»(asentamientos) به سر می برند.

از ماه اوت سال ۲۰۱۷ میلادی، ۳۰۰۰ مهاجر ونزوئلایی در محله های فقیر اطراف کوکوتا ساکن شده اند. مبلغان مذهبی که در اینجا کار می کنند نسبت به وضعیت مهاجران کشور همسایه هشدار می دهند.

پدر فرانچسکو بورتیگنون، یکی از این افراد است و می گوید: «در میان سیل عظیم مهاجرانی که به اینجا می آیند، عده زیادی کارگر حرفه ای وجود دارد. کسی که آنها را استخدام می کند یا به آنها نصف حقوق معمول را می دهد، یا خیلی کمتر و گاهی هم اصلا پول نمی دهد. البته شمار زیادی از این افراد هم ممکن است برای کارهایی مثل برداشت قهوه استخدام شوند، یا برای کارهای پیچیده مانند جمع آوری برگهای کوکا.»

Back from the ground zero of #Venezuelan#exodus, border town of #cucuta, #colombia. The Venezuelan crisis is deepening. The #economic disaster and political #authoritarian turn have lead to a humanitarian crisis – my view https://t.co/gI3P13AN5gpic.twitter.com/A5AXHOdqVq

— Monica Pinna (@_MonicaPinna) March 19, 2018

به کانال تلگرام یورونیوز فارسی بپیوندید

کمیسر اتحادیه اروپا برای کمکهای بشردوستانه: کلمبیا با دو مشکل روبروست

کلمبیا برای مواجهه با بحران مهاجرت درخواست کمکهای بین المللی کرده است. بتازگی کریستوس استایلیانیدس، کمیسر اتحادیه اروپا برای کمکهای بشردوستانه بتازگی با رییس جمهوری کلمبیا ملاقات و از منطقه کوکوتا بازدید کرده است. کمیسر اتحادیه اروپا اعلام کرده بودجه ای برای کمک اختصاص داده است: دو میلیون یورو برای ونزوئلایی ها و شش میلیون یورو برای کلمبیایی ها.

آگهی

کریستوس استایلیانیدس، کمیسر اتحادیه اروپا در امور کمک های بشردوستانه و مدیریت بحران می گوید: «دولت کلمبیا با یک چالش بی سابقه روبه روست. زیرا این کشور با مشکلات مربوط به روند صلح میان دولت و شورشیان فارک نیز درگیر است. در نتیجه کمکهای بشردوستانه ما باید هم شامل ونزوئلایی ها شود، و هم مردم کلمبیا. در ونزوئلا باید بطور خاص برای ارائه کمکهای پزشکی تلاش کنیم و راهی برای مقابله با معضل سوء تغذیه حاد پیدا کنیم.»

Back from the ground zero of #Venezuelan#exodus, border town of #cucuta, #colombia. The Venezuelan crisis is deepening. The #economic disaster and political #authoritarian turn have lead to a humanitarian crisis – my view https://t.co/gI3P13AN5gpic.twitter.com/A5AXHOdqVq

— Monica Pinna (@_MonicaPinna) March 19, 2018

سازمانهای غیردولتی کمکهای بشردوستانه در ساخت پناهگاه برای مهاجران با دولت کلمبیا همکاری می کنند. با این وجود، عده ای از رییس جمهوری این کشور به خاطر سیاستهای سخت گیرانه اش در قبال مهاجران انتقاد می کنند. سرپرست مرکز مبلغان مسیحی معتقد است که این سیاستها منجر به افزایش شمار مهاجران غیرقانونی خواهد شد.

ویلینتون مانوس سیِرا، یکی از مسئولان مرکز مهاجرت در کوکوتا می گوید: «این اقدامات دولت کلمبیا به معنای بستن دیپلماتیک مرزهای بین دو کشور است. مطابق روند فعلی، در حال حاضر ونزوئلایی ها برای ورود به کلمبیا نیاز به گذرنامه یا اجازه نامه مخصوص دارد. این امر اوضاع را پیچیده تر می کند، باعث سرگردانی مهاجران می شود و راه را برای کارهای غیرقانونی باز می کند. اینها امنیت مهاجران را به خطر می اندازد.»

مقامات کلمبیا می گویند، تعداد کسانی که از راه قانونی وارد کشور شده اند، از ماه فوریه گذشته (زمستان) ۳۰ درصد کاهش یافته و حدود۱۵۰۰ نفر از مهاجران هم بازگردانده شده اند.

یکی از مهاجر ونزوئلایی پاسپورت هم دارد هم مجبور است در خیابان بخوابد. او می گوید: «من بعنوان شهروند ونزوئلا وارد کشور دیگری شدم. می دانم این کشور هم قوانین مربوط به خودش را دارد که باید به آن احترام گذاشت. من کار می کنم و می خواهم از راه قانونی امرار معاش کنم. نمی توانند من را از کشور اخراج کنند. و با ما مثل کالا رفتار کنند. شش میلیون کلمبیایی در ونزوئلا به راحتی زندگی می کنند. من اینجا آمده ام می خواهند مرا اخراج کنند. چرا؟ عدالت کجاست؟ چه می خواهند؟ سیمون بولیوار به دنبال چه بود؟ یک ملت واحد. در حال حاضر در کلمبیا نسبت به ما ونزوئلایی ها بیگانه هراسی وجود دارد.»

آگهی

کوکوتا شبیه شهری است که فاجعه طبیعی در آن رخ داده است. اما این فاجعه سیاسی، اجتماعی اقتصادی که ریشه در ونزوئلا دارد باعث مهاجرت عده زیادی از مردم شهر می شود.

بیشتر بخوانید:

ادامه اعتراضهای مردمی در ونزوئلا در غیبت نیکلاس مادورو

دادستان کل سابق ونزوئلا: نیکلاس مادورو و دولتش باید تحت مجازات های بیشتر بین المللی قرار گیرند

آمریکا رییس جمهور ونزوئلا را دیکتاتور خواند؛ شخص مادورو تحریم شد

آگهی

پول مجازی ونزوئلا برای مقابله با تحریم های آمریکا

توافقنامه صلح بین دولت کلمبیا و شورشیان فارک؛ پایان بزرگترین جنگ داخلی در آمریکای لاتین

هم‌رسانی این مطلبنظرها

مطالب مرتبط

افزایش سختگیری دولت اکوادور و حمله مردم به پناهجویان ونزوئلایی

مادورو در واکنش به انتقال هواپیمای ونزوئلا به آمریکا: راهزن دیوانه هواپیمای ما را دزدید

خبر خوش برای مردم ونزوئلا؛ نرخ تورم به ۱۹۳ درصد رسید